کتاب شرح بی نهایت

معرفی کتاب شرح بی نهایت

کتاب الکترونیکی «شرح بی‌نهایت (خداشناسی از منظر امام رضا)» نوشتهٔ محمدعلی رضایی اصفهانی و با ترجمه و ویرایش محمد کاظم کاظمی توسط انتشارات به‌نشر (آستان قدس رضوی) منتشر شده است. این اثر در دستهٔ کتاب‌های دینی و الهیات قرار می‌گیرد و به بررسی مباحث خداشناسی و توحید از منظر امام رضا می‌پردازد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب شرح بی نهایت

این کتاب به موضوع خداشناسی و توحید از دیدگاه امام رضا می‌پردازد و تلاش می‌کند آموزه‌های ایشان را دربارهٔ یگانگی خداوند، صفات الهی و مسائل مرتبط با توحید به زبان روز و با دسته‌بندی‌های جدید ارائه کند. کتاب در قالبی مختصر و با استناد به احادیث و مناظرات امام رضا، به تبیین مفاهیم بنیادین توحید می‌پردازد. سال و دورهٔ انتشار کتاب در فضای معاصر و با هدف پاسخ به پرسش‌ها و شبهات رایج دربارهٔ خداشناسی است. نویسنده با بهره‌گیری از منابع حدیثی و قرآنی، تلاش دارد تصویری روشن از جایگاه توحید در معارف اسلامی و نقش آن در زندگی فردی و اجتماعی ارائه دهد. کتاب همچنین به مناظرات امام رضا با مخالفان و پاسخ به شبهات خداشناسی توجه ویژه‌ای دارد و پیامدهای فردی و اجتماعی باور به توحید را بررسی می‌کند.

خلاصه کتاب شرح بی نهایت

کتاب «شرح بی‌نهایت» با مقدمه‌ای دربارهٔ اهمیت توحید در اسلام آغاز می‌شود و سپس به شرح اقسام مختلف توحید از منظر امام رضا می‌پردازد. این اقسام شامل توحید ذاتی (یگانگی ذات خدا)، توحید صفاتی (یگانگی صفات و عینیت آن‌ها با ذات الهی)، توحید افعالی (یگانگی در افعال و کارهای خداوند) و توحید عبادی (اختصاص عبادت به خداوند) است. در ادامه، شاخه‌های فرعی توحید مانند توحید در وجوب وجود، خالقیت، ربوبیت و ... مطرح می‌شود. بخش دیگری از کتاب به نشانه‌های خدا در آسمان و زمین، دلایل خداشناسی و دلیل حدوث جهان می‌پردازد و با نقل مناظرات و گفت‌وگوهای امام رضا با مخالفان، به تبیین استدلال‌های عقلی و نقلی دربارهٔ وجود خدا می‌پردازد. همچنین، شبهات رایج دربارهٔ آیات و احادیث مرتبط با خداشناسی مطرح و پاسخ داده می‌شود. در پایان، پیامدهای فردی (مانند تسلیم و رضا) و اجتماعی توحید (مانند جلوگیری از فساد و بی‌نظمی اجتماعی) بررسی می‌شود و نقش باور به توحید در سامان‌دهی رفتار فردی و جمعی تبیین می‌گردد.

چرا باید کتاب شرح بی نهایت را خواند؟

این کتاب با تمرکز بر آموزه‌های امام رضا دربارهٔ خداشناسی، فرصتی فراهم می‌کند تا مخاطب با نگاه عمیق‌تر و دقیق‌تری به مفاهیم توحید و صفات الهی بنگرد. اثر حاضر با استناد به احادیث و مناظرات، به پرسش‌ها و شبهات رایج دربارهٔ خداشناسی پاسخ می‌دهد و زمینه‌ای برای فهم بهتر جایگاه توحید در زندگی فردی و اجتماعی ایجاد می‌کند. همچنین، کتاب به تبیین تفاوت‌های اساسی میان باورهای اسلامی و دیدگاه‌های دیگر دربارهٔ خدا می‌پردازد و نقش توحید را در اخلاق و رفتار انسان برجسته می‌سازد.

خواندن کتاب شرح بی نهایت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به معارف اسلامی، دانشجویان الهیات، پژوهشگران حوزهٔ دین و کسانی که با پرسش‌ها و شبهات خداشناسی روبه‌رو هستند، مفید است. همچنین، برای کسانی که به دنبال فهم عمیق‌تر از آموزه‌های امام رضا و جایگاه توحید در اسلام هستند، این اثر توصیه می‌شود.

فهرست کتاب شرح بی نهایت

- درآمد و مقدمه: بیان اهمیت توحید و جایگاه آن در معارف اسلامی.- اقسام توحید: شرح توحید ذاتی، صفاتی، افعالی و عبادی و شاخه‌های فرعی آن مانند توحید در وجوب وجود، خالقیت و ربوبیت.- نشانه‌های خدا: بررسی نشانه‌های الهی در آسمان و زمین و دلایل عقلی و نقلی خداشناسی.- گفت‌وگوهای توحیدی (مناظرات): نقل مناظرات امام رضا با مخالفان دربارهٔ وجود و صفات خداوند.- شبهات خداشناسی و پاسخ‌ها: پاسخ به شبهات پیرامون آیات قرآن، احادیث و موضوعاتی مانند توسل و شفاعت.- پیامدهای توحید: بررسی آثار فردی (تسلیم و رضا) و اجتماعی باور به توحید.- منابع: معرفی منابع حدیثی و قرآنی مورد استفاده در کتاب.

بخشی از کتاب شرح بی نهایت

«خداوند دانایت کند! بدان که خداوند قدیم است [یعنی از ازل بوده است و ازلی‌بودن صفتی است که به آدم عاقل می‌فهماند که چیزی قبل از او نبوده است و در بقایش نیز چیزی با او و همراه او نخواهد بود. با «اقرار عانه و معجزة صِفْثْ» برای ما روشن می‌شود که چیزی قبل از خدا نبوده و در بقایش نیز چیزی به همراهش نخواهد بود. و گفتار کسانی که گمان می‌کنند قبل از او و یا همراه او چیزی بوده است: باطل می‌گردد؛ زیرا اگر چیزی به همراه او می‌بود، نمی‌بایست خداوند خالق او باشد زیرا آن چیز همیشه از ازل با خدا بوده است. پس خدا چگونه می‌تواند خالق چیزی باشد که همیشه به همراهش بوده است؟ و اگر آن شیء قبل از خدا بوده باشد، آن شیء سرآغاز خواهد بود نه این [خدا]. و شایسته آن خواهد بود که آن اول، خالق این دوم باشد. سپس خداوند خود را با نام‌هایی وصف کرده است. او آن زمان که خلق را آفرید، از آن‌ها خواست و آن‌ها را برای عبادت واداشت که خدا را با نام‌ها بخوانند. او خود را با این نام‌ها نامیده است: شنواء، بیناء، قادر، قاهر، زنده، قیوم و پابرجا، ظاهر و آشکار، باطن و پنهان، لطیف و دقیق، خبیر و آگاه، قوی، باعزت، حکیم، علیم و امثال این اسامی.»