کتاب تمام خواستگاران من

معرفی کتاب تمام خواستگاران من

کتاب الکترونیکی «تمام خواستگاران من (روایات واقعی از خواستگارانی)» نوشتهٔ سکینه رحمانی (آرام) و منتشرشده توسط انتشارات یمام، مجموعه‌ای از روایت‌های واقعی و شخصی نویسنده دربارهٔ تجربه‌های متعدد خواستگاری و مواجهه با خواستگاران مختلف است. این کتاب در دستهٔ داستان‌های واقعی و روایت‌های اجتماعی قرار می‌گیرد و با نگاهی صادقانه به موضوع ازدواج و خواستگاری در جامعهٔ ایرانی می‌پردازد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تمام خواستگاران من

«تمام خواستگاران من» مجموعه‌ای از روایت‌های واقعی و شخصی است که نویسنده، سکینه رحمانی، با زبانی بی‌پرده و صریح به تجربه‌های خود در مسیر خواستگاری و ازدواج می‌پردازد. کتاب در فضایی اجتماعی و خانوادگی شکل می‌گیرد و به بازتاب دغدغه‌ها، انتظارات و چالش‌هایی می‌پردازد که بسیاری از دختران و خانواده‌ها در جامعه با آن روبه‌رو هستند. نویسنده با اشاره به سال‌های مختلف زندگی خود، از نوجوانی تا بزرگسالی، روایت‌هایی از خواستگاران متعدد، دلایل رد یا قبول آن‌ها و واکنش‌های خانواده و اطرافیان را بازگو می‌کند. این اثر در دوره‌ای نوشته شده که نویسنده به‌عنوان فردی سخت‌گیر در امر ازدواج شناخته می‌شد، اما همزمان فعالانه در معرفی دختران و پسران به یکدیگر نقش داشته است. کتاب تلاش می‌کند تصویری واقعی و بدون قضاوت از روند خواستگاری و ازدواج در جامعه ارائه دهد و به برخی از باورها و قضاوت‌های رایج دربارهٔ دختران مجرد و دلایل عدم ازدواج آن‌ها پاسخ دهد.

خلاصه کتاب تمام خواستگاران من

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!کتاب با روایت اولین تجربه‌های خواستگاری نویسنده در نوجوانی آغاز می‌شود و به تدریج به شرح خواستگاران مختلفی می‌پردازد که هرکدام با ویژگی‌ها، انتظارات و دلایل خاص خود وارد زندگی نویسنده می‌شوند. در هر روایت، نویسنده به جزئیات برخورد خانواده‌ها، معیارهای فرهنگی و اجتماعی، و حتی سوءتفاهم‌ها و انتظارات نانوشته اشاره می‌کند. بسیاری از این خواستگاری‌ها به دلایل ساده‌ای مانند اختلاف سنی، تفاوت‌های فرهنگی، یا انتظارات متفاوت طرفین به سرانجام نمی‌رسند. نویسنده در خلال روایت‌ها، به احساسات خود، واکنش‌های اطرافیان و تأثیر این تجربه‌ها بر نگاهش به ازدواج و زندگی مشترک می‌پردازد. در بخش‌هایی از کتاب، به تجربه‌های دوستان و نزدیکان نیز اشاره می‌شود و نویسنده تلاش می‌کند با بازگو کردن این روایت‌ها، تصویری چندلایه از واقعیت‌های اجتماعی و فردی ازدواج در جامعه ارائه دهد. کتاب بدون ارائه راه‌حل‌های قطعی، بیشتر بر روایت تجربه‌ها و تأملات شخصی تمرکز دارد و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که هر فرد باید مسیر خود را در زندگی و ازدواج پیدا کند و قضاوت‌های سطحی نمی‌تواند راهگشا باشد.

چرا باید کتاب تمام خواستگاران من را خواند؟

این کتاب با روایت‌های واقعی و صادقانه، فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده با تجربه‌های متنوع و گاه پیچیدهٔ خواستگاری و ازدواج در جامعهٔ ایرانی آشنا شود. اثر، زاویه‌ای کمتر دیده‌شده از دغدغه‌ها، انتظارات و چالش‌های دختران و خانواده‌ها را به تصویر می‌کشد و به مخاطب کمک می‌کند تا با نگاهی واقع‌بینانه‌تر به موضوع ازدواج و قضاوت‌های اجتماعی بنگرد. همچنین، کتاب می‌تواند برای کسانی که در موقعیت‌های مشابه قرار دارند، همدلی و درک بیشتری ایجاد کند.

خواندن کتاب تمام خواستگاران من را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای کسانی مناسب است که دغدغهٔ ازدواج، خواستگاری و روابط خانوادگی دارند یا درگیر قضاوت‌های اجتماعی دربارهٔ مجردماندن هستند. همچنین، برای والدین، مشاوران خانواده و افرادی که به دنبال شناخت بهتر واقعیت‌های اجتماعی ازدواج در ایران هستند، مفید خواهد بود.

فهرست کتاب تمام خواستگاران من

- مقدمه: نویسنده دربارهٔ انگیزهٔ نگارش کتاب و نگاهش به ازدواج و خواستگاری توضیح می‌دهد.- سخن اول تا سیزدهم: هر بخش به روایت یکی از تجربه‌های خواستگاری نویسنده اختصاص دارد. در این فصل‌ها، نویسنده به شرح جزئیات هر خواستگاری، دلایل رد یا قبول، واکنش خانواده‌ها و تأثیر این تجربه‌ها بر نگاهش به زندگی می‌پردازد.- بخش‌هایی از کتاب به تجربه‌های دوستان و اطرافیان نویسنده نیز اشاره دارد و تلاش می‌کند تصویری گسترده‌تر از موضوع ازدواج و خواستگاری در جامعه ارائه دهد.در مجموع، هر فصل با یک روایت مستقل اما مرتبط با دغدغه‌های اصلی کتاب پیش می‌رود و خواننده را با سیر تحولات فکری و احساسی نویسنده همراه می‌کند.

بخشی از کتاب تمام خواستگاران من

«اواخر سال ۸۲، ۱۹ ساله بودم؛ بی‌خبر از همه‌جا، حیاط خانه اولین مکانی بود که مادر اولین خواستگارم را مطرح کرد. گویا همسایه‌مان معرفی کرده بود؛ همدانی بودند، خیابان اصلی نزدیکِ خانه‌مان مغازه‌ی سوپرمارکت داشتند. منزل‌شان هم همان جا بود. حس جالبی بود که کسی مرا برای ازدواج به کسی دیگر معرفی کرده بود. محمد ۲۰ ساله بود. چند روزی نگذشته بود که دوباره از طرف همان همسایه مشترک‌مان خبر رسید؛ مشخصات من را که به محمد گفته‌اند قبول نکرده، گویا شرطش این است که می‌خواهد همسرش ۲ سال از خودش کوچک‌تر باشد. یعنی ۱۸ ساله باشد که با سن من یک سال تفاوت داشت. در نطفه خفه شد و کار بالا نگرفت. من نظر خاصی نداشتم اما هر چه گذشت برای مدتی سرگرمی خوبی بود و حتی شاید تا زمانی که محمد ازدواج کرد. بعد از آن ماجرا، رفت‌وآمدم به مغازه‌شان زیاد شد. مادر بسیار مهربانی داشت. با مادرم آشنا بود و خیلی هم مرا تحویل می‌گرفت. گویا می‌دانست من همان دختر ۱۹ ساله‌ای هستم که برای پسر ۲۰ ساله‌اش به اندازه‌ی یک‌سال بزرگ بودم.»