کتاب ملاقات با گودو در کافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف

معرفی کتاب ملاقات با گودو در کافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف

کتاب الکترونیکی «ملاقات با گودو در کافه پایتخت (یک فانتزی آزاد عروسکی با دو پایان - با نگاهی به "در انتظار گودو" اثر ساموئل بکت)» نوشتهٔ غزل اسکندرنژاد و منتشرشده توسط موسسه آموزشی تالیفی ارشدان در سال ۱۴۰۲، یک نمایشنامهٔ فارسی است که با الهام از نمایشنامهٔ مشهور «در انتظار گودو» نوشتهٔ ساموئل بکت، فضایی تازه و فانتزی را در قالب عروسکی و با دو پایان متفاوت روایت می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ملاقات با گودو در کافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف

این نمایشنامه با نگاهی آزاد و خلاقانه به اثر «در انتظار گودو» نوشتهٔ «ساموئل بکت»، داستانی را در یک کافهٔ معمولی اما پر از شخصیت‌های عجیب و نمادین روایت می‌کند. «ملاقات با گودو در کافه پایتخت» در قالب یک فانتزی عروسکی نوشته شده و اجراهای آن در جشنواره‌های تئاتر عروسکی نیز به صحنه رفته است. کتاب با بهره‌گیری از عناصر طنز، هجو و دیالوگ‌های چندلایه، فضای انتظاری را بازآفرینی می‌کند که در آن شخصیت‌ها هر یک با دغدغه‌ها و امیدهای خود، چشم‌به‌راه آمدن گودو هستند. روایت، همزمان به مسائل روزمره، روابط انسانی و دغدغه‌های وجودی می‌پردازد و با دو پایان متفاوت، امکان تجربهٔ دو برداشت مختلف از سرنوشت شخصیت‌ها را فراهم می‌کند. این اثر در بستر معاصر و با زبان و موقعیت‌های امروزی، مفاهیم فلسفی و اجتماعی را بازتاب می‌دهد و با ارجاع به نمایشنامهٔ اصلی، گفت‌وگویی میان سنت و نوآوری برقرار می‌کند.

خلاصه کتاب ملاقات با گودو در کافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان در یک کافهٔ قدیمی به نام «کافه پایتخت» می‌گذرد؛ جایی که چند شخصیت اصلی شامل صاحب کافه، باریستا، ظرف‌شوی، مرد میزی و مباشر، هر یک با ویژگی‌های خاص و گاه اغراق‌آمیز، مشغول کار و گفتگو هستند. فضای کافه با اشیای جا مانده، خاطرات و گفتگوهای طنزآمیز پر شده است. ناگهان تماس‌هایی مرموز از سوی مباشر گودو، وعدهٔ آمدن گودو را در پنجاهمین سالگرد افتتاح کافه می‌دهد. این خبر، شور و هیجان و البته اضطراب را میان کارکنان و مشتریان کافه می‌پراکند. همه در تدارک استقبال از گودو هستند؛ از تزئینات و شیرینی مخصوص تا برنامه‌ریزی برای حضور مهمانان سرشناس. در این میان، هر شخصیت با امیدها، تردیدها و خاطرات شخصی خود درگیر است و انتظار برای گودو بهانه‌ای می‌شود برای بازگویی آرزوها و ناکامی‌ها. سرانجام، گودو با تشریفات خاص وارد کافه می‌شود اما حضورش همچنان رازآلود و نمادین باقی می‌ماند. نمایشنامه دو پایان متفاوت دارد که هر دو، بر ابهام و معنای انتظار و مواجهه با واقعیت تأکید می‌کنند، بی‌آنکه پاسخ قطعی به پرسش‌های شخصیت‌ها و مخاطب بدهند.

چرا باید کتاب ملاقات با گودو در کافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف را خواند؟

این نمایشنامه با ترکیب فضای فانتزی و طنز، به سراغ مفاهیم عمیق انتظار، امید و مواجهه با واقعیت می‌رود. ارجاع به نمایشنامهٔ کلاسیک «در انتظار گودو» و بازآفرینی آن در بستری معاصر، فرصتی برای تامل دوباره بر پرسش‌های فلسفی و اجتماعی فراهم می‌کند. روایت چندلایه، شخصیت‌پردازی نمادین و امکان تجربهٔ دو پایان متفاوت، این اثر را به انتخابی جذاب برای علاقه‌مندان به تئاتر، ادبیات نمایشی و آثار اقتباسی بدل می‌کند.

خواندن کتاب ملاقات با گودو در کافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به نمایشنامه، تئاتر عروسکی، آثار اقتباسی و کسانی که دغدغه‌های فلسفی و اجتماعی دارند مناسب است. همچنین برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های هنر و ادبیات نمایشی که به بازخوانی متون کلاسیک با رویکردی نو علاقه‌مندند، گزینهٔ قابل توجهی است.

فهرست کتاب ملاقات با گودو در کافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف

- صحنهٔ یک: معرفی کافه و شخصیت‌ها، آغاز گفتگوها و شکل‌گیری فضای انتظاری - صحنهٔ دو: تدارکات و برنامه‌ریزی برای استقبال از گودو، گفتگوهای طنز و خاطرات شخصیت‌ها - صحنهٔ سه: آماده‌سازی نهایی کافه، بازتاب امیدها و تردیدهای شخصیت‌ها، گفتگو دربارهٔ هویت گودو - صحنهٔ چهار: ورود گودو و مباشر، سخنرانی نمادین و مواجهه با واقعیت، دو پایان متفاوت برای نمایشنامه هر فصل با تمرکز بر فضای کافه، روابط میان شخصیت‌ها و تعلیق ناشی از انتظار، پیش می‌رود و در نهایت با ورود گودو و واکنش شخصیت‌ها به او، به اوج می‌رسد.

بخشی از کتاب ملاقات با گودو در کافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف

«مرد میزی: آخرش یه حفرة تاریکه ... اونقدر تاریک که همه چی رو می‌بلعه ... اونوقته که دیگه کسی یادش نمیاد کی بوده و از کجا آومده .. [دیگران توجهشان به او جلب می‌شود.] مرد میزی: (ادامه می‌دهد) آخرش آب اونقدر بالا میاد که تموم حفره رو پر می‌کنه .. اونوقته که یه نفر سرش رو بالا میاره و با صدای بلند سوّال می‌کنه ... ظرف‌شوی: همون آقا که با خودش حرف می‌زد؟ مردمیزی: نه! بعد از آون. باریستا: اون خانم که دوبار نوشیدنیش رو عوض کرد؟ مردمیزی: قبل از اون. صاحب کافه: اون آقای محترمی که یه ساعت جیبی طلایی و یه عینک گرد مامانی داشت؟ مردمیزی: خودشه! صاحب کافه: چه آدم محترمی بود. مردمیزی: [بلند می‌شود که دفترچه را در قفسة مربوط به اشیاء جامانده بگذارد] این یکی هم می‌ره پیش باقی اشیاء جا مونده. (اشیاء را تک‌تک وارسی می‌کند. دیگران دوباره مشغول کارشان می‌شوند! کسی برای بردن اینا نیومد ... این ساعت جیبی ... الان بیشتر از ده ساله که اینجاس .. یا این خودنویس ... به‌نظر خیلی مرغوب میاد.»