کتاب پلی گلیکولیک اسید (Polyglycolic Acid)

کتاب الکترونیکی پلی گلیکولیک اسید (Polyglycolic Acid) نوشتۀ هوری میوه چی است و انتشارات انجمن علوم و مهندسی پلیمر ایران آن را منتشر کرده است. کتاب پلی گلیکولیک اسید (Polyglycolic Acid)، به بررسی مختصر پلی گلیکولیک اسید و روش‌های تهیه آن می‌پردازد.

درباره کتاب پلی گلیکولیک اسید (Polyglycolic Acid)

پلیمر یا بزرگ مولکول یا بسپار، مولکول‌های بسیار بزرگی است که از اتصال چند صد مونومر به یکدیگر و تشکیل زنجیره‌های بلند شکل می‌گیرد. کلمه polymer ریشه یونانی دارد و از کلمۀ "پلی" به معنای چند و "مر" به معنی بخش یا قسمت تشکیل شده است. مونومر کوچک‌ترین واحد تکرارشونده پلیمر است. مثلاً اگر یک تسبیح را به‌عنوان یک زنجیر پلیمر در نظر بگیرید، دانه‌های تسبیح در حکم مونومرهای آن هستند. پلیمرها را می‌توان از طرق مختلف دسته‌بندی کرد. دانشنامه پلیمر شامل ۵۰ جلد است که شماری از اساتید و متخصصان برجسته کشور تألیف آن را بر عهده دارند. در هریک از این کتاب‌ها سعی شده است، با معرفی یک خانواده از پلیمرهای پرکاربرد، ساختار، خواص، کاربردها و روش‌های تولید آن به زبانی علمی و ساده ارائه شود. کتاب پلی گلیکولیک اسید (Polyglycolic Acid)، شرح مختصری از خواص و جزئیات روش‌های تهیه پلی‌گلیکولیک اسید در وزن‌های مولکولی مختلف و اثر عوامل یا مؤلفه‌های مختلف را بر ساختار و چگونگی تخریب آن در رهایش دارو و مهندسی بافت ارائه می‌دهد.

خواندن کتاب پلی گلیکولیک اسید (Polyglycolic Acid) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای دانشجویان و علاقه‌مندان به علم شیمی مناسب است.

بخشی از کتاب پلی گلیکولیک اسید (Polyglycolic Acid)

«پلی‌گلیکولید با فرمول شیمیایی (C۲H۲O۲)n یک ترکیب شیمیایی است. پلی (گلیکولیک اسید) (PGA) که با نام پلی گلیکولیک اسید نیز خوانده می‌شود، یک پلیمر ترموپلاستیک زیست تخریب پذیر و ساده‌ترین پلی استر خطی و آلیفاتیک است. می‌توان آن را با شروع از اسید گلیکولیک با استفاده از پلیمریزاسیون تراکمی یا حلقه گشا تهیه کرد. PGA از سال ۱۹۵۴ به عنوان یک پلیمر سخت تشکیل دهنده الیاف شناخته شده‌است. با این حال، به دلیل ناپایداری هیدرولیتیک، استفاده از آن در ابتدا محدود بوده‌است. در حال حاضر پلی گلیکولید و کوپلیمرهای آن (پلی لاکتیک-کو-گلیکولیک اسید) با اسید لاکتیک، پلی (گلیکولید-کو-کاپرولاکتون) با ε-کاپرولاکتون و پلی (گلیکولید-کو-تری متیلن کربنات) با تری متیلن کربنات به‌طور گسترده‌ای برای سنتز بخیه‌های قابل جذب و در زمینه زیست پزشکی در حال ارزیابی است و...»