کتاب نیم قرن خدمت

کتاب «نیم قرن خدمت» نوشتۀ حجت الله طاهری است و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب نیم قرن خدمت

کتاب نیم قرن خدمت، خاطرات سید رضا نیری «اب‌الایتام» که یکی از موضوعات طرح تدوین تاریخ انقلاب اسلامی است، به شرح خاطرات سید رضا نیری می‌پردازد. این کتاب اطلاعات سودمندی از اولین سال‌های شکل‌گیری نهضت اسلامی و وقایع مهم این دوره مانند نهضت ۱۵ خرداد ۴۲، تبعید امام خمینی ترور حسنعلی منصور تا سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد. همچنین باتوجه‌به حضور سید رضا نیری از آغاز تأسیس کمیته امداد امام خمینی در این نهاد که تا امروز ادامه دارد، خاطرات ایشان شرح جامعی از فعالیت‌های گستردۀ این نهاد انقلابی را در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهد.

کتاب نیم قرن خدمت، خاطرات سید رضا نیری «اب‌الایتام» در ۱۸ فصل تنظیم شده است. فصل اول به تولد، خانواده و تحصیلات راوی می‌پردازد. در فصل دوم فعالیت‌های مذهبی و سیاسی او مطرح شده است. در فصل سوم کتاب، به آغاز نهضت اسلامی اشاره شده است، فصل چهارم مؤسسات، احزاب و گروه‌های سیاسی توضیح داده شده است، فصل پنجم فعالیت‌های امدادی است، فصل ششم به خیزش‌های مردمی اشاره می‌کند، فصل هفتم مربوط به وقایع پس از پیروزی انقلاب اسلامی است، فصل هشتم مسائل کمیته امداد مطرح شده است، فصل نهم کمیته امداد و شخصیت‌ها است و فصل دهم تا هجدهم خدمات کمیتۀ امداد را در ایران و لبنان تشریح می‌کند. 

خواندن کتاب نیم قرن خدمت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران زندگی‌نامه، خاطرات و همچنین علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نیم قرن خدمت

«یکی از منابع و مآخذ مورداستفاده در تدوین تاریخ، خاطرات اشخاص است. هر شخصی دارای تجربهٔ فردی است که می‌تواند آن را در قالب خاطره روایت کند و به نوشتار درآورد. خاطره، وقایع گذشته است که شخص آن را دیده یا شنیده و بخشی از محفوظات ذهن است که چون از برجستگی و ویژگی خاصی برخوردار بوده، شایستگی ثبت و ماندگاری در ذهن را یافته است. خاطره، حوادث، رویدادها و حتی سیر عادی زندگی روزمره است که باگذشت زمان، در قسمتی از ذهن جای گرفته و ماندگار شده است و بنا به نیاز شخص، قابل‌یادآوری است. باوجود گذشت زمانِ طولانی از تاریخ وقایع، بخشی از وقایع که نقش مهمی در زندگی افراد داشته‌اند همواره در ذهن زنده‌اند؛ گرچه شرح دقیق و کامل آن و میزان یادآوری و ذکر جزئیات در افراد مختلف متفاوت است. برخی، خاطره‌نویسی را در معنای عام آن، نه‌تنها یادآوری و نگارش دیده‌ها، بلکه شنیده‌ها هم دانسته‌اند که در آن، علاوه بر زمان و مکان وقوع خاطره، به ارزیابی چگونگی وقوع آن نیز پرداخته می‌شود. باید توجه داشت که به خاطرات باید با دیدهٔ احتیاط نگاه کرد و اصول و معیارهای نقد تاریخی را در استفاده از آنها به کاربست.»