کتاب اردیبهشت رویای من

کتاب «اردیبهشت رویای من» سرودۀ پریناز ارشد است و انتشارات آذرفر آن را منتشر کرده است. اردیبهشت رؤیای من، مجموعه اشعار پریناز ارشد در قالب شعر نو را در برمی گیرد.

درباره کتاب اردیبهشت رویای من

می‌دانیم که شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

کتاب اردیبهشت رؤیای من، مجموعه شعر پریناز ارشد، شاعر ایرانی را دربرگرفته است. اشعاری که در کتاب اردیبهشت رؤیای من آمده در قالب شعر نو سروده شده است و شاعر در آن به موضوعاتی مانند امید، زندگی، عشق، بی‌قراری، تلخی‌ها، غم‌ها و خاطره پرداخته است. زبان روان، ظرافت و لطافت مضامین، نکته‌بینی، استفاده از تشبیهات، استعاره‌ها و کنایه‌های زیبا و جالب از ویژگی‌های آثار پریناز ارشد در این کتاب است.

خواندن کتاب اردیبهشت رویای من را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران شعر فارسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اردیبهشت رویای من

«پرهای پروازم را بسته‌اند

خاکستری بر جسم بی‌جانم

پاشیدند

تمام رؤیاهایم قربانی گشتند

بر روی خیال‌هایم خط کشیدند.»