کتاب ارزیابی، پیش بینی و کنترل نویز هواپیما

کتاب ارزیابی، پیش بینی و کنترل نویز هواپیما به‌قلم الکساندر زاپوراچتس، وادیم توکارو و آتن بورو را اصغر فضلی و محسن پیکران درخش ترجمه کرده‌اند و انتشارات سازمان صنایع هوایی عهده‌دار چاپ و نشر آن بوده است. این کتاب به معرفی منابع تولید نویز هواپیما و روش‌های رفع و مدیریت آن‌ها می‌پردازد.

درباره کتاب ارزیابی، پیش بینی و کنترل نویز هواپیما

انگیزه تالیف این کتاب از تحقیقات ۴۰ ساله انجام شده توسط الکساندر زاپوراچتس و وادیم توکارو نسبت به منابع هوایی تولید نویز& نتایج و اثرات اجتماعی، اقتصادی، بوم شناختی و فنی آن بر محیط زیست به وجود آمده است. این کتاب همچنین تجربیات ۳۰ سالهٔ آن‌ها در تدریس دانشجویان در رشتهٔ آموزشی بوم‌شناسی آکوستیک در دانشگاه هوایی اوکراین که شامل مدل‌هایی با عوامل فیزیکی موثر بر محیط زیست، روش‌های محافظت از زیست‌کره و نظارت نویز محیطی است را منعکس می‌کند. این کتاب شامل نتایجی از تحقیقات مدل‌سازی نویز هواپیما به انضمام پیامدهای خاص مرتبط با انتشار نویز هواپیما، ارزیابی روش‌های قابل‌استفاده برای کاهش نویز هواپیما، برنامه‌ریزی هوایی برای کاهش نویز هوایی و نظارت شرایط محیطی در نزدیکی فرودگاه‌ها است. تجربهٔ مؤلفان کتاب در استفاده از علم آکوستیک هوایی منجر به همکاری با بسیاری از سازمان‌های علمی شامل مرکز تحقیقات مرکزی موسسه آیرودینامیک مسکو، مؤسسه علمی ایالتی هواپیمایی غیرنظامی مسکو و دفتر طراحی هواپیما توپولف و ایلیوشین در مسکو و آنتونوف در کیف شده است که منجر به انتشار مقالاتی در اوکراین و روسیه شده است. این کتاب کوشیده است تا به معرفی منابع ایجاد نویز و روش‌های رفع و مدیریت آن بپردازد.

خواندن کتاب ارزیابی، پیش بینی و کنترل نویز هواپیما را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

دانشجویان و پژوهشگران رشتهٔ هوافضا و فعالان این صنعت از مطالعهٔ این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب ارزیابی، پیش بینی و کنترل نویز هواپیما

«۱-۱ تاثیرات محیطی فرودگاه‌ها

هوانوردی در قرن ۲۱ ام با تغییرات جوی نویز و آلودگی هوا مواجهه است. وجود جوامع مختلف مشکلات اقتصادی و مسایل محیطی عوامل بالقوه‌ای در جلوگیری از بهره‌برداری و رشد فرودگاه‌ها به شمار می‌رود. محدودیت‌های موجود در ظرفیت فرودگاهی، ظرفیت سیستم ناوبری را به طور کلی تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بسیاری از فرودگاه‌های بین‌المللی در حداکثر ظرفیتشان مورد بهره‌برداری قرار گرفته و برخی از آن‌ها به‌دلیل نتایج اثرات محیطی دارای محدودیت‌هایی در بهره‌برداری هستند. با افزایش ترافیک هوایی پیش‌بینی می‌شود این وضعیت شایع‌تر شود. نویز هوایی عامل محدود‌کننده‌ای در گسترش فرودگاه‌های بین‌المللی و منطقه‌ای در سراسر جهان به شمار می‌رود. تعاریف زیادی برای ظرفیت فرودگاهی نسبت به مسایل متفاوت عملکردی ایمنی پرواز، اقتصادی و محیطی وجود دارد. اهمیت نسبی هر یک از این مسایل وابسته به مقتضیات مکانی منطقه‌ای و محیطی هر فرودگاه بوده که در شکل ۱-۱ نشان داده شده است. ظرفیت محیطی به میزان فضایی اطلاق می‌شود که قادر به دریافت شبیه ساختن تحمل کردن و پردازش خروجی‌های فعالیت‌های هوایی است ظرفیت محیطی فرودگاه‌های محلی متناسب با حداکثر تعداد هواپیما مسافرها و بار همراه آن‌ها در مدت زمان معینی و تحت محدودیت‌های محیطی خاص و پایداری با ایمنی پرواز است. برای مثال ظرفیت صوتی فرودگاه‌ها برابر با حداکثر تعداد هواپیماهایی است که امکان بهره‌برداری آن‌ها در یک بازهٔ زمانی معین از میزان نویز کلی تولید شده برای هواپیماهای پیش بینی شده در مناطق مهم اطراف فرودگاه کمتر باشد. کیفیت هوای محلی به‌عنوان یک مسئله ظرفیتی در برخی از فرودگاه های اروپایی است و احتمالا در مدت زمان اندکی بسیار شایع تر می‌شود بعد از مسئلهٔ نویز هواپیما، کیفیت هوای شهری مهم‌ترین عامل محیطی تاثیرگذار در جلوگیری از رشد فرودگاه‌ها است. احتمال خطر شخص ثالث مانع بالقوهٔ بعدی برای بعضی از فرودگاه‌های بزرگ‌تری ک هدر نزدیکی مناطق پر از ساختمان قرار دارند به شمار می‌رود جوامع مجاور با این چنین فرودگاه‌ها در معرض خطر کمی از سوانح هواپیمایی قرار دارند.»