کتاب آموزش کل خوانی و تاثیر آن بر مهارت های زبانی کودکان ترک زبان طیف اتیسم

کتاب «آموزش کل خوانی و تاثیر آن بر مهارت های زبانی کودکان ترک زبان طیف اتیسم» نوشتۀ سولماز عبادی انسرابی و روزبه شکری نوران است و انتشارات مهراب آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب آموزش کل خوانی و تاثیر آن بر مهارت های زبانی کودکان ترک زبان طیف اتیسم

اختلال طیف اوتیسم، اختلالی عصبی - رشدی است که منجر به نقص در دو حوزۀ اصلی می‌شود؛ اختلال ارتباط اجتماعی و الگوهای رفتاری محدود و تکراری. اختلال طیف اوتیسم معمولاً در ۳ سال اول زندگی مشخص می‌شود و در پسران شایع‌تر از دختران است. یکی از مهم‌ترین مشکلات کودکان با این نوع اختلال این است که در یادگیری و استفادۀ درست از زبان ناتوان هستند. ناتوانی زبانی به این معنا که معمولاً از کلمات به‌سختی استفاده می‌کنند، واژه‌ها را غلط به کار می‌برند و یا اصلاً حرف نمی‌زنند. ازآنجاکه انسان‌ها از زبان برای نمایش و فهم ایده‌ها، ارتباطات، احساس‌ها و تجربه‌ها استفاده می‌کنند، کسانی که در یادگیری زبان برای برقراری ارتباط مشکل داشته باشند، در کسب آگاهی دربارۀ جهان ناتوان خواهند بود و این مسئله والدین کودکان اوتیسم را بیشتر از هر چیزی نگران می‌کند.

تحقیقات نشان داده است که کودکان دارای اختلال اوتیسم، مهارت بالایی در بینایی دارند. این توانمندی و مهارت دیداری باعث شده است که روش‌های مداخلاتی مؤثری برای این افراد طراحی شود. کل‌خوانی یکی از روش‌های مبتنی بر رویکردهای دیداری است. کتاب آموزش کل‌خوانی و تأثیر آن بر مهارت‌های زبانی کودکان ترک‌زبان طیف اوتیسم ضمن معرفی این روش، میزان اثربخشی آن را مشخص می‌کند. هدف اصلی این کتاب، بررسی اثربخشی آموزش کل‌خوانی بر بهبود مهارت‌های زبانی کودکان پسر ۴ تا ۶ساله با اختلال طیف اوتیسم است.

خواندن کتاب آموزش کل خوانی و تاثیر آن بر مهارت های زبانی کودکان ترک زبان طیف اتیسم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به پژوهشگران و درمانگرانی که در حوزۀ اختلالات طیف اوتیسم فعالیت دارند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آموزش کل خوانی و تاثیر آن بر مهارت های زبانی کودکان ترک زبان طیف اتیسم

«در ایران در سال ۱۳۸۶ مطالعه‌ای باهدف مقایسۀ روش خواندن و روش‌های سنتی توسط مهدی دهقان انجام گرفت. درمان شش ماه طول کشید و در پایان دورۀ درمان مشاهده شد که کودکانی که تحت آموزش خواندن قرار گرفته بودند نسبت به گروه دوم در آزمون بهتر عمل کرده و میانگین بالاتری را در بهرۀ زبان گفتاری، بهرۀ زبان بیانی، بهرۀ زبان درکی، معناشناسی، سازماندهی و بهرۀ نحو نشان دادند.

در تحقیق دیگری که توسط فریده دهقانی در سال ۱۳۹۱ با عنوان ساخت برنامۀ درمانی آموزش کل‌خوانی و بررسی تأثیر آن بر واژگان بیانی کودکان مبتلا به سندرم داون، بر روی سه کودک انجام‌گرفته است، نشان می‌دهد که توانایی نامیدن کلمات تحت درمان در هر سه کودک افزایش‌یافته است و برنامۀ درمانی آموزش کل‌خوانی در بهبود واژگان بیانی کودکان دارای سندرم داون مؤثر است.»