کتاب راهبردهای مقابله و درمان مدرسه هراسی کودکان

کتاب راهبردهای مقابله و درمان مدرسه هراسی کودکان نوشتۀ طیبه شیخی است. انتشارات فروغ سیمرغ این کتاب راهنما را روانۀ بازار کرده است.

درباره کتاب راهبردهای مقابله و درمان مدرسه هراسی کودکان

توان ایجاد و توسعهٔ تاب‌آوری به‌دست مدرسه و افراد آن اعم از دست‌اندرکاران تعلیم‌وتربیت لازم به درک مسیر و مشکلات امروزه است. گفته شده است که موقعیت فعلی خیلی رضایت‌بخش نیست و دست‌اندرکاران باید قبل از اقدامی برای تغییر و توسعه، جزئیات موقعیت و شرایط فعلی را بدانند تا بتوانند اولویت‌های خود را درست تنظیم کنند و مدارس و ساختارهای آموزشی را به سازمان‌هایی در راستای توسعهٔ تاب‌آوری تبدیل کنند. هرچه افراد جامعه مثل دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان در این موقعیت سهیم باشند و تصمیم به انجام کار درست بگیرند، به‌احتمال زیاد تغییر رخ خواهد داد. کتاب راهبردهای مقابله و درمان مدرسه هراسی کودکان با این هدف نوشته شده است.

خواندن کتاب راهبردهای مقابله و درمان مدرسه هراسی کودکان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران تغییر سازمان‌های آموزشی و کمک به پیشرفت و همچنین به معلمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب راهبردهای مقابله و درمان مدرسه هراسی کودکان

«واحدهای آموزشی و مدارس بیشتر از هر نهاد دیگری اهمیت سلامت روانی دانش‌آموزان را در توسعه توان اجتماعی و موفقیت‌های تحصیلی و رفتاری درک می‌کنند تاب‌آوری در انواع مختلف روانی و تحصیلی با مسیرهای متفاوت و پشتوانه‌های پژوهشی متفاوت امکان مداخله و مشاوره‌های تخصصی ویژه را نیز تدارک می‌بینند. مدارس توان آن را دارند که تاب‌آوری را ایجاد و توسعه دهند حتی به نظر می‌رسد که این مهم از جمله وظایف قابل‌توجه تمام فرایندهای آموزشی باشد حتی اگر موانعی برای ایجاد تاب‌آوری در مدارس وجود داشته باشد؛ معلمان در کلاس‌ها می‌توانند فضایی برای توسعه تاب‌آوری ایجاد کنند. توسعه تاب‌آوری به‌شدت با موفقیت آکادمیک همبسته و مرتبط است. علاوه بر معلمان و مربیان همه ارکان و ابعاد مدارس بایستی برای توسعه تاب‌آوری تلاش کنند نکته حایز اهمیت آن است برای انجام این کار توسعه تاب‌آوری معلمان در اولویت اهمیت قرار دارد معلمان ناتوان نمی‌توانند تغییر ایجاد کنند توسعه تاب‌آوری در مدارس می‌تواند دارای ارکان جسمانی، قابلیت‌های شناختی و شامل برنامه‌های مهارت‌آموز با تأکید بر برنامه‌های مهارت‌های زندگی باشد، مسیر هنر و توسعه خلاقیت‌ها هم موضوعی است که بسیار مؤثر خواهد بود.

حمایت و همراهی خانواده‌ها در این مسیر علاوه بر اینکه ضروری است می‌تواند ظرفیت‌های داوطلبانه‌ای بسیاری را برای متولیان و مدیران مدارس همراه داشته باشد به راهکارهایی برای توسعه تاب‌آوری در مدارس می‌توان بدین قرار اشاره کرد:

_توسعه روابط اجتماعی

_تلاش برای برخورداری یکسان از امکانات و فضاهای آموزشی

_برخورداری از انتظارات مثبت و بالا

_ارتقای فرهنگ‌سازمانی مثبت

_تأکید و توجه بر دستاوردها و ویژگی‌های مثبت

_گسترش تعاملات خانه و مدرسه انجمن اولیاومربیان، اردو، مسابقات و جشن‌های مختلف

 مهم است که بدانیم ایجاد تاب‌آوری در مدرسه یک وظیفه (معمولی) نیست، بلکه یک ضرورت برای آموزش موفق و توسعه کیفی زندگی و سلامت روان دانش‌آموزان است. ضرورت و مایه دلگرمی است که کادر مدرسه هم چنین نگرشی داشته باشند بسترسازی و پی‌ریزی تاب‌آوری در مدارس می‌تواند اساس و بنیان آموزش عالی و توفیقات دانشگاهی هم باشد آگاهی باعث می‌شود که عملکرد کادر مدرسه بهبود و تغییر یابد بدون آگاهی از اینکه دقیقاً چه چیزی باعث تاب‌آوری می‌شود مشکل بتوان موجبات تاب‌آوری دانش‌آموزان و مدارس را فراهم آورد حتی با درک تاب‌آوری، تغییرات به‌آرامی صورت می‌گیرد لذا نمی‌توان انتظار تغییرات ناگهانی و همه‌جانبه را داشت. بسیاری از موانع بر سر راه تغییر مدارس در کل مانع از آن می‌شود که مدارس پایگاه توسعه تاب‌آوری باشند.»