کتاب راز نروود

کتاب راز نروود نوشتۀ آرتور کانل دویل و ترجمۀ فرحناز فلاح نژاد است و انتشارات آذرفر آن را منتشر کرده است. کتاب راز نروود یکی از ۵۶ داستان کوتاه شرلوک هولمز است که توسط آرتور کانن دویل نوشته شده‌است و دومین داستان از بازگشت شرلوک هولمز است. این داستان اولین بار در تاریخ ۱۹۰۳ میلادی در مجله استرند (پادشاهی متحده، بریتانیا) منتشر شد.

درباره کتاب راز نروود

جان هکتور مک فارلین که یک وکیل جوان از بلک هیث است متهم به قتل یکی از موکلانش به نام جوناس اولداکر است. او به ملاقات شرلوک هولمز و دکتر واتسون می‌رود. مک فارلین به هولمز توضیح می‌دهد که اولداکر یک روز قبل به دفترش آمده بود و از او خواسته بود که وصیت‌نامه‌اش را به زبان قانونی تنظیم کند. در کمال تعجب، مک فارلین دید که اولداکر او را تنها ذینفع و وارث اموال قابل توجهش کرده‌است و مک فارلین نمی‌توانست تصور کند که او چرا همچین کاری می‌کند. مک فارلین برای این کار به خانهٔ اولداکر در نروود غربی رفت، جایی که برخی از مدارک باید برای مقاصد قانونی بررسی می‌شد و جایی که ظاهراً قتل در آنجا رخ داده بود. مک فارلین تقریباً دیروقت آنجا را ترک کرد و در یک مسافرخانهٔ محلی اقامت کرد. او ادعا کرد که خبر قتل را در قطار در روزنامهٔ صبح خوانده است. روزنامه به وضوح اشاره کرده بود که پلیس به دنبال او می‌گردد.

از مجموعۀ شواهد، هولمز استنباط می‌کند که کسی در تلاش برای فریب‌دادن است و در این داستان برای کشف آن تلاش می‎‌کند.

خواندن کتاب راز نروود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به داستان‌های معمایی و پلیسی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب راز نروود

«مک فارلین دستش رو روی سرش گذاشت و نشست و با التماس به هولمز گفت: خواهش می‌کنم به من کمک کنید.

هولمز رو به کارآگاه لسترید کرد و گفت: می‌شه خواهش کنم نیم ساعت به ما وقت بدی؟ من خیلی کنجکاوم داستان مک فارلین رو گوش بدم. لسترید در جواب گفت: حتماً. من مطمئنم او خیلی چیزا رو سر‌هم‎‌بندی می‌کنه ولی هیچ‌کدوم واقعیت نداره. دکتر واتسون از کارگاه خواهش کرد تا این فرصت رو به اونا بده.

لسترید یه کم فکر کرد و بالاخره قبول کرد و گفت: شما بیشتر وقت‌ها در حل پرونده‌ها به ما کمک می‌کنید. باشه. وقت مال شما، فقط منم پیش‌تون می‌مونم. می‌خوام ببینم چه دروغایی رو بهم می‌بافه.

بعد به ساعتش نگاه کرد و گفت: فقط نیم‌ساعت وقت دارید.

مک فارلین با خوشحالی از سه نفرشون تشکر کرد و شروع به گفتن داستانش کرد.»