کتاب سوختم در هر شام چون ققنوس در آغوش مهتاب

کتاب سوختم در هر شام چون ققنوس در آغوش مهتاب سرودهٔ لیلا باقری دره مرادی است. انتشارات آذرفر این مجموعه شعر معاصر را در قالب شعر نو روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب سوختم در هر شام چون ققنوس در آغوش مهتاب

کتاب سوختم در هر شام چون ققنوس در آغوش مهتاب یک مجموعه شعر معاصر را در بر گرفته است. عنوان برخی از شعرهای کتاب حاضر عبارت است از «شام مهتاب»، «راز نهان»، «ستیز با خود»، «ساکن غربی این تن» و «تاب بیاور». این اثر ۱۳۳ قطعه شعر را در قالب نو در بر گرفته است.

می‌دانیم که شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

خواندن کتاب سوختم در هر شام چون ققنوس در آغوش مهتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب سوختم در هر شام چون ققنوس در آغوش مهتاب

«امروز را با شیطنت آغاز خواهم کرد

آینه را نیم بوسه‌ای یواشکی نثار خواهم کرد

امروز را بی‌درنگ پرواز خواهم کرد

در آسمان در پی ابرها شتاب خواهم کرد

امروز را قایق شوم آغوش کشم دریای سبز را

دستی کشم موج خروشان را آرام خواهم کرد»