کتاب بند ناف

کتاب بند ناف نوشتهٔ نیلوفر دارابی و حاصل ویراستاری سحر عظیمی و طاهره آشتیانی است. انتشارات آرمان رشد این مجموعه داستان کوتاه، معاصر و ایرانی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب بند ناف

کتاب بند ناف (روزهای بعد از او) مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه را در بر گرفته است. عنوان برخی از این داستان‌ها عبارت است از «باورم نمی‌شود»، «ایستگاه اتوبوس»، «تمرینات آرامش»، «حامی»، «دوراهی»، «نقاهت» و «خواب عجیب».

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

خواندن کتاب بند ناف را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ایران و قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بند ناف

«جدایی‌ناپذیر بودم. در ناحیۀ شکمم بندی وصل بود که از طریق آن همۀ چیزهایی که نیاز داشتم به من می‌رسید. پادشاه ایالت خود بودم و همه‌چیز منتظر فرمانم بود. هروقت گرسنه بودم بلافاصله همه‌چیز از طریق آن بند برایم ارسال می‌شد. جایی که زندگی می‌کردم اختصاصی بود و هر کاری که دوست داشتم انجام می‌دادم. می‌خوابیدم، ورزش می‌کردم، غذا می‌خوردم، حتی گاهی اوقات... .»