کتاب روان نگری

کتاب روان نگری با عنوان اصلی Psychoscopie نوشتهٔ ژان مارک آلبی و آندره بورگینیون و فیلیپ پارکه و ترجمهٔ اکبر پویان فر توسط انتشارات ارجمند منتشر شده است. نویسندگان در این اثر تحلیلی با تکیه بر روان‌پزشکی از ۲۱ شخصیت برجستهٔ علمی، فلسفی و هنری جهان ارائه داده‌اند. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه  خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب روان نگری

گاهی اوقات، شرایط، رویدادهای تاریخی، زمان و مکان، به افراد استثنایی فرصت بروز و درخشش می‌دهند، اما ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها را آشکار نمی‌سازند. مطالعه‌ٔ این افراد برجسته که بر دوران خود تأثیرگذار بوده‌اند، قبل از هر چیز، ما را به اندیشیدن درباره‌ٔ انسان، این پیچیده‌ترین آفریده‌ٔ طبیعت که به تعبیر پاسکال، فیلسوف مشهور، موجودی شگفت‌انگیز و درک‌ناپذیر است، دعوت می‌کند. نویسندگان در کتاب روان‌نگری به جست‌وجو و کشف ویژگی‌های شخصیتی مشترک در میان این افراد پرداخته‌اند. این انسان‌ها از جنبه‌های گوناگون برای ما جذاب هستند. ضمن داشتن طبیعتی انسانی، عوامل مؤثر در تغییرات و تحولات مهم فرهنگی و اجتماعی نیز به شمار می‌روند. آن‌ها به خوبی نشان می‌دهند که انسان تا چه اندازه ظرفیت خوبی و بدی را هم‌زمان دارد. با توجه به این نکته که هیچ بررسی روان‌پزشکی یا روان‌کاوی به تنهایی قادر به تبیین کامل پدیده‌های استثنا و نبوغ انسانی نیست، مطالعه‌ٔ زندگی‌نامه‌ٔ این افراد می‌تواند رابطه‌ٔ میان کودکی، جنون و مرگ را در آن‌ها روشن سازد. افراد استثنایی، به‌ویژه نوابغ خلاق، خصوصیات فکری دوران کودکی خود، از جمله کنجکاوی، تخیل و خلاقیت را در طول زندگی حفظ می‌کنند و با شگفتی کودکانه به پدیده‌ها نگاه کرده و پرسش طرح می‌کنند. با این حال، نابغه تنها یک کودک نیست، بلکه تا حدودی دیوانه نیز هست. نبوغ اغلب با اختلالات روانی، از روان‌رنجوری تا اختلالات خلقی، روان‌پریشی و حتی جنون، هم‌زیستی دارد. این پدیده در میان اعضای خانواده‌ٔ فرد نابغه نیز دیده می‌شود و احتمالاً علت رشد چشمگیر و گاهی نامتعادل برخی از ظرفیت‌های روانی در آن‌ها است.

شخصیت‌های مشهوری که در این اثر واکاپی شده‌اند عبارت‌اند از «ویلهم رایش»، «ژرژ سیمُنون»، «سوزان والادون ـ موریس اوتریلو»، «فردریک نیچه»، «مارسل پروست»، «موریس راول»، «رومن گاری»، «کامیل کلودل»، «آنتونین آرتود»، «اگوست استریندبرگ»، «سالوادر دالی»، «اَندی وارهُول»، «اورسن ولز»، «لودویگ ویتگنشتاین»، «پی‌یر پائولو پازولینی»، «مارلین مونرو»، «لویس کارول»، «هوارد هیوز»، «آمادئو مودیلیانی»، «اِگُن شیله» و «پل وِرلن».

چرا باید کتاب روان نگری را بخوانیم؟

این کتاب به تحلیل روان‌پزشکی شخصیت‌های برجسته می‌پردازد که می‌تواند برای علاقه‌مندان به روان‌شناسی، تاریخ و زندگی‌نامه افراد مشهور جذاب باشد.

خواندن کتاب روان نگری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

روان‌پزشکان و روان‌شناسان، دانشجویان رشته‌های روان‌شناسی و علوم انسانی و افرادی که به تحلیل شخصیت و زندگی‌نامهٔ افراد مشهور علاقه‌مند هستند، از خواندن این کتاب لذت خواهند برد.

بخشی از کتاب روان نگری

«بازیگر و دلقک خنده‌آور اجتماعی است که جرأت به نمایش گذاشتن خود را تنها به شرطی دارد که به معروفیت‌اش بیانجامد و خودبزرگ‌بینی تحریک‌آمیزش را ارضاء کند. واقعآ این سؤال مطرح می‌شود که جای او کجاست و او کیست؟ دیوانه یا نابغه، نبوغ یا جنون؟ صاحب نظران بی‌شماری سعی بر این مهم داشته‌اند و در جواب به این سؤال موفق نبوده‌اند. "تنها تفاوت بین من و یک دیوانه این است که من دیوانه نیستم!" این نظر، ادعای خود اوست.

زندگی "سالوادور" با یک درام و تراژدی شروع شد، بدین ترتیب که نه ماه و نه روز پس از مرگ برادرش به دنیا آمد و همان اسم برادر بر او نهاده شد و با همان لباس‌ها و اسباب بازی‌های برادر زندگی خود را آغاز نمود. جو و آتمسفر عزاداری از طرفی و احساس گناه والدین از سرعتی که برای به وجود آوردن او بخرج داده بودند و ترس و بیمی که مبادا این دومی هم از دست برود، از طرف دیگر، به حفاظت و حمایت بیش از حد او منجر شد.

محیط ناسالمی نوزادی او را احاطه کرده بود، نوزادی که حق حیاتش در گرو جانشینی برادر بزرگ‌تر، کودکی که به نوعی محکوم به "نه بودن" بود و داشتن هر نوع "تشخّص هویتی" را برایش غیرمقدور می‌ساخت به طوری که برادر متوفی تمام عمر او را همراهی می‌کرد.

اثرات روانی این موقعیت شبیه آن چیزی است که در روان‌پزشکی "سندرم احساس گناه بازماندگان" نامیده می‌شود. "من زنده‌ام ولی آن‌ها مرده‌اند و من مسئول مرگ آن‌ها هستم". معمولا این جان بدر برده‌ها دو نوع علائم از خود نشان می‌دهند، علائم افسردگی یا علائم احساس گزند و آسیب. "سالوادور" به قدر مسلم با پشتوانه هوشی سرشار و به کمک نیروی هنری فوق‌العاده و با سازمان دادن مکانیسم‌های دفاعی روانی مناسب توانست هویتی مخصوص به خود بسازد.»