کتاب دلم برای خودم تنگ است

کتاب دلم برای خودم تنگ است سرودهٔ رضا مافی است. انتشارات نظری این مجموعه شعر معاصر را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب دلم برای خودم تنگ است

نویسندهٔ کتاب دلم برای خودم تنگ است معتقد است که همهٔ ما آدم‌ها تقریباً یک روزهایی را در گذشته جا گذاشته‌ایم که خیلی حسرتشان را می‌خوریم. گاه هم خودمان را جا می‌گذاریم و سفر می‌کنیم به آینده‌ای که هیچ‌کس از آن خبر ندارد. با کمی تفکر می‌بینیم که محدود شده‌ایم، گم شده‌ایم و بایدها و نبایدها و بازی روزگار ما را وارد فصل جدید و بی‌بازگشت معادلات کرده است. رضا مافی این مجموعه شعر معاصر را سروده است. عنوان برخی از این شعرهای نو عبارت است از «چشم من بی خواب است»، «دلم برای خودم تنگ است»، «شاید هرگز نرسید از راه»، «کجای این دنیا بایستم»‌ و «چشم من بی خواب است».

شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

خواندن کتاب دلم برای خودم تنگ است را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دلم برای خودم تنگ است

«از تپش نبض روزگار

می‌توان فهمید

انتهایی هست

خدایی که ما را دوست می‌دارد و منتظر است

کوچه‌ها می‌میرند

خاطره‌ها محو زمان خواهند شد

خورشید غروب خواهد کرد

و همه دست به دست سوی خدا خواهیم رفت

رنگ‌ها مانع وحدت نیستند

چه سیاه باشیم چه سفید

ما خدایی داریم به بزرگی تمام آرزوهای قشنگ

که فرش مهربانی‌ها را

زیر پایمان پهن کرده است

از تپش نبض روزگار

می‌توان فهمید

عاقبت آغوش خدا جایگاه تک تک ما است

مهربان باشیم روزگار کوتاه است»