کتاب اعترافات

کتاب اعترافات، نوشتۀ ژان ژاک روسو با ترجمۀ مهستی بحرینی در نشر نیلوفر چاد شده است. این کتاب یک زندگی‌نامۀ خودنوشت است و نویسنده در آن سال‌های زندگی‌اش را از کودکی تا اواخر عمر روایت کرده است. این کتاب در سال‌های بین ۱۷۶۵ تا ۱۷۷۰ نوشته شد؛ اما ۴ سال بعد از مرگ نویسنده یعنی در سال ۱۷۸۲ به چاپ رسید.

درباره کتاب اعترافات

آنچه در این اثر نسبت به باقی زندگی‌نامه‌نویسی‌ها متفاوت است این است که موضوع اصلی کتاب شرح اندیشه‌ها و تغییر و تحول فکری‌ روسو است نه اتفاقات روزمرهٔ زندگی او. روسو با شجاعتی مثال‌زدنی در مورد اشتباهات و خطاهایش حرف می‌زند؛ بدون این‌که آن‌ها را نادیده بگیرد. او حتی در مورد مسائل تحقیرآمیز زندگی خود و شرم‌آورترین اتفاقات هم در این کتاب نوشته است. در‌واقع به همین دلیل بود که کتاب بسیار موردتوجه قرار گرفت. 

کتاب اعترافات شامل ۲ بخش کاملاً متفاوت است که هر بخش به ۶ فصل تقسیم می‌شود. البته این کتاب خطاهایی هم دارد. مثلاً روسو تاریخ بعضی وقایع را جابه‌جا یا به اشتباه بیان می‌کند یا ایده‌های فکری‌اش را به اشتباه به تصویر می‌کشد. اندکی بعد از انتشار اعترافات، نویسنده‌های دیگری همچون گوته و استندال به تقلید از سبک او، زندگی‌نامه‌های خود را نوشتند. تفکرات ژان ژاک روسو در زمینه‌های سیاسی و ادبی تأثیر بسیار زیادی بر محققان دوره‌ٔ خودش گذاشت. او از اولین کسانی بود که در مورد مفهوم حقوق بشر صحبت کرد.

کتاب اعترافات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به فلسفه پیشنهاد می‌شود.

 درباره ژان ژاک روسو

ژان-ژاک روسو ( ۲۸ ژوئن ۱۷۱۲ – ۲ ژوئیه ۱۷۷۸) فیلسوف، نویسنده، آهنگ‌ساز اهل جمهوری ژنو، در سدهٔ هجدهم و اوج دوره روشنگری اروپا می‌زیست. اندیشه‌های او در زمینه‌های سیاسی، ادبی و تربیتی، تأثیر بزرگی بر معاصران گذاشت. نقش فکری او که سال‌ها در پاریس عمر سپری کرد، به‌عنوان یکی از راه‌گشایان آرمان‌های انقلاب کبیر فرانسه غیرقابل انکار است.

روسو در رسالهٔ «گفتاری در باب علوم و هنرها» به‌سختی و با‌شدت به علوم جدید و هنرهای مدرن می‌تازد، چرا که دستاوردهای آن‌ها را از دو منظر عامل ایجاد نابرابری در میان ابنای بشر می‌داند. یکی آن‌که پیشرفت علوم طبیعی و رونق هنرهای زیبا، از طرفی نیازهای جدیدی به‌وجود می‌آورد که هر فرد برای به‌دست‌آوردن آن‌ها نیاز به رقابت و استثمار سایر انسان‌ها دارد. این نیازهای به زعم روسو «کاذب» موجب ایجاد طبقات اجتماعی و بندگی و بردگی بخشی از جامعهٔ انسانی می‌شود. دیگر آن‌که پیشرفت علوم و هنرها موجب نمایش تفاوت‌های میان انسان‌ها از حیث استعدادشان در زمینه‌های علمی و هنری می‌شود.