کتاب رویکردی بومی به امنیت ملی

«رویکردی بومی به امنیت ملی» نوشته شاهین زراعتی رضایی(-۱۳۵۲) است.

امنیت ملی. مفهومی آشنا و غریب که پیرامون آن مکاتب نظری گوناگون شکل گرفته است. کلماتی «گوش آشنا» که از مردم کوچه و بازار گرفته تا رسانه‌های جمعی و شبکه های اجتماعی، مکرر آن را به کار می‌برند ولی کمتر به معنایی منسجم از آن دست می‌یابند.

گستره مفهومی امنیت ملی، جنگلی انبوه از تعاریف و نظریات گوناگون خصوصا از نوع غربی است. در کشورهای غربی، همیشه سیاستمداران در این عرصه نظری جولان داده‌اند و زیاد مایل نیستند شهروندان عادی به حریم آن «سرک» بکشند. در دنیای غرب هر چه این مفهوم مبهم‌تر باشد ابزاری ساده تر در اختیارشان قرار می دهد تا در مقولات سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، انتظامی و... «سر خلق را به طاق بکوبند» و به بهانه «امنیت ملی»، حقوق شهروندی را پایمال کنند.

نویسنده در کتاب «رویکردی بومی به امنیت ملی» تلاش دارد خود و خواننده را از آن جنگل بی‌انتهای بی‌فرجام بیرون بکشد. او با بیانی ساده و قابل درک برای اکثر مخاطبان، شبکه‌ای به هم پیوسته از مفاهیم را تولید می‌کند تا گام به گام، تصویری نسبتا روشن و منسجم از مفهوم «امنیت ملی» در ذهن خواننده پدید آورد. به زبان آکادمیک، به نظر می‌رسد یک مکتب امنیت ملی بومی و نوین پایه‌گذاری شده است.