کتاب کسب و کارهای جهان آینده

کتاب کسب و کارهای جهان آینده نوشتهٔ عنایت‌اله مرشدی با نگاهی تحلیلی و آینده‌پژوهانه به کسب و کارها، صنایع و مشاغل در زیست‌بوم آینده، بیان مفهومی مسائل آینده و آینده پژوهی، ترسیم تصاویری از جهان فردا در انتشارات میعاد اندیشه به چاپ رسیده است. این کتاب ضمن بیان کلیات و مفاهیم بنیادین آینده‌پژوهی به آینده‌ٔ کسب‌وکارها و راهبردها و راه‎کارهای احتمالی برای مواجهه‌ٔ آن‎‌ها با آینده می‌پردازد و تمام این مباحث به‌صورت مدوّن و یک‌جا جمع‌‎شده است.

درباره کتاب کسب و کارهای جهان آینده

نویسنده در توضیح بخش‌های مختلف کتاب می‌گوید:

دربخش اول تلاش شده‎‌است تا بیان مفهومی از کلیات، مفاهیم و مبانی آینده و آینده‎‌پژوهی از جمله چیستی آینده و مسائل آن، تعاریف آینده‌‎پژوهی، ضرورت‎‌ها و اهداف آینده‎‌پژوهی، مهندسی آینده و یا ارتباط میان برنامه‌ریزی و آینده‎‌پژوهی، با بهره‌‎گیری از منابعی ارزش‌مند ارائه شود، تا از این ره‎گذر آماده‎ٔ ورود به بحث آینده‌ کسب‎‌وکارها و کسب‎‌وکارهای آینده شويم.

در بخش دوم سعی شده تا در بیانی موجز، به مفاهیم اصلی و بنیادین کسب‎‌وکار اعم از تعاریف صنعت، محیط کسب‌و‌کار، مباحث مربوط به رقابت پرداخته شده است، تا روشن شود که وقتی از عبارات صنعت یا مفاهیم کسب‌و‌کار یا رقابت استفاده می‌کنیم منظور دقیقاً چيست؟ سپس در ادامه‌ بخش دوم به مباحث مربوط به کسب‌و‌کارها و اقتصادهای آینده پرداخته شده است و از نظرات و پیش‎‌بینی‎‌های افراد و مؤسسات معتبر داخلی و خارجی استفاده شده است. مطلب دیگر این‌که، دراین بخش دوره‌ای زمانی با نام «انقلاب صنعتی چهار‎ و نیمI4.5 » را برای اولین بار در این کتاب معرفی نموده‌ام. 

در بخش سوم، ادعایی به نام اِسپِنسریسم اقتصادی: «بقای سازگارترین بنگاه» و « انتخاب آینده» و نیز پرسشی ذیل عنوان «مسأله‎ٔ شمع» مطرح کرده‌‎ام که تا کنون جای دیگری به طور رسمی اعلام و منتشر نشده است، لذا به وسیله‎ٔ این کتاب آن‎‌ها را رسماً اعلام نموده و انتشار می‌دهم. 

کتاب کسب و کارهای جهان آینده را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به صاحبان فعلی کسب‌وکارها و کسانی که در صدد راه‌اندازی کسب‌وکاری جدید هستند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب کسب و کارهای جهان آینده

افق آینده امری نادیده برای انسان امروز است. این افق در صورتی دیده می‌شود که ذهن و مغز بر شانه تاریخ آینده‌ها قرار گرفته باشند. پدیداری این شیوه موجب می‌شود که روندهای آینده با الگوهایی از روندهای گذشته شناخته شوند. با این نگرش تلفیق دو روند گذشته و آینده به شکل سیال آینده‌نمایی را با اصول آینده نگری انجام می‌دهند. آینده با گذشته قابل پیش‌بینی و پیش‌نگری نخواهد بود ولی به لحاظ روندپژوهی امکانی فراهم می‌کند که فهم آینده ساده‌تر شود. گذشته امری بود که گذشت و دیگر نخواهد بود و امری بازگشت‌ناپذیر است. البته با گذشته می‌توان روندشناسی در حیطه آینده انجام داد و راه ورودی در سرای آن یافت. از سوی دیگر هر چیزی از نهاد چیزی می‌روید که پیش‌تر رخ داده است. در این صورت آینده از روند گذشته به وجود می‌آید و گذشته حق حیات خود را دوباره در آینده می‌یابد و با الگوسازی در پهنای آینده نقش اساسی خود را ایفا خواهد کرد. گذشته با همه امکانش در تاریخ وجودی خود گذشت، حال لحظاتی از قرارگاه فعال و رو به جلو است و آینده واقعیاتی گنگ و پوشیده برای اندیشیدن امروز و فرداست. با این اصل گذشته‌نگری نه امری ناپسند که در مواقعی به کار آینده‎دانی می‌آید. به ویژه اینکه در برخی از روش‌های آینده-پژوهی برای فهم آینده کمک گرفته می‌شود، هرچند بازگرداندن گذشته امری ناممکن است. گذشته‌نگری با اصول سناریونویسی منطبق است. در این روش برای آینده مانند گذشته همانندسازی می‌شود. با این فرض درک آینده در گرو فهم گذشته است. در این صورت اگر آغاز پیدایی کیهان و چگونگی تشکیل کهکشان‌ها، سیارات و ستارگان ناشناخته بماند، راه گشایش جهان آینده به شکل واقعی فهمیده نمی‌شود. گذشته‌ها به مثابه واقعیت‌های گذشته، طرح‌هایی از آینده‌ها بوده‌اند. با این منطق هیچ گذشته‌ای همیشه گذشته نبوده و به مرور زمان گذشته شده است.