کتاب پیش درآمدی بر تجاری سازی دانش‌

پیش درآمدی بر تجاری سازی دانش‌‫؛ ارتباط صنعت با دانشگاه اثر نرجس داوودی است که در انتشارات راز نهان به چاپ رسیده است.

درباره کتاب پیش درآمدی بر تجاری سازی دانش‌‫؛ ارتباط صنعت با دانشگاه

این کتاب به‌صورت سهل و روان و با رویکردی کاملاً کاربردی و با شرح جزئیات کامل به بررسی موضوع تجاری‌سازی دانش و ارتباط صنعت با دانشگاه می‌پردازد. 

كتاب حاضر به نحوی تدوین شده تا خواننده پس از مطالعه، درباره مفهوم تجاری‌سازی دانش، کارکردهای تجاری‌سازی دانش، ارتباط صنعت با دانشگاه، گام‌های فرایند تجاری‌سازی نتایج تحقیقات دانشگاهی، موانع تجاری‌سازی دانش در بخش دانشگاهی ایران، ارتباط صنعت با دانشگاه و نقش آن بر تجاری‌سازی دانش، اطلاعاتی در سطح پایه به دست آورد.

خواندن کتاب پیش درآمدی بر تجاری سازی دانش‌‫؛ ارتباط صنعت با دانشگاه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

دانشجویان و پژوهشگران علوم‌تربیتی و مدیریت آموزشی مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب پیش درآمدی بر تجاری سازی دانش‌‫؛ ارتباط صنعت با دانشگاه

طی دهه‌ گذشته، انتقال فناوری از دانشگاه‌ها و سایر موسسات تحقیقات دولتی هدف خاص سیاست‌گذاران و عموم افراد جامعه بوده است. انگیزه‌های به وجود آمده براساس دو عامل نیاز به تقویت دسترسی بخش خصوصی به نتایج تحقیقات دولتی و محدودیت‌های بودجه‌ای شد تا سیاست‌مداران برای تشویق تجاری‌سازی فناوری‌های دانشگاهی دلایل زیادی ابراز نمایند؛ یکی از مهم‌ترین این دلایل قانون بی‌دال است که به سال ۱۹۸۰در ایالات متحده امریکا تصویب شد و بر طبق آن حقوق مالکیت فکری فناوری‌های جدید به دانشگاه‌ها اختصاص یافت. پس از آن، سیاست‌گذاران دیگر کشورها نیز از این موضوع الگوبرداری کردند. در همان مقطع، تصور عمومی بر این بود که فعالیت‌های تحقیقاتی باید مزایای تجاری قابل مشاهده داشته باشد و دانشگاه‌ها و سایر سازمان‌های تحقیقات دولتی به این تقاضاهای جدید از طریق افزودن فعالیت‌های انتقال فناوری خود پاسخ دهند (بوینستورف ، ۲۰۰۶).

با پذیرش این رویکرد که توانایی جامعه در بهره‌گیری از تحقیقات دانشگاهی با قابلیت تجاری‌سازی بالقوه افزایش می‌یابد؛ این نکته را نیز باید مدنظر قرارداد تا زمانی که نتایج این تحقیقات به شرکت‌های بخش خصوصی و عمومی انتقال نیافته، به وسیله آن‌ها به کار گرفته نشود، عملاً از پژوهش سودی عاید جامعه یا دانشگاه نخواهد شد؛ بنابراین، باید نتیجه‌ی سیاست‌های حاکم بر تحقیقات دانشگاهی انتقال سریع نتایج به شرکت‌های دانش‌بنیان با همکاری دستگاه‌ها در راستای منافع عمومی جامعه باشد (پورتربتی، افراسیابی و اسماعیل‌نیا، ۱۳۹۶). در واقع، انتقال دانش و فناوری از دانشگاه‌ها به بخش بازرگانی می‌تواند به شکل‌های مختلفی صورت گیرد که به طور گسترده از نظر میزان دسترسی، برنامه‌ریزی، اثربخشی و هزینه با یکدیگر اختلاف دارند. برخی از این روش‌ها شامل این موارد است: انتشار آزاد نتایج تحقیقات، اختراعات ثبت شده- کپی‌رایت‌ها، پروانه‌های بهره‌برداری، قراردادهای تحقیقاتی، اتحادیه‌ها و تعاونی‌های تحقیق و توسعه ، پارک‌های علم و فناوری، مبادله‌ی نیروی انسانی، قراردادهای غیررسمی، خدمات مشاوره‌ای، انتشار در سایت‌های اینترنتی و شرکت‌های تجاری دانشگاهی.

هم‌چنین، دانش و فناوری دو عامل اساسی ایجاد ثروت، توانایی و دانایی کشورها به شمار آمده وسیله‌ای قدرتمند در توسعه ملی تلقی می‌شود. از این رو رسالت دانشگاه به عنوان متفکرترین نهاد مسئول در قبال تحقیق آرمان‌های توسعه ملی، ایجاب می‌کند تا به پویایی‌سازی ارکان خود در انطباق با برنامه‌های توسعه بپردازد و این امر جز از طریق کارآفرینی دانشگاهی میسر نمی‌شود. در بیشتر تعاریف، کارآفرینی دانشگاهی به فعالیت‌های تجاری سازی و استفاده از دارایی‌های فکری دانشگاه برای کسب منافع مالی و تجاری اشاره شده است. حتی برخی از پژوهشگران، کارآفرینی دانشگاهی را شکل خاصی از انتقال فناوری تعریف کرده و بر این باورند که این پدیده زمانی اتفاق می‌افتد که پژوهشگران دانشگاه‌ها و نهادهای پژوهشی غیرانتفاعی تـصمیم به تجاری‌سازی فـناوری تولید شده و یا تـوسعه یافته در موسسه‌های خود می‌گیرند. یکی از مهمترین جنبه‌های کارآفرینی در دانشگاه، ورود فعالیت‌های دانشگاه به حوزه کسب و کار و به عبارتی "تجاری‌سازی دانش " است (حسنقلی پور و همکاران، ۱۳۹۰). دانش و فناوری، وسیله‌ای قدرتمند در توسعه ملی می‌باشد.

بسیاری از دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی، تجاری‌سازی دانش را نتیجه فشارهای اجتماعی برای خلق ارزش عمومی از طریق ایجاد اشتغال، کارآفرینی و ... می‌دانند. در همین راستا تجاری‌سازی تحقیق موجبات افزایش موضوعات خط مشی گذاری و مدیریتی شده است و این مقوله موجب شروع تغییراتی در دانشگاه‌ها، شرکت‌ها و جامعه شده است. به علاوه گسترش تجاری‌سازی تحقیقات دانشگاهی دروازه‌ای جدید به حفظ حقوق مالکیت فکری و ارتقاء پیشرفت‌های عملی گشوده است (قرایی آشتیانی، دهقان و زارع، ۱۳۹۵).