کتاب حکمرانی و مدل های آن با نقش مدیریت دولتی و قانون

کتاب حکمرانی و مدل های آن با نقش مدیریت دولتی و قانون نوشته کریم رضایی‌زاده است. این کتاب به بررسی مدل‌های مختلفی می‌پردازد که در حوزه مدیریت دولتی و قانونی تاثیرگذار است.  

درباره کتاب حکمرانی و مدل های آن با نقش مدیریت دولتی و قانون

کریم رضایی‌زاده در کتاب حکمرانی و مدل‌ های آن با نقش مدیریت دولتی و قانون به سراغ حکمرانی اسلامی رفته است و بعد از بررسی و ارائه تعریفی از آن، به مرور شاخصه‌های آن پرداخته است. او همچنین نقشی را که جوانان در شکل‌گیری حکمرانی متعالی می‌توانند ایفا کنند بررسی کرده است. در فصل بعدی کتاب به سراغ موضوع حکمرانی شهری رفته است. امروزه شاهد این هستیم که حکمرانی الکترونیک، تمام دنیا را فراگرفته است و از همین رو لازم است تا موضوعات مختلف، همچون حکمرانی شهری، زیر سایه حکمرانی الکترونیک نیز بررسی شوند و ابعاد و جنبه‌های گوناگون آن مورد بررسی قرار بگیرد.

در فصل انتهایی کتاب نیز به بررسی موضوع مدیریت دولتی سنتی، مدیریت دولتی نوین و حکمرانی خوب از زوایای گوناگون می‌پردازیم. 

کتاب حکمرانی و مدل های آن با نقش مدیریت دولتی و قانون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن کتاب حکمرانی و مدل های آن با نقش مدیریت دولتی و قانون را به تمام مدیران، مسئولان و فعالان در حوزه‌های مختلف مدیریتی پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب حکمرانی و مدل های آن با نقش مدیریت دولتی و قانون

از نظر واژه‌شناسی، حکمرانی به واژه‌ی یونانی Kubernan، به معنی هدایت کردن یا اداره کردن برمی‌گردد و افلاطون از آن در رابطه با چگونگی طراحی نظام حکومت (System of rule) استفاده کرده است. این اصطلاح یونانی، ریشه‌ی لغت Gubenare در لاتین قرون وسطی بود که بر همان مفاهیم هدایت کردن، قانون‌گذاری، حکمروایی کردن یا راندن و راهبری دلالت می‌کند (بشیری و شقاقی شهری، 1390، ش48، ص71).

واژگان حکمرانی و حکومت ، دارای مفاهیم محض و تخصصی بوده که بعضاً فارغ از مفهوم، معمولاً جایگزین یکدیگر به کار می روند. اما قدمت حکمرانی به تاریخ تمدن بشری بر می گردد. واژه حکمرانی از لغت یونانی "کایبرنان " و "کایبرنتس " گرفته شده و معنی آن هدایت کردن و راهنمایی کردن و یا چیزها را در کنار هم نگه داشتن است. در حالی که مفهوم حکومت، دلالت بر واحد سیاسی برای انجام وظیفه سیاستگذاری داشته و برجسته تر از اجرای سیاست هاست. پس می توان گفت واژه حکمرانی اشاره به پاسخگو بودن هم در حوزه سیاستگذاری و هم در حوزه اجرا دارد (شریفیان ثانی، 1380).

حکمرانی طی دهه 1990 میلادی، به یکی از واژه های محوری علوم اجتماعی، به ویژه در حوزه نظریه سیاسی، علوم سیاسی و جغرافیای انسانی تبدیل شده است. بنابراین حکمرانی را می توان کنش، شیوه یا سیستم اداره دانست که در آن مرزهای بین سازمان ها و بخش عمومی و خصوصی در سایه یکدیگر محو می شوند. جوهره حکمرانی به وجود روابط متعامل بین و درون حکومت و نیروهای غیر حکومتی اشاره دارد (برک پور و همکاران، 1388).

با توجه به مفهوم حکمرانی، تعاریف متنوعی ارائه شده که در هر تعریف به جنبه های خاصی از آن مفهوم بیشتر توجه می شود. بنابراین هرچند در بکارگیری این مفهوم، مقصود و منظور واحدی مد نظر همگان است؛ توجه به تفاوت ها و جنبه های مختلف، سطوح گستردگی حوزه این مفهوم را نشان می دهد که خود می تواند مبانی برای سیاستگذاری و نیز اقدام بهینه باشد.

- حکمرانی اعمال اقتدار در حوزه های سیاسی، اقتصادی و اجرایی در مدیریت امور کشوری در همه سطوح است .

- حکمرانی به روابط بین دولت و جامعه مدنی، حکمرانان و حکمرانی شوندگان مربوط می شود (مک کارن ، 1995).

- حکمرانی اعمال اقتدار اداری، اقتصادی، سیاسی در راستای مدیریت امور کشور در تمام سطوح بوده و ساز و کارها، فرایندها و مؤسساتی را در بر می گیرد که از طریق آنها شهروندان و گروه های جامعه منافع خود را به هم پیوند زده، حقوق خود را پیگیری، تعهدات خود را ادا و اختلافات خود را حل و فصل می نمایند (برنامه توسعه سازمان ملل ، 2002).

- حکمرانی موضوعی است که بر نحوه تعامل دولت ها و سایر سازمان های اجتماعی با یکدیگر، نحوه ارتباط با شهروندان و نحوه اتخاذ تصمیمات در جهانی پیچیده تمرکز داشته و فرایندی است که از آن طریق جوامع و سازمان ها تصمیمات خود را اتخاذ و به واسطه آن، مشخص می کنند که چه کسانی در این فرایند درگیر و چگونه وظیفه خود را به انجام برسانند(شریفیان ثانی، 1380).

درواقع حکمرانی به سازمان ها و افرادی می پردازد که در فرایند تصمیم گیری و اجرای تصمیمات نقش دارند (همدینگر ، 2004) و لازم به توجه است که حکمرانی، وجود قدرت در داخل و خارج از اقتدار نهادهای رسمی و غیر رسمی را به رسمیت می شناسد و گروه های اصلی از بازیگران دولتی، بخش خصوصی و جامعه مدنی را شامل و نیز دربرگیرنده فرایند شناسایی و تشخیص تصمیماتی است که در آن مجموعه پایه ریزی شده اند (برنامه اسکان سازمان ملل ، 2009).

فهرست 

• فصل اول: حکمرانی اسلامی
• فصل دوم: نقش جوانان در شکل‌گیری حکمرانی متعالی
• فصل سوم: حکمرانی شهری در سایه سار حکمرانی الکترونیک
• فصل چهارم: مدیریت دولتی سنتی، مدیریت دولتی نوین و حکمرانی خوب