کتاب مدارس جاسوسی

مدارس جاسوسی کتابی نوشته دانیل گلمن است که با ترجمه سیدعلی موسوی به چاپ رسیده است. این کتاب برای شما فاش می‌کند که چگونه سازمان سی.آی.ا (CIA)، اف.بی.آی (FBI) و سازمان‌های اطلاعاتی خارجی دانشگاه‌های آمریکا را استثمار می‌کنند.

درباره کتاب مدارس جاسوسی

دانیل گلمن در این کتاب به دنبال بررسی این موضوع است که  چگونه و چرا سرویس‌های اطلاعاتی تحصیلات عالی آمریکا را هدف گرفته اند، و برای امنیت ملی و آزادی آکادمیک (دانشگاهی) چه مفاهیمی‌ وجود دارند: «خاطرات افسران سابق CIA، که در آن از بهره کشی از دانشجویان جدید در دانشگاه‌ها یا کنفرانس‌های فرهنگی گفته شده است یا توسط اساتید آنها برای استخدام سازمان اشاره شده است، کنجکاوی مرا برانگیخت. در ارتباط با سرویس‌های خارجی، جاسوسی سایبری آنها، به ویژه برعلیه اهداف شرکتی و دولتی ایالات متحده، استفادۀ آنها را از دانشجو و همکاران دانشگاهی برای کسب اطلاعات، تماس‌ها، و پژوهش‌های حساس در دانشگاه‌های آمریکا، تحت الشعاع قرار داده است.»

در سال‌های اخیر، دانشگاه‌های ایالات متحده عرصۀ مطلوبی برای مبارزۀ مخفیانۀ جاسوس علیه جاسوس شده است. در حالی که محیط‌های دانشگاهی اغلب به عنوان فضاهای محصور یادگیری عالمانه و دلاوری ورزشکارانه، یا تخت نرده دار نوجوانانِ در حال جست و خیز در حد و مرز بلوغ به تصویر کشیده شده اند، بُعد نا آرام جهان واقعی به عنوان خط مقدم جاسوسی در نظر گرفته می‌شود. "هوش"، که در محیط‌های دانشگاهی و فرهنگی برای اشاره به قدرت ذهن استفاده می‌شود، بطور فزاینده ای "اطلاعات و آگاهی دربارۀ یک دشمن" معنی می‌شود.

سرویس‌های جاسوسی کشورهایی چون چین، روسیه، و کوبا، در آزمایشگاه‌ها، کلاس‌های درس، و تالارهای کنفرانس، به دنبال درک و نفوذ در سیاست‌های ایالات متحده، نیروگیری برای عملیات سری و دستیابی به تحقیقات حساس نظامی‌و غیرنظامی‌هستند. FBI و CIA، معامله به مثل کرده، و منابعی میان دانشجویان و اساتید بین المللی ایجاد می‌کنند. دانشجویان فارغ التحصیل و در حال تحصیل دورۀ کارشناسی و اساتید دانشگاه‌ها با داشتن روابط نزدیک با دولت، کسب و کار، و فناوری، به اضافۀ مهارت فنی لازم برای رقابت در اقتصاد دانش بنیان، خود را به عنوان مخبر مطلوب همۀ جناح‌ها می‌بینند.

گلمن این کتاب را به دو بخش تقسیم کرده است، به ترتیب، بررسی جاسوسی خارجی و آمریکایی در دانشگاه. از جمله وقایع فاش شده در بخش ۱ عبارتند از: یک دانشجوی فارغ التحصیل چینی از طریق آزمایشگاه دانشگاه دوک، تحقیقی دربارۀ نامرئی بودن با بودجۀ پنتاگون را می‌دزدد - و سپس توسط دولت چین سرمایه گذاری می‌شود تا دست به اقدامی‌رقابت آمیز در شنژن زده و او را میلیاردر کند. یک زن پورتوریکویی تحسین کنندۀ رژیم کاسترو، که هم خودش برای کشور کوبا جاسوسی می‌کرد و هم همکلاسی دانشگاهی اش را که به یکی از مخرب ترین عوامل نفوذی داخل دولت ایالات متحده تبدیل شد و اکنون خارج از اختیارات آمریکایی‌ها در دبیرستانی در سوئد تدریس می‌کند، به کار گرفته بود. برای جذب دانشجویان چینی با حقوق کامل، یک سازمان وابسته به دانشکدۀ اوهایو با دانشگاهی در شهر پکن که توسط سرویس اطلاعاتی چین اداره می‌شود ارتباط برقرار می‌کند - و اساتید خود را برای آموزش جاسوسی دربارۀ فرهنگ آمریکایی در آینده به آنجا می‌فرستد.

در بخش ۲: سازمان CIA کنفرانس‌های فرهنگی برگزار می‌کند تا بتواند دانشمندان برنامۀ سلاح‌های هسته‌ای را برای ترک آنجا و پناهنده شدن ترغیب کند. مأموران CIA که بطور مخفیانه در دانشگا‌ه‌هاروارد به استخدام افراد در حین تحصیل می‌پردازند و برنامه‌های کارآموزی که کارشان آموزش مقامات ناآگاه است. و داجین پنگ، استاد مستأصل شدۀ دانشگاه فلوریدای جنوبی، به مصاف مأمور FBI ، دایان مرکوریو می‌رود.

 خواندن کتاب مدارس جاسوسی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 همه علاقه‌مندان به مطالعات سیای و اجتماعی مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب مدارس جاسوسی

عصر روز ۳۰ ژانویۀ ۲۰۱۶، استادِ جِدای‌ها، اوبی ون کنوبی درحالی که شمشیر سبک براقی به دست دارد، ردا و کلاهخودی تیره پوشیده که چشمانش، و نه تبسمش، را می‌پوشاند در صحنۀ پنجرۀ قصر قیصر جهان در شنژن چین می‌خرامد.

جنگجویان جِدای، سپاه طوفان امپراتوری، و سایر شخصیت‌های جنگ ستارگان هم چنین بودند. همان طور که هفتصد تماشاچی هلهله کنان شمشیر‌های زرد، سبز، و ارغوانی را تکان می‌دهند، نورافکن‌های در حال حرکت و فوران دود به تناوب صحنۀ نمایش را روشن و خاموش می‌کنند.

هجویه ای از جنگ ستارگان تحت عنوان "نبرد آینده - طلیعۀ جدید"، نمایش پر زرق و برقی را نشان می‌داد که موسیقی زنده، رقص‌های شهوانی، چهره‌های افراد روی بدن‌های عروسک خیمه شب بازی (که در صفحه نمایشی نمایان بود)، و ادای احترامی‌به ارتش چین، آن را همراهی می‌کرد. این نمایش ششمین جشن سالگرد مؤسسۀ فناوری و علوم پیشرفته کوانگ چی را نشان می‌داد، مؤسسه ای که معطوف به تحقیق و تجاری سازی پیشرفت‌های غیرمنتظره در حوزۀ به سرعت در حال رشد فراماده ها است. روپِنگ لیو، در نقش اوبی ون کنوبی، بنیان گذار و رئیس این عملیات است؛ جِداهای دیگر، مدیران اجرایی، اجرا کنندگان، تماشاچیان، وکارگران آنها هستند. چند تن از تماشاچیان جوایزی برنده می‌شوند که تجلی گر روحیۀ نترس و خلاقی است که لیو موعظه می‌کند: به قطب شمال، قطب جنوب، و نزدیک فضای بیرون جو سفر کنید.

لیو هنوز هم در لباس خود اما بدون شمشیر، دسته گل‌های بزرگی در دست چپش و میکروفونی در دست راستش گرفته، و کارهای خود را در ترانه اش می‌ستاید. او در چین زمزمزه کرد، "علی رغم این که بیرون چه اندازه هیجان انگیز است، من با آهنگساز عالی خود درست رفتار می‌کنم. نمی‌توان گفت که سفر چقدر سخت است، این از نیکبختی ماست که آرامش خود را حفظ می‌کنیم." او سپس بدون مکث وارد بخش همسرایی گروه بیتل‌ها، “Hey Jude” شد.

لیوی لپ گنده و با چهرۀ پسرانۀ مهربان در سی و دوسالگی، چیزهای زیادی برای لذت بردن داشت. سهم عمدۀ او در موسسۀ علمی‌کوآنگ چی، که در بورس سهام هنگ کنگ معامله می‌شود، او را تبدیل به میلیاردری کرد که دارای امپراتوری در حال گسترش به ایالات متحده، نروژ، کانادا، و نیوزیلند است. رسانه‌های چینی او را "ایلان ماسک چین" نام داده اند و او را معادل خیالی بنیان گذار نمادین سازندۀ اتوموبیل تسلا دانسته اند. تا پایان سال ۲۰۱۵، مؤسسۀ تازه کار او به دنبال تعداد حیرت آور ۳۲۸۹ ثبت اختراع بود، و ۱۷۸۳ مورد از آنها را ثبت کرد. دولت چین بارانی از افتخارات و مسئولیت‌ها در مورد خط مشی فناوری نثار او کرد، و رئیس جمهور چین شی جین پینگ، و نیز وزرا و مقام‌های برجستۀ حزب، از کارهای او در شنژن دیدن کردند.

با این حال ثروت و شهرت لیو یک نقاب است، مانند لباسش در جشن سالگرد، یا ردای نامرئی که او به عنوان دانشجوی مهندسی برق دانشگاه دوک زیر نظر استاد دیوید ر. اسمیت به طراحی آن کمک کرد.آنها یک واقعیتی مغشوش کننده را پنهان کردند که هیچگاه فاش نشد: او بسیاری از موفقیت‌هایش را به چیزی مدیون است که می‌توان شکلی از تحصیلات عالی در زمینۀ جاسوسی اقتصادی نامید. لیو با انتقال تحقیقاتی که با سرمایۀ پنتاگون انجام می‌شد به چین، از یک استاد بی دقت و غافل، خطوط راهنمای سهل انگارانۀ همکاری، و فرهنگ باز و جهانی دانشگاه دوک، سوء استفاده کرد. او ترتیبی داد تا پژوهشگران چینی از آزمایشگاه اسمیت دیدن کنند و از روی تجهیزات آنجا نمونه برداری کرده و از نوبسازند، و داده‌ها و ایده‌های همکاران غافل در دانشگاه دوک را به آنها منتقل کرد. او مخفیانه وب سایتی چینی بر اساس پژوهش‌های دانشگاه دوک راه اندازی کرد، و اسمیت را برای کار نیمه وقت در چین فریب داد. فعالیت‌های او برتری ایالات متحده را در فناوری درحال ظهوری کهمی‌توانست روزی جت‌های جنگنده، تانک‌ها، یا پهپادها را پنهان کند، و بر نتیجۀ یک جنگ یا عملیات مخفی اثر گذارد، به خطر انداخت. به محضی که لیو به چین برگشت، دولت قدرشناس و خرسند او میلیون‌ها دلار در کارهای مخاطره آمیز او سرمایه گذاری کرد.

برخی از همکاران سابق لیو در دانشگاه دوک وقتی به عقب بر می‌گردند احساس می‌کنند که لیو از اعتماد آنها سوء استفاده کرده است. جان گولوب، یکی از افراد آزمایشگاه دانشگاه دوک به من گفت، "وقتی در دانشگاه کار می‌کنی و زحمت می‌کشی، فقط حدود ده نفر ایده‌هایت را می‌دانند. ایده‌های ما به سمت چین سرازیر بود. مردم با نگاهی به گذشته احساس می‌کنند که تصویر کاملی از ماجرا به آنها ارائه نشده است."

مورد لیو نشان می‌دهد که پژوهش‌های دانشگاهی تا چه اندازه در مقابل مهاجمین خارجی آسیب پذیر هستند، و دانشگاه‌ها برای محافظت از آنها تا چه اندازه کم کاری می‌کنند. دانشگاه‌های مشتاق جذب دانشجویان بین المللی و شعبه‌های خارج از کشور، نسبت به رنجاندن کشور چین و سایر کشورها با مبارزه و سرکوب دزدی تحقیقات، بی میل هستند. با این حال، از جنبه‌ای دیگر، آنها به سازمان‌های دولتی، و نهایتاً به پرداخت کنندگان مالیات، و سرمایه گذاران تحقیقات، خیانت می‌کنند. ما برای ارتش خود مالیات می‌دهیم تا از ما دفاع کند، فقط برای این که دانشگاه‌هایی داشته باشیم که با دنبال کردن برتری جهانی بدون آگاهی یا پرداختن به آسیب جنبی و هم زمان، این امنیت را به خطر اندازند.

اگرچه لیو هیچ وقت محکوم نشد، پلیس FBI فعالیت‌های او را بررسی کرد و به بازجوئی از رؤسای دانشگاه و مقام‌های مجری قانون پرداخت. در یک جلسۀ پشت درهای بسته در سال ۲۰۱۲ هیئت مشورتی امنیت ملی تحصیلات عالی در مرکز فرماندهی FBI، طبق دستور جلسۀ به دست آمده از طریق درخواست ثبت اسناد عمومی، اسمیت شرح داد که چگونه "یک فرد چینی بدون اطلاع او آزمایشگاه او را هدف قرار داده...و مؤسسه ای مشابه در چین پدید آورده است. این ماجرا برای صدور مجوز، ثبت اختراع و وفاداری برای او بطور قابل توجهی هزینه در بر داشت و اسمیت را از این که اولین نفری باشد که آن پژوهش پیشگام را منتشر می‌کند بازداشت. یک مصاحبۀ ویدیویی FBI با اسمیت دربارۀ این ماجرا، که در سال ۲۰۱۵ فقط به دعوت شدگان نشان داده شد، "سرقت یک ایدۀ بزرگ" نام گرفت.