نظرات کاربران درباره کتاب تعمیرکار

لطفا این کتاب حوب رو به طاقچه بی نهایت اضافه کنید.ممنونم.

"انسان غیرسیاسی وجود ندارد" این جمله از آخرین سطرهای این داستانه، مردی که بخاطر داشتن یک زندگی وفرصتهای بهتر مهاجرت میکنه غافل ازاینکه سرنوشت اتفاقهای هولناکی براش رقم خواهد زد، این اتفاقها میتونه در هر جامعه ای بیفته، واگویه های این مرد با خودش، گفتگوی خیالیش با تزار و کلا افکارش بسیار قابل تامله، ترجمه عالی داره که به جذابیت داستان کمک کرده.

بی نظیره این کتاب! واقعا نویسنده قلم بسیار خوبی داره و داستان بسیار پرکشش هستش و ترجمه ی واقعا خوبی هم داره .

عجیب و تلخ اما واقعیتی انکارناپذیر جایی که برای آزادی نجنگند آزادی وجود ندارد

زیبا،دردناک، جذاب و کاملا قابل درک. خواندن این کتاب را در زمانه بی عدالتی به شدت توصیه میکنم.

به هیچ عنوان پیشنهاد نمی‌کنم. با وجود متن روان و یکدست که خواندن را راحت می‌کرد اما کل کتاب از نظر داستانی بسیار ضعیف و خسته کننده و همراه با تکرار زیاد صحنه‌هاست. پایان‌بندی داستان فاجعه بود.

کتاب خوب و سرگرم کننده ای بود اما من حس می کنم باید اطلاعات دیگری هم داشته باشی تا از جزئیات داستان سر در بیاری.خیال پردازی و کابوس های یاکوف بک من را گیج می کرد و بعد از خوندن ماجرا می شد واقعی بودن یا خیال رو حدس زد.آخر داستان کمی برام مبهم بود و نمی شد خیلی خوب انتهای قصه رو فهمید.شاید اگر نسخه زبان اصلی رو بخونی بشه بهتر سر درآورد چون همیشه تو ترجمه ،یک جای کار می لنگه! و این تو همه ی زبان ها صادقه چون ادبیات هرجا ویژگی های خاص خودش رو داره. من توقع یک داستان روایت شده از زندگی یک مرد بی گناه رو داشتم اما هدف کتاب معرفی چیز های دیگری جز قصه ی زندگی یک فرد بود.اینکه کتاب هدف دار و نماد گونه نوشته شده بود واقعا خوشم اومد اما گاهی گیج هم میشدم! در کل کتاب گیرایی بود اما چون انتهای داستان رو نتونستم خوب بفهمم و چیز زیاد از وقایع روسیه نمی دونستم من رو گیج میکرد.

این کتاب ، کتاب سختی برای مطالعه است.ولی خیلی زیباست به نظرم کتابیه که خاص پسند ها می پسندند. داستان خیلی غم انگیز و تکان دهنده ای هست ولی پر از درس زندگیه. جوری به بحر داستان رفتم که انگار دارم فیلم میبینم. حس یاکوف رو از اعماق قلبم حس کردم. این که در پایان کتاب تکلیف بقیه ی شخصیت های کتاب معلوم شد رو دوست داشتم‌ هشدار اسپویل: برداشت من از پایان کتاب این بود که یاکوف تو لحظه های آخر فهمید که اگه تا الان به بلاهایی که سرش اومده به چشم بلا نگاه میکرد و فکر میکرد بی معنیه ، الان باید جبهه ی سیاسی خودشو انتخاب کنه . باید برای عقاید و باور و رنج های خودش بجنگه. برای همین در خیالات خودش تزار رو کشت تا انتقام رنج های خودشو و دوستاشو ملت یهودو بگیره چون لیاقت پادشاهی نداره.

شروعش خوب بود اما واگویه های ذهنی و خیالاتش برام جالب نبود و نفهمیدم اخرش چی شد🤐🤐🤐🤐🤐🤐🤐

کتابی عالی با ترجمه خوب 💖

کتاب فروشنده این نویسنده شاهکاره. من به اعتبار اون کتاب. اینو شروع میکنم. امیدارم در حد اون اثرش باشه

. .کتاب در واپسین سال‌های حکومت تزار روسیه، داستان حقیقی یهودی بی‌نوایی را روایت می‌کند که در هیاهوی پرتب و تاب یهودستیزی، قربانی دین به ارث رسیده از پدر و مادر می‌شود. یاکوف‌بُکِ تعمیرکار، با اتهام قتل آئینیِ پسر بچه‌ای مسیحی، در نقش «دریفوس»، محکوم به یک مرگ آئینی می‌شود. او، پیرو کیش انسانیت است و برچسب فیک «یهودی» را یدک می‌کشد. یک یهودیِ سه جلدی که در موقعیت مناسب، تمام گناهان قوم یهود در طول تاریخ را به پای او می‌نویسند. تعمیرکار این داستان، به‌جای آچارکشی و وصله زدن به یک حیاتِ اسقاطی، عزم کوچ و تغییر می‌کند. او از ویرانه‌های ناکامی عروج می‌کند و از قالب تعمیرکار به جلد یک خالق رخنه می‌کند و اینجاست که داستان مالامود آغاز می‌شود. جایی که روایت او هویت «ساختارها» و کارآیی حقیقی آنها را به چالش می‌کشد. . مسئله نویسنده عدالت و کارآیی نهادهای منادی برقراری عدل است. کتاب، یهودستیزی را دست مایهٔ پیکار می‌کند تا در قالب سرگذشت رقت‌انگیز یاکوف بُک، بی‌کفایتی دستگاه قضا در تحقق «عدالت» را با مشتی سهمگین بر صورتش بکوبد. نیمی از کتاب در سلول زندان و با مناجات‌های تاثیرگذارِ متهمی درگیر با وحشت و مالیخولیا سپری می‌شود. در کتاب‌های زیادی با مجازات محکومین سلول انفرادی رو به رو شدم، و تمام آنچه دریافتم این بود که، هیچ رنجی بالاتر از تنها ماندن با رنج نیست. در جسم فرتوت و از نفس افتادهٔ یاکوفِ یهودی نیز مسیحِ مصلوب حلول می‌کند تا با امید به رستگاری و اعادهٔ حیثیت، رنج را تاب بیاورد. جامعهٔ مسیحی روسیه به سرکردگی تزار، اسقف، کشیشان کلیسا، دادستان و قضات با تمام توان در پی دلایل کافی برای قتل تعمیرکار هستند و این نما پرده از طنز کنایه‌آمیز نویسنده در تحقیر نهاد دین و سیاست بر می‌دارد. تاریخ، تزار روسیه را به همراه تمامی مظاهر مسیحیت در انقلابی «عدالت‌محور» به گرداب نابودی می‌کشاند و مؤمنان مسیح را در شکنجهٔ یهودی بی‌گناهی، به هم‌دستی با «پیلاتس» محکوم می‌کند. در «تعمیرکار»، عدالت با مرجعیتی استعلایی گره نمی‌خورد. خدای جاودان این روایت، چرخهٔ تاریخ است. و مالامود از «تعمیرکار» منجی دیگری می‌آفریند تا بشریت را به «تعمیر» این چرخهٔ معیوب فرا بخواند.