نظرات کاربران درباره کتاب ماجرای ناپدید شدن ونکا راکول

توما و مکسیم بعد از سال‌ها به بهانه شرکت در جشن سالگرد تاسیس برمیگردن به مدرسه سابقشون تا با گذشته‌شون رو به رو شن. گذشته‌ای که سالهاست با مخفی کردنش دارن ازش فرار میکنن اما الان چیزی داره اونو زیر و رو میکنه... برخلاف دختری از بروکلین که ضدحال محض بود و آخرشو سرسری جمع کرده بود این کتاب عالی بود. درسته اولش کمی گیج میشی چون اسامی زیادی رو مطرح میکنه اما کم کم و با دقت کردن به شخصیتا متوجه میشی کدوم کاراکترا نقش اصلین و چی به چیه. بخوام بین کاراکترا انتخاب کنم حقیقتا شخصیت آنابل رو این وسط دوست داشتم قدرتمند و محکم و باهوش. در کل کتاب جذابیه دوسش خواهید داشت.

من تا کنون سه کتاب از گیوم موسو خوانده ام ، سانترال پارک، که افتضاح بود، آوای فرشته که شبیه فیلم نامه های سرگرم کننده هالیوودی بود و کتاب ماجرای ناپدید شدن ونکا راکول. باید اعتراف کنم که کتاب ونکا راکول با آن کتاب هایی که قبلا از موسو خوانده بودم بسیار متفاوت بود. داستانی پیچ در پیچ و مهیج که در هر فصلی از آن با موضوعی جدید شوکه می شوید. به علت کشش بالا و جذابیتی که داستان داشت ظرف دو روز خواندنش را تمام کردم‌. فقط نکته ای را در خصوص ترجمه و توضیحات پاورقی باید اضافه کنم و آن این موضوع است که معنی پاورقی فقط نوشتن تلفظ صحیح اسم ها نیست . گاهی لازم است برای آنکه بهتر بتوانیم با متن ارتباط برقرار کنیم توضیحات تکمیلی در پاورقی وجود داشته باشد. مثلا اگر اسم یک گروه موسیقی آورده شده، باید در پاورقی مختصر توضیحی برای خواننده نوشته شود تا بتواند علت نام بردن آن در متن قصه را متوجه شود.

داستانی نفس گیر با روایتی متفاوت تر از داستان هایی در این ژانر. داستان حقیقتی را در اختیار خواننده می گذارد و قدم به قدم به سمت کشف حقیقت بزرگ پیش می رود. داستانی که می شود یک نفس خواند و از جذابیت ها و کشف حقیقت لذت برد.

ی کتاب سراسر هیچان ک هر فصل با یک راز روبرو میشی ک بر ملاشدنش غافلگیرت میکنه..و با وجود تموم این رازهایی ک اکثرن هم دردسرسازن در اخر کتاب با تیزهوشی ی زوج عاشق در ارامش بپایان می سه

من تازه صفحه ۳۷ رسیدم و خسته شدم، از بس این مکان و اشخاص رو به کار برده، یه آدم عادی به خاطرات فکر می کنه نه به شخصیت های بزرگ و قدیمی یا مکان ها، انگار نویسنده فقط خواسته بگه ببینین من چقدر اسم و شخصیت، مکان و موقعیت بلدم.... استفاده نا به جا داره می‌کنه از این ها. شاید ادامه ندم خونده این کتاب رو. کتاب رو تموم کردم، از یه جایی به بعد اشاره به شخصیت ها، زمان و مکان کمی کمتر میشه ولی باز اذیت کننده هست. یعنی نصف کتاب واقعا قابل درک نبود برام. در کل داستان بدی نداشت، کمی عجیب بود ولی خب داستان همینه. پرصاد

مثل تمام کتاب های گیوم موسو، این یکی هم عالی بود. واقعا نمی‌شد قاتل و سرگذشت شخصیت ها را از ابتدا تشخیص داد. داستان جذابی بود👌🏻

کتاب بسیار جذاب یکی از بهترین کتاب های جنایی با داستانی ظریف که نویسنده رو دنبال داستانش میکشد منتها یکم زیادی توصیف میکرد...

خیلی وارد جزییاتی می شه که اصلا لازم نیست و الکی سطرهای طولانی از جزییات می نویسه

انتظار بیشتری داشتم!! البته داستان پردازی خوبی داشت و جوری بود که کامل پیگیر داستان میشدی، اما خود موضوع داستان یه جوری بود! یه سری مطالب ربطی به موضوع نداشتن و الکی گفته شده بودن(به خصوص ابتدای کتاب که کاملا بی ربط بود، انگار اشتباهی توی چاپ آورده شده) از طرفی قاتلین رو چقدر خوب نشون داد، چقدر همه چیز رو عادی و موجه نشون داد🤦‍♀️

پر از اسامی خاص اشخاص و اماکن،خسته کننده،کمتر باورپذیر بود

همکلاسی های قدیمی برای جشن پنجاهمین سال تاسیس مدرسه در کنار هم جمع میشن جایی که بیست و پنج سال پیش یکی از همکلاسی هاشون ناپدید شده و حالا اونها درگیر این حادثه و زیر و رو شدن دوباره ی اتفاقات میشن...کتاب از نظر جنایی جذابه و حدس زدن اصل ماجرا مشکله اما سبک نوشتن طوریه که غافلگیری هاش هیجان زیادی رو به خواننده نمیده، اواسط کتاب هم زیاده گویی داره

گیوم موسو یک نویسنده به شدت ضعیف. ۷۰درصد فقط درحال توصیف و توضیحاتیه که هیچ کمکی به داستان و اصل ماجرا نمیکنه. این کتاب ۵۷۰صفحه ای فقط ۱۰۰صفحه داستان داره ؛الباقی زیاده گویی‌های بی‌ربط به اصل داستانه

خوب نبود ارزش خواندن نداره

کسانیکه از داستان های جنایی ومعمایی خوششون میاد حتما این کتابو میپسندن،منکه ینفس خوندم،وقایع طوری پیش میره که دلتون میخواد فقط بدونید بعدش چی میشه،ترجمه روان وبدون غلط املایی خوندنشو راحتتر میکنه،ممنون از طاقچه بینهایت🌹

داستان مهیج و خوبی داشت البته پایانش میتونست جذابتر باشه

کتاب بدی نبود هیجاناتش متناسب بود ولی آخر کتاب و نتیجه ی داستان خیلی مسخره و آبکی بود به نظرم، این همه قتل میتونست انگیزه ی خیلی محکم تری داشته باشه

در کل داستانش رو دوست داشتم ادم رو مجبور میکرد تا اخر قصه دنبالش کنه یه چیزی بود تو مایه های پرونده هری کبر اما خلاصه تر و کوتاهتر فقط نقش مانون تو اول قصه خیلی هم لازم نبود من فک کردم جز شخصیتهای اصلی داستان باشه اما نبود یه مقدار نقش فرعی زیاد داره که یه خرده ادم رو گیج میکنه

به کسایی که به داستان های جنایی و معمایی علاقه دارن توصیه میشه 👌

گیوم موسو واقعا در غافلگیری مخاطب استاده،این رمان هم پر از حس ترس،اضطراب،غافلگیری و جذابیته.ممنون

من که خیلی خوشم نیومد تم معمایی داشت و قابل حدس زدن نبود ولی در عین حال سبک نوشتنش خیلی جالب نبود. تمومش کردم ولی خیلی جاهاش را سرسری رد کردم

داستان فوق العاده جذاب با ایده نو. هرچقدر هم که تصور میکنم این بار دیگه توی ژانر معمایی جنایی چیز جدیدی برای خوندن پیدا نخواهم کرد، همچین کتابایی نظرمو عوض میکنن! ترجیح میدم درباره موضوعش چیزی ننویسم و فقط بگم اگر علاقه به ژانر معمایی جنایی دارید خوندن این کتاب براتون از واجباته. خیلیا نوشتن جزئیات زیاد و خسته کننده بود، تا حدودی موافقم(درباره جزئیات فضاها و شهر و در و دیوار و...) ولی دوست داشتم درباره درونیات ونکا و مادر توما و الکسیس دوویل و فرانسیس نویسنده توضیح بیشتری میداد تا بهتر میشناختیمشون. از الکسیس که خیلی سریع و ساده عبور کرد! هرچند شخصیت پردازی توما خوب بود ولی بنظرم خیلی بیشتر جا داشت، نسخه epub ش میتونست تا ۱۰۰۰ صفحه بره! قطعا اثار گیوم موسو رو دنبال خواهم کرد از این به بعد

شاید اوایل کتاب کمی گیج بشین یا حتی تصمیم بگیرین که ادامه ندین، ولی پیشنهاد میکنم تسلیم نشین غافلگیری های کتاب ارزشش رو داره.

یک کتاب جذاب و به یاد موندنی با پایانی غیر قابل حدس

فکر می‌کنم برای علاقه‌مندان به داستان‌های جنایی جالب و کتابی متفاوت باشه

برای افرادی که معمایی دوست دارند کتاب جذابی میتونه باشه. برای من عافلگیری های جالبی داشت. ترجمه کمی ایراد داشت ولی میشه چشم پوشی کرد.

من عاشق رمان های معمایی ام و این داستان واقعا پر کشش بود.. فقط یه سوال از اونایی که خوندن دارم، اون ماجرای قتل و جسد اولی که پلیس شهرداری پیدا کرد چی بود؟

کتاب جذاب و مهیج با ترجمه ای روان اما نویسنده با جزئی نگاری و دادن اطلاعات زیادی از مکان ها ،افراد ،ماجراها و....کتاب را بعضا خسته کننده کرده به خصوص برای خوانندگان ایرانی که هیچ ذهنیت نسبت اون جزئیات نداریم و ربطی هم به اصل داستان ندارن.

«زمانی که در هواپیمای در حال سقوط نشسته‌اید بستن یا نبستن کمربند ایمنی، فرقی به حالتان نخواهد کرد.» این جمله از هاروکی موراکامی در آغاز فصل اول کتاب ماجرای ناپدید شدن ونکا راکول آمده است. کتابی گیوم موسو از نویسنده‌ی کم‌نظیر داستان «دختری از بروکلین» که کتاب‌هایش همواره در فهرست پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌تایمز قرار دارند. ماجرای ناپدید شدن ونکا راکول تریلی نفس‌گیر و جذاب است که تا به پایان نرسد نمی‌توانید آن را زمین بگذارید. داستان جنایتی هولناک که زمان آن را برملا خواهد کرد.این داستان در دو زمان می‌گذرد. یکی سال 1992 که ونکا راکول ناپدید شد و یکی سال 2017. شکل روایت داستان کمی متفاوت است بخشی از داستان به‌صورت سوم شخص و از زبان راوی روایت می‌شود و بخش دیگری از آن را شخصیت‌ها روایت می‌کنند. بسیاری از مکان‌ها در این داستان واقعی‌اند اما داستان یک داستان خیالی زاده‌ی ذهن گیوم موسو است. گیوم موسو این موضوع را در بخشی به نام «درست و غلط» در آغاز کتابش توضیح داده است. او گفته است که همواره دوست داشته داستانی بنویسد که در «کوت د ازور» رخ داده. جایی که او کودکی‌اش را گذرانده برای همین هم این داستان را نوشته است. داستانی که از نیویورک آغاز و تا جنوب فرانسه کشیده می‌شودماجرای ناپدید شدن ونکا راکول در چند بخش نوشته‌شده است. داستان با «مسیر قاچاقچیان» آغاز می‌شود و با «دیروز و امروز»، «جوان برای همیشه» و «دختر جوان و مرگ» ادامه پیدا می‌کنند. داستان با «بخش آخر، پس از شب» پایان پیدا می‌کند. ونکا راکول دختر جوان و بسیار زیبایی است که سال 1992 در 19 سالگی در مدرسه‌ی مشهور «تکنوپل سوفیا آنتوپولیس» درس می‌خواند. مدرسه‌ای دوزبانه که مدرک بین‌المللی می‌دهد و استانداردهای آموزشی آن بسیار بالاست. ونکا عاشق معلم جوان فلسفه شده است. در یک شب سرد زمستانی ونکا خوابگاه را ترک می‌کند تا با الکسیس فرار کند. از آن زمان دیگر کسی ونکا را ندید. از سویی در سال 2017 مدرسه می‌خواهد 50 سالگی‌اش را جشن بگیرد. تمام فارغ‌التحصیلان مدرسه دعوت‌شده‌اند و همه گرد هم جمع می‌شوند. تمام دوستان صمیمی دوران تحصیل ونکا هم هستند آن‌‎ها باهم دیگر روبه‌رو می‌شوند درحالی‌که رازی وحشتناک را با خود حمل می‌کنند، کاری که سال‌ها قبل انجام داده‌اند و حالا شاید وقت برملا شدن رازشان فرارسیده است. رازی که زندگی خیلی‌ها را از بین خواهد برد. 🧐👀

من خوشم نیومد خسته کننده بود بنظرم جذابیت کمی داشت

من دوستش نداشتم.کتاب خیلی شلوغی بود. برام من کششی نداشت.

ترجمه کتاب متاسفانه اصلا قابل قبول نبود. ترجمه کاملا محاوره ای با کاربرد یکسری کلمات (مثل سوپور، حرف های کوچه بازاری، میرزا بنویس، شازده خانوم) برای ترجمه یک اثر از زبان دیگه اصلا خوشایند نبود. در کل این کتاب در سبک جنایی جذابیتی نداشت.