جومپا لاهیری یه قصه گوی حرفه ایه و مترجمی جناب حقیقت هم بی نظیر بودن کار رو حرفه ای و درجه یک نشون دادند

امتیازم ۳.۵ هست. تم داستان دغدغه های مهاجرت در نسل اول و دوم هست، از خوبیای کتاب بخوام بگم باید بگم کلی چیزای جالب در مورد رسم و رسوم هندی و بنگالی فهمیدم و خیلیاشون به فرهنگ ما نزدیکه، خیلی سختکوش و قانع هستن و اینها چیزایی بود که مداوم میشنیدم درباره‌اشون ولی با این کتاب عملا برای دو روز در کنارشون زندگی کردم. نسل اول مهاجر و تلاشش برای اجرا آیین و رسوماتشون و انتقالش به نسل بعدی، سرباز زدن نسل دوم مهاجر از پذیرش و درک ریشه اون فرهنگ ها و در عین حال سرگشتگی شون بین دو فرهنگ مخصوصا در دوره‌ی کودکی و نوجوانی که هنوز مستقل نشدن به خوبی نشون داده شده. یکی از جملاتی که ایرانیا خیلی بعد از مهاجرت میشنون اینه از بقیه ایرانیا فاصله بگیر و چنددستگی زیاده، اما هندیای مهاجر معروفن به شبکه و نتورک قوی‌ای که دارن؛ همدیگرو در همه حال پشتیبانی میکنن، توصیه و کمک میکنن، این موضوع هم تو کتاب به وضوح دیده میشه، اینکه چطوری هسته‌ی این ارتباطات در شهرهای مختلف شکل میگیره و بقیه‌و جذب میکنه و تبدیل میشه به خانواده‌ی دوم یک مهاجر هندی/بنگالی. حالا چرا دست و دلم نرفت نمره‌ی بیشتر بدم به خاطر اینکه حس میکنم نویسنده تو یه قالب و چارچوب خاصی مینویسه تاکید به اینکه شخصیتا ها جور خاصی زیبان یا مدام با اقوام غیر هندی اشتباه گرفته میشن و... که این حس و در من ایجاد کرد که در ناخوداگاهفرهنگ و رسوم اروپایی ها یا امریکاییا و‌بالاتر از هندیا میدونه. اتفاق ها و داستان های توی کتاب یه جوری پشت هم ردیف شده بودن که گویی باید بعد از اون یه درس اخلاقی میگرفتیم و نکته ای دستگیرمون میشد، یا شایدم این نکات پشت هم تنظیم شدن و بعد فراخور اونا یه اتفاق گنجونده شده بود. در کل برای جامعه ما که این روزا با بحث مهاجرت خیلی درگیره موضوعش جالبه، داستان خوبی داره ولی چیزی نیست که اگه نمی خوندمش حسرت بخورم بابتش.

هنوزم دوست دارم بدونم اسم تو کاغذ چی بوده

این کتاب با داستانی گیرا خیلی قشنگ دلتنگی ها و کمبود های مهاجرت رو توصیف میکنه و همچنین تفاوت بین دو نسل که با دو فرهنگ متفاوت بزرگ شدند را به تصویر میکشد.

حتما بخونیدش

قلم لاهیری برای من دوست داشتنیه ولی به نظرم این رمان به اندازه ی مجموعه داستان «مترجم دردها» جذاب نبود، ترجمه بسیار روون...

داستان راجع به مهاجرت و اتفاقات وابسته به مهاجرت هست ، خیلی خوب جزییات بیان شده ولی ممکن هست جذابیت نداشته باشه برای خیلی ها چون روند خیلی عادی از زندگی آدم هاست . تقریبا تا وسطای کتاب حس خاصی نداشتم به داستان از نیمه اول کتاب به بعد کم کم درگیر قصه و شخصیت هاش شدم . در کل مترجم دردها رو خیلی بیشتر دوست داشتم ولی این کتاب هم قشنگ بود

اولین کتابی بود که از خانم لاهیری خوندم و به قلمشون علاقمند شدم... بعد بقیه کتابهاشون با ترجمه ی بسیار خوب جناب حقیقت... توصیه میکنم حتما بخونید

خیلی دوسش داشتم ..

تجربه خوندن این کتاب رو دوست داشتم، به شدت من رو مجذوب به خودش کرد، اشتراکات فرهنگ ایرانی ها و هندی ها و دغدغه مهاجرت و تحصیل مثل همه جهان سومی ها در طول رمان به چشم میومد، بنظرم جومپا لاهیری به خوبی تونسته بود تصویری از یک خانوده مهاجر رو به مخاطب نشون بده.