نظرات کاربران درباره کتاب موسم هجرت به شمال

جوانی که با به پایان رسیدن هفت سال تحصیلاتش به تازگی از خارج برگشته و در طول داستان هیچ اسمی از خودش نمیگه، متوجه میشه که یک نفر غریبه در روستاشون مستقر شده و بعد از مدتی میبینه که فرد خاصی به نظر میاد و طی ملاقاتهایی که با هم دارن، مصطفی سعید داستان زندگیشو برای راوی تعریف میکنه که میتونست زندگی خود راوی باشه. مصطفی سعید که در سن کم به مقام استادی اقتصاد میرسه در لندن، دنیای خارج از کشور تحت استعمار خودش اونو به راهی سوق میده که نتایج خوبی رو براش نداره و به کل به سمت دیگه‌ای میره تا با جین آشنا میشه... کشمکش درونی که براثر تفاوتهای بین دو فرهنگ وجود داره باعث میشه نتونه با مدرنیته کنار بیاد و زمانی هم که برمیگرده به روستا و ازدواج میکنه تاثیری میزاره روی اهالی که قابل چشم‌پوشی نیست. هم راوی و هم مصطفی سعید زندگیشون بی‌شباهت به نویسنده نیست و میتونه تایپ مشخصی برای خیلی از مردان جوان اون سالهای باشه که سودان تحت استعمار انگلیس بود. افرادی که از تحت نفوذ بودن کشورشون خشمگینن و نمیتونن با فرهنگ کشور مقصد کنار بیان و دچار پوچی میشن. ترجمه‌ی خوبی داره و کاملا روونه. این کتاب رو در رده‌ی ادبیات مدرن عرب قرار دارن،نثرش نسبتا کنده ولی خسته کننده نیست، اگر از این کتاب خوشتون اومده گنجشکی از شرق اثر توفیق الحکیم و عروسی زین از طیب صالح تقابل فرهنگ شرق و غرب یا بهتره بگیم استعمار‌کننده و مستعمره رو به بهترین نحو ممکن نشون دادن. تقابل این فرهنگها چه در خاک خاور چه در باختر اثرات مخربی رو گذاشته. داستان نسبتا پایان بازی داره و چندان مسیری که طی میکنه خوشایند نیست. افرادی قربانی میشن تا چند نفر به اهدافشون برسن، حقوق زنها و کودکان رعایت نمیشه در زندگی قبیله‌ای، ولی حتی تحصیلکرده‌ها هم تلاشی برای درست کردنش نمیکنن، شاید از عواقبش میترسن؟! #چالش_کتابخوانی_۱۴۰۳ ‌

همین اول از ترجمه کتاب شروع کنم که واقعا خوب کار شده. نمی‌دونم به خاطر نزدیک بودن فرهنگ مردم شمال آفریقا و مذهبشون با مردم خودمونه یا دلیل دیگه ای، ولی مترجم به خوبی تونسته حال و هوای داستان و ذهن راوی و کلیت کتاب رو به شیوه بسیار خوبی منتقل کنه. در خصوص خود کتاب بخوام بگم، این اولین کتابی هست که از طیب صالح میخونم. به طیب صالح میگن نابغه رمان نویسی مدرن جامعه عرب زبان، پس مشخصا مهارتی در چنته داره که به همچین لقب دهن پرکنی رسیده. طیب صالح بخش زیادی از عمر خودش رو خارج از وطنش گذرانده و عمده داستان هاش در روستای دوران کودکیش ریشه داره، که کتاب موسم هجرت به شمال هم از این قاعده مستثنی نیست و به خاطر همین کتاب هم تمجیدهایی زیادی ازش شده. اما واقعا کتاب و داستان به حدی هست که لایق این همه تعریف باشه؟ داستان درباره مردی از کشور سودان هست که بعد از زندگی و تحصیل در اروپا به کشور خودش برمیگرده و به دلیل سال های زیادی که تو کشورهای غربی و مدرن گذرونده و فرهنگ غالب اونجا رو دیده، خودش رو فردی دنیادیده می‌دونه. تا اینکه با فرد دیگه ای به اسم مصطفی آشنا میشه. مصطفی هم تو دوران جوانی فرصت زندگی در انگلستان رو داشته و فرهنگ اونجا رو دیده. داستان به جایی میرسه که مصطفی بدون هیچ توضیحی ناپدید میشه و راوی داستان با انبوهی از سوالات تنها میمونه. این بخش از داستان واقعا اسپویل حساب نمیشه. اما مصطفی از اینکه زندگی خودش و روابط عجیب و شاید رسواکننده و سمی که با زنان اروپایی رو داشت واسه راوی تعریف کرد چه منظوری داشت؟ راوی خودش رو در کشمکش و جنگ دو دنیا میبینه، سنت و فرهنگ کشور مصر یا مدرنیته و آزادی فردی اروپا و جوامع غربی. با تمام این صحبت ها، من این کتاب رو به کسی پیشنهاد نمیکنم چون به نظرم واقعا حرف جدیدی نمیزنه و یا نمیتونه بزنه. علاوه بر اون، سبک روایی داستان هم یه مولفه خاصی داره که به شدت لوسه و به جای اینکه داستان و سیر اتفاقات بر حسب منطق باشه، به شدت احساس مسخره ای همه جای کتاب موج میزنه. قبل از این، این سبک روایت و داستانگویی رو تو نوشته های جومپا لاهیری و الیف شافاک دیده و خونده بودم، دو نویسنده ای که قطعا و حتما دیگه به هیچ وجه هیچ کتابی ازشون مطالعه نمیکنم. بازم تصمیم با شماست. #چالش_کتابخوانی_۱۴۰۳

کتاب داستان راوی و‌ مصطفی سعید است که هر دو تحصیل کرده خارج از سودان هستند و هر چند به دلایلی متفاوت به کشور خود بازگشته اند.مصطفی نابغه که زندگی مملو از هیجان و افراط و‌تفریط برگزیده و راوی که یک زندگی عادی را انتخاب کرده.به قول مصطفی از گود ریدز: کتاب سمبولیک نیست ولی بنظرم نحوه تعامل مصطفی با زنان انگلیسی میتونه تمثیل برخورد دو کشور با هم باشه، زنهایی که کاملا شیفته فرهنگ سنتی کشور مصطفا هستند و در آخر جین که نماد کامل یه زن غربی که مصطفا رو به استعمار خودش درمیاره و بدبختش میکنه در واقع! پایان بندی کتاب هم خوبه، یه مقدار امیدوارانه س، میتونست سیاه تر باشه! کتاب اطلاعات خوبی از جامعه سودان هم ارایه می ده که برای من جالب بود. به نظرم سانسور زیاد داشت

ترجمه خیلی روان بود. توصیفات داستان، عجیب و دوست‌داشتنی بود؛ اما محتوی رو چندان نپسندیدم.