نظرات کاربران درباره کتاب پرنده به پرنده

این کتاب اولین کتابیه که درمورد نویسندگی خوندم و با اینکه اوایل کتاب با ترجمه و نوشتار کتاب نمیتونستم ارتباط برقرار کنم (و خیلی طول کشید تا عادت کنم بهش) اما به شدت به من انگیزه داد برای شروع. نویسنده‌ی کتاب راهکارهای ساده و خوبی میده برای اینکه بلاخره از حاشیه امنمون بیایم بیرون و شروع کنیم به نوشتن. بعضی راهکارهای کتاب به من در مسیر نوشتن پایان نامه‌ام هم خیلی کمک کرد و برام راهگشا بود.

لاموت بامزه و در عین حال به شکل بیمارگونه‌ای پرحرف است. فکر می‌کنم خواندن این کتاب می‌تواند حال نویسنده‌های افسرده را کمی بهتر کند.

کتاب محشره برای هر کسی که آرزوی نوشتن داره ولی تو چاله‌چوله‌های مسیر گیر افتاده. همهٔ روایت خودمونی و بدیع و دست‌اوله، ضمن اینکه زبان طنز بسیار به جذابیتش کمک می‌کنه. از توصیه‌های کلیشه‌ای نویسنده‌ها به نوآموزان هم خبری نیست. اشکال کار ترجمهٔ متوسطه که کیف آدم رو کور می‌کنه. بااین‌حال خود متن به قدری جذابه که حتی یه ویراستار سختگیر هم - که ترجمهٔ ضعیف عمیقاً عذابش می‌ده - می‌تونه از خوندنش لذت ببره. منظورم از ضعیف نارسا یا پردست‌انداز نیست؛ فقط مترجم در خلاقیت و تسلط به زبان، به گرد پای نویسنده هم نمی‌رسه.

این کتاب بی نظیره، قطعا از خوندنش و خلاقیت در نگارش و پیوند جذابی که لاموت بین نوشتن و زندگی ایجاد کرده شگفت زده میشید. برای من که عجیب الهام بخش بود. و بهتره در پایان بگم این کتاب کتابی درباره ی خلاقیت در نوشتن نیست انفجار خلاقیته یک نویسنده ی بزرگ و بی ادعاست

S99RENPXQ187P۴۰٪تخفیف اشتراک

این کتاب بیشتر برای افرادیه که کمی نوشتن بلدند، راه و چاه رو میشناسن ولی گیج شدن و گیر کردن. وقتی میخونن میفهمن مشکل تمام نویسندگان مشترکه و دلگرم میشن. در حقیقت پی می‌بریم که همه انسان هستیم و پر از نقص. بیشتر مثل یک روانشناس برای نویسندگانه. و ترجمه هم خیلی روونه

برای شروع نویسندگی خوبه

اگر حتی میل و علاقه ای به نویسنده شدن ندارید هم خوندن این کتاب خالی از لطف نیست

کتاب خیلی خوبیه. یه درخواست داشتم، میخواستم بگم کسی که کتاب خوب در مورد نویسندگی یا رمان نویسی خونده به بنده هم معرفی کنه. البته کتاب هایی که در طاقچه هم باشه. ممنون میشم اگه وقتتون رو برای چند دقیقه برای پاسخ به درخواست بنده بزارید. با تشکر از همه دوستان.

::: یک قبل این که برای کتاب پرنده به پرنده مروری بنویسم، یادداشت‌های بقیه رو می‌خوندم. دو دسته بودن. اون‌هایی که شیفته‌ش شدن و خواننده‌هایی که دوسش نداشتن. می‌تونم حدس بزنم چرا بعضی‌ها با خوندن کتاب توی ذوقشون خورده. احتمالاً دلیلش این بود که فکر می‌کردن قراره کتابی درباره چطور نوشتن بخونن. این که پیرنگ چیه؟ شخصیت کیه؟ و... . و چون این نیازشون برآورده نشده براشون تجربه‌ی تلخی بوده. :::دو کتاب رو وقتی شروع به خوندن کردم که چهل روزی بود توی نوشتن رمانم متوقف شده بودم و پیش نمی‌رفتم. دنبال کتابی بودم که اون‌قدر سر ذوقم بیاره که لپ‌تاپم رو روشن کنم و دوباره بنویسم. کتابی که باهام همدلی کنه. سطربه‌سطرش بهم بگه: زهرا، عیب نداره اگه سرخورده شدی از نوشتن. ایراد نداره اگه مجبوری دوباره و دوباره بنویسی و پاک کنی! بهم بگه: «رفیق، پرنده‌به‌پرنده، دانه‌به‌دانه، یک‌به‌یک هر بار فقط درباره‌ی یک پرنده بنویس و تمام»! بعد از خوندن ۱۰۰ صفحه از کتاب، خانم آن لاموت با حرف‌هاش، با تجربه‌هاش در من شوق شروع دوباره رو کاشت. یا به قول خود خانم لاموت این کتاب برام «مثل چیز خوب کوچکی که در بامداد خمار آدم را دوباره سر پا می‌کند و راه می‌اندازد، چیزی شبیه آن لوکوموتیو معروف قصه‌های کودکانه که در عین خُردی و تنهایی، با روحیه‌ی مثبت و امیدوار، رشته‌واگن‌های متوقف‌شده را راه می‌انداخت!» :::سه کتاب نه درباره‌ی آموزش نویسندگی که به نظر من جستارهایی درباره‌ی آداب نوشتنه. ترجمه‌ی روونی هم جناب مهدی نصرالله‌زاده کرده. به‌نظرم کتاب برای آدم‌هاییه که نوشتن رو بلدن؛ اما وسط راه ممکنه کم بیارن. اما با شنیدن تجربه‌های شیرین مامان‌بزرگانه یه نویسنده می‌تونه مسیر پرپیچ‌وخم راهش رو براش هموارتر کنه.

این کتاب برام باز نمیشه

مناسب افرادی که میخواهند نویسنده بشوند.

کتابی دلنشین که نویسنده با زبانی صمیمی نقشه‌ی راهی برای نوشتن و داستان‌نویسی پیش روی مخاطب میذاره. نویسنده ترکیبی جذاب و البته مفید و کاربردی از تجارب شخصی و آموزه‌های بزرگان نویسندگی رو در این کتاب خلق کرده. این کتاب مناسب کساییه که مشتاق نوشتن داستان و رمان و یادگیری نوشتن هستند.

بسیار عالی و روان همراه با ایده هایی برای نوستن مثل جرقه هایی که یکهو بگویی اهان فهمیدم چی بنویسم بعد بدویی قلم و کاغذ یا کیبورد برداری و شروع کنی به نوشتن کلا مناسب برای دوستداران نویسندگی

چرا خانمی که دارن این کتاب رو می خوانند انقدر غلط تلفظی دارن؟