نظرات کاربران درباره کتاب تاریکی معلق روز

«تاریکی معلق روز» درست مانند دیگر نوشته‌های زهرا عبدی، خواننده را به فکر وامی‌دارد، نگاهش را به انسان می‌پالاید، چند حقیقت تلخ جلوی رویش می‌گذارد و چند سوال فلسفی ته ذهن خواننده باقی می‌گذارد که تا مدت‌ها بعد از خواندن کتاب با وی می‌ماند. مثلاً یک سال و نیم بعد از خواندن «ناتمامی» هنوز به این که اسطوره‌ها از روی هم نوشته شده‌اند فکر می‌کنم، یاد صحنه‌ی جان‌دادن میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل می‌افتم، و به نمونه‌های اطرفم که موید تلخ‌تر بودن ناتمامی از مرگ هستند می‌اندیشم. شاید هیچ‌کدام از سه کتابی که از زهرا عبدی خوانده‌ام دیالوگ‌های باورپذیر نداشتند و لحن شخصیت‌ها به خوبی شکل نگرفته بود. ولی بدلیل این که منِ خواننده را به فکر کردن به مسائل روز اجتماعی و عمیق فلسفی واداشته است برایم لذت‌بخش‌تر و به‌یادماندنی‌تر از بسیاری از کتاب‌های دیگری هستند که از لحاظ فنی چون شخصیت‌پردازی، دیالوگ یا پی‌رنگ بی‌نقص بودند. چیزی که خواندن کتاب را بسیار لذت‌بخش‌تر می‌کند نثر زیبا و روان نویسنده است. زهرا عبدی شاعر خوبی هم هست و در کتاب دو تا از شعرهایش را هم گنجانده. شاید دغدغه‌ی اصلی کتاب دروغ باشد. دروغ‌هایی که ما به خود، به اطرافیان و به جامعه می‌گوییم. اما دروغ به طور شعارزده مورد مذمت قرار نگرفته، بلکه در موقعیت‌های مختلف به نمایش گذاشته شده و گاهی به اجتناب‌ناپذیر بودن آن اشاره شده. «ایما» که شاید معصوم‌ترین شخصیت قصه است، گاهی برای آرام کردن مادرش دروغ می‌گوید. دروغ‌ها و ظاهرسازی‌هایی که حقیقت را تردستانه پنهان می‌کنند به طوری که درست وقتی خیال می‌کنی همه چیز را در روز روشن می‌بینی، در واقع تاریکی بزرگی در این روز روشن معلق است و حقایق را پنهان یا مسخ می‌کند. فصل‌هایی از کتاب پست‌هایی از وبلاگ شخصیت‌های داستان است. این فصل‌ها با نام نویسنده و سپس عنوان پست شروع می‌شوند. باقی فصل‌های کتاب که پست وبلاگ نیستند هم به همین شکل شروع می‌شوند: نام شخصیتی که راوی از او خواهد گفت و عنوانی که شالوده‌ی اتفاقات آن بخش است. از نظر ظاهری هر دو نوع فصل کاملاً شبیه هم هستند. گویی که زندگی این افراد پست‌هایی از وبلاگ راوی‌اند. و در آخر زندگی جانبازان اعصاب و روان دردناک‌ترین بخش قصه بود. تراژدی‌ای که خیلی از ما از آن به درستی اطلاع نداریم. عبارات زیر از نویسنده است ولی متعلق به کتاب «تاریکی معلق روز» نیست. این عبارات از بهترین‌هایی است که در مذمت جنگ خوانده‌ام: هیچ وعده‌ی خیری با شرّی به نام «جنگ» محقق نشده است و نخواهد شد. هیچ جنگی در تاریخی که تمام شده، تمام نشده است، بلکه تازه شروع می‌شود. گواهِ من خانه‌هایی که مردانش شب‌ها از صدای تیر و ترکش نمی‌خوابند و روزشان را گاهی با بیش از سی قرص به شب می‌رسانند.

کتاب ۲۹۷ از کتابخانه همگانی، با اینکه از اواسط کتاب ، دیگر داستان و متن برایم جذابیتی نداشت ولی تا انتها به مطالعه ادامه دادم شاید تغییری صورت پذیرد !! از نظر من این کتاب یک عقبگرد محسوب می شود برای نویسنده . چند داستان پراکنده با شخصیت های زیاد که در انتها تا حدودی به هم مرتبط می شوند ولی بدون کشش و جذابیت. روز حلزون سال ۹۲ ، ناتمامی سال ۹۶ و این کتاب سال ۹۷ چاپ شدند. کتاب هایی که با فاصله بیشتر چاپ شدند ( روز حلزون و ناتمامی) بهتر و پخته تر بودند. امیدوارم درآینده شاهد چاپ کتب بهتری از نویسنده محترم باشیم.

اولین کتابی که از این نویسنده خوندم. کتابی با ژانر اجتماعی که مخاطب رو به فکر وادار می کنه. داستان برای من یه مقدار کند پیش می رفت و طول کشید تا تمومش کنم و در این بین کتاب های دیگه ای هم خوندم و به نظرم اصلی ترین ضعف داستان بود و همین طور وجود چند مورد غلط املایی و تایپی. از نقاط قوت داستان بخوام بگم یکیش قلم قوی نویسنده ست و مونولوگ ها و دیالوگ های خوب و معنادار و قوی که من خیلی بعضی تیکه ها و دیالوگ ها رو دوست داشتم و نویسنده خوب تونسته مخاطب رو به فکر فرو ببره. در کل من دوستش داشتم اما ممکنه همه پسند نباشه

نویسنده نسبت به کتاب ناتمامی عقب‌گرد محسوسی داشته. من فکر کردم این کتاب قبل از ناتمامی نوشته شده. توی کتاب هم غلط‌های زیادی به چشم می‌خورد کتاب به یه ویراست بهتر نیاز داره. ترکیب‌ها و توصیفات عجیب و خامی هم توی متن بود که عجیب بود.

عالی بود ؛ مشکلات موجود جامعه رو از روی مصداق های موجود در جامعه به رمان تبدیل کرده تشکر از قلم شیوای خانم عبدی

خوب بود. هر چند خیلی کشش نداشت و کمی سردرگم کننده بود ولی خواندنش خالی از لطف نیست 👍

این کتاب بی نظیر هست. قلم توانای نویسنده، چیدمان و فضا، انتخاب سوژه ها و توصیفات و استعاره های جذاب.... خیلی خیلی عالیه. حتما بخوانید.

زهرا عبدی خیلی قلم زیبا و دلپذیری داره .تاریکی معلق روز از نظرم جز بهترین رمان های ایشون بود که داستان خیلی واقع گرایانه و بسیار زیبایی داره . داستان اصلا قابل پیش بینی نبود و ویژگی خوبه داستان این بود که داستان کلیشه ای پیش نمی‌رفت و حق به حق دار و عاشق به معشوق نمی‌رسید و این داستان رو خیلی زیبا تر میکرد به نظرم .

عالی بود. نقطه قوت این کتاب شخصیت پردازی عالی اون بود. تسلط نویسنده بر سوژه‌ای انتخابی کار رو بسیار دلنشین کرده بود.

من عضویت درکتابخانه گرفتم چرا نمیتونم این کتاب رو دانلود کنم ؟