نظرات کاربران درباره کتاب شهر دزدها

به طاقچه بی نهایت اضافه کنید این کتاب رو لطفا

چرا باید همین کتاب از همین انتشارات با همین مترجم تو فیدیبو ۲۱۵۰۰ ولی اینجا ۲۹۵۰۰ باشه؟اسم این کار چیه دقیقا؟چرا هیچ نظارتی وجود نداره؟!!!! امتیازم دقیق نیس چون نخوندمش...

سرگرم کننده... وقتی این وازه گان را نوشتم ، از خودم ترسیدم. می توانستم از خودم متنفر شوم، اما ترسیدم. روایت کابوس وار یکی از بدترین رویدادهای بشری حتا در جنگ از دید من سرگرم کننده است... شاید من هم مثل همه ی شخصیت های داستان ، مثل همه ی آدم های آن دوران و آن محیط چیزی درونم دارم که به جایی می بردم دور. دور ازچه؟ انسانیت؟ زمان؟ مکان؟ زنده گی؟ به جایی دور...

یک کمدی سیاه درباره‌ی جنگ. بی‌نظیر بود، لحن طنزآمیز راوی با آن گزندگی عجیب و کمدی سیاهش، هم می خنداند و هم می‌گریاند.

این داستان دو شخصیت اصلی داره. یکی خجالتی، درونگرا، اهل تفکر و تجزیه تحلیل همه چیز. یکی هم زیبا، خوش گذران، روشن فکر و در لحظه زندگی کن. این دو با توجه به تفاوتهای زیادی که باهم دارند، باید در یک ماموریت مشترک کنار هم باشند، هوای هم رو داشته باشند و به هم کمک کنند. داستان بسیار بسیار زیبا و البته دردناک هست. این دو شخصیت با توجه به اختلافاتی که باهم دارند و در دو دنیای متفاوت زندگی میکنند، به همدیگه و به ما خوانندگان درس‌های زیادی میدن. حتما پیشنهاد میدم بخونید

هرچقدر هم که این اواخر رمان معرکه خوانده باشید، «شهر دزدها» را که مطالعه کنید متوجه می‌شوید که این رمان مانند «ناطور دشت» و «بادبادک باز» خاص و منحصربه‌فرد است. بگذارید به‌جای آنکه داستان را برایتان تعریف کنم چهار دلیل بیاورم که چرا باید «شهر دزدها» را خواند: ۱. خیلی از رمان‌های تاریخی بر اساس طرز تفکر مردم آن زمان و با طرز نگاه قدیمی نوشته می‌شوند. گرچه واکاوی طرز فکر مردم درگذشته جالب است اما گاهی می‌تواند خسته‌کننده باشد و به کتاب حال و هوایی بیش‌ازحد قدیمی ببخشد؛ مثال بارز این موضوع شاهکار «موبی دیک» است. در این رمان اما ما با نوه‌ای روبه‌رو هستیم که درست مانند ماست و ما را به گذشته‌ها می‌کشاند و داستانی را که از پدربزرگش شنیده، با زبانی آشنا و امروزی نقل می‌کند. ۲. در ابتدای کتاب شهر دزدها می‌خوانیم که دختر ۱۷ ساله و خجالتی، با پسرکی یهودی و باهوش، زیرک و باسواد که ازقضا قصه‌گوی خوبی نیز هست در ارتباط است. در ذهن پسرک گفت‌وگویی مدام درباره‌ی افکارش که گاهی مسخره و بی‌اهمیت هم هستند و اتفاقات ناگواری که در اطرافش رخ می‌دهد، جریان دارد. رفیق سن و سال دار ترش پسری دانشجو است که به قول گفتنی «دنیادیده‌تر» است و در مسائل مربوط به خانم‌ها باتجربه‌تر؛ نویسنده‌ای فیلسوف و صدالبته خوش‌پوش و گاهی تندخو. اوست که دست به گردن رفیق خجالتی و جوانش می‌اندازد و چم‌وخم رابطه با زن‌ها و شراب و این داستان‌ها را به او می‌آموزد. رابطه‌ی میان آن دو هم خنده‌دار و هم تأثیرگذار است و درست مانند هر دوستی دیگری است که تابه‌حال دیده‌اید ۳. داستان به‌سرعت پیش می‌رود و بیشتر هم از دوستی و آنچه در ذهن شخصیت‌ها می‌گذرد سخن می‌گوید؛ شاید این‌ها باعث شوند گمان کنید موضوع تاریخی اولویت دوم را دارد. بااین‌حال اما نویسنده کاری می‌کند تا مخاطب به‌خوبی درد و رنج و آوارگی و گرسنگی مردم را در سرمای زمستان در طی حمله‌ی آلمان به لنین‌گراد لمس کند.درباره‌ی نقشه‌های بی‌رحمانه و حساب‌شده‌ی نازی‌ها و تلاش‌های قهرمانانه‌ی مردم روسیه که با دست‌خالی با آن‌ها مقابله می‌کردند هم اطلاعات بسیار خوبی آورده شده است. بااینکه خود حقایق تاریخی جذاب و تکان‌دهنده هستند اما آنچه سبب می‌شود مخاطب پیگیر دنبال کردن داستان باقی بماند نظرات و افکار دو رفیق جوان و نهایتاً، قهرمانمان است. ۴. شخصیت‌های کتاب همگی جذاب هستند و عالی شخصیت‌پردازی شده‌اند؛ از رهبر باهوش و جذاب نازی گرفته تا زنی مستعد و خشن که همراهی‌اش می‌کند و ازقضا تیرانداز ماهری هم هست و مرد پیری که به طرزی مسخره آن‌ها را به مأموریت می‌فرستد و باعث تمام این بدبختی‌ها می‌شود. این کتاب به‌قدری خوب است که دلیلی می‌شود تا مطالعه ادبیات داستانی را شروع کنید.😁🦋

عالی عالی عالی🖤🖤🖤😭😭😭😭😭😭😭