نظرات کاربران درباره کتاب فلسفه برای زندگی و دیگر موقعیت‌های حساس

خیلی دوست داشتم کتابی تو سبک «تسلی‌بخشی‌های فلسفه» بخونم که دیدم یه صفحه معرفی کتاب، این کتاب رو معرفی کرده.

کتابی کوتاه و موجز برای کسانی که به فلسفه علاقه دارند. پر از جملات عمیق. ارزش خوندن داره. مخصوصا برای افرادی که به خودشناسی، خودآگاهی، روانشناسی و فلسفه علاقه دارند.

با خواندن این کتاب به فلسفه علاقه مند شدم

کتاب از فلسفه ی رواقی در یونان شروع می شود تا به نو ارسطویی در قرن بیست و یک می رسد. در هر بخش مقایسه تفکر قدیم با عصر حاضر و همین طور کوشش های افراد برای احیای فلسفه ی قدیم و نتایج آن را ردیابی می کند. همچنین تاثیر انواع فلسفه بر احوال شخصی نویسنده را هم شرح می دهد. در مجموع خواندنی و در عین آشنایی،متفاوت است

اگر50درصد تخفیف زدید چرا10هزارتومن شده7500تومن

فکر کنم من به این مدل اسکیزوفرنیا مبتلا هستم و معتقدم که کنترل میشم و کنترل گر هم هستم اما در عین جال با این ترفند که من یک معتاد لکلی روانپریش بیشتر نیستم و تمام آنچه درک میکنم تخیل و توهمی بیش نیست که بیشتر اون بخلطر مصرف روانگردان آمفتامینه، توجیه میشم که "شکر خدا من کاملا بیمارم و اینها جز افکار مالیخولیایی من نیست و چقدر خوب کع اینطوریست و الا اگر واقعیت داشت ممکن بود از خنده متفجر بشم و بمیرم اونهم در حالیکه نقشه ی خودکشی ام رو هنوز کاملا طراحی نکردم و به این ترتیب تنها سورپرایز هیجان انگیزی که برای "تخیلی های" ذهن و زندگی ام در نظر داشته ام؛ بی نتیجه و عقیم و بلااستفاده و در مرحله ی یک نظر و ایده ی صرف باقی میمونه و اونوقت "تخیلی های" زندگی نکبت بارم چقدر خرسند میشوند و.... من خودم مرگ رو انتخاب میکنم و همیشه این انتخاب من بوده و اگر تا الان هم زحمت این زندکز رو بر خودم هموار کردم به دلایلی بود که گرچه "تخیلی" بودنشان از ابتدا بر من مسجل بود ولی بعضی دروغ ها به قدری شیرین و بعضی خیالات به قدری واقعی به نظر میرسند برای یک اسکیزوفرنیایی که حتی یک اسکیزوفرنیایی افسرده رو هم که تازه با ختلالات اضطرابی شدید هم چند ساله دست به گریبانه؛ برای ندت قابل توجهی به زنده موندن علتقمند میکنه‌‌. یکی از این تخیلات بامزه و شور و شبرین "عشق" بود .... ((آخرین همسفر من‌‌.‌.‌ مثل تو منو رها کرد.... حالا دستام مونده و تنهایی من.... ای مثل من تک و.... )) بیشتر از این به ان شخص خاص مرتبط نیست این بخشهایی که از ترانه ط "خالی" ابی پر کردند "امتداد شب" بی "ستاره"ی یک "زائر تشنه زیر باران" رو که در جستجوی "مرهم" در جاده ی زیارت.... "گم کرده راه و مقصود"، هم خودش رو، هم قبله ی "حلقه ی چشم مست" "جان جهان"ش رو ...و در نهایت به "هیچ هیچ هیچ" میرسه .... و "اینگونه بی تو ببین چنگ بر آسمان میزنم بی محابا" را نشئه ی آخرین "ترامادول" نجات بخش؛ سر میکنه و با بالی شکسته مثل "پرنده ی مهاجر" میخونه چه غمگین آواز: "طلوع من طلوع من! وقتی غروب پر بزنه! موقع رفتن منه..." و بین رفتن و رسیدن هزاران دریا فاصله ست محبوب! پس "طلوع کن، طلوع کن! از تو به پایان میرسم!" " شروع کن کن شروع کن...." و پایان من را با دست خودت رقم بزن که چنین پایانی ام آرزوست....

کتاب نگارش روان و شیرینی داره ...

متن روانی داره