نظرات کاربران درباره کتاب نمایشی در کهکشان

-برای ما آدما سفر به معنای دور بودن،«موندن» از خونه اس اما واقعا چه دور موندنی؟!:) سفر ماها با سفر شخصیت های کتاب زمین تاااا اسمون متفاوته.... `زمین`‌خونه ماست جایی که بهش حس تعلق داریم .... و با تمام قصه ها و غصه هاش اخت شدیم... غصه؟ کدوم غصه؟ همون غصه هایی که ما باعثش شدیم و حالا دیگه حتی اشکی برای زمین باقی نمونده... غصه هایی که در اینده به شکل خیلی بدی علیه خوده ما قراره میگیرن ☘︎✍︎☁︎ _ همه چیز با یه سفر شروع میشه... سفری که از زمین خیلی دور میمونیم ولی در واقع همچین هم دور نیستیم:) محبوبیت و قدرت چیزیه که توی سفر چند ساعتمون خیلی پررنگه ...اما آیا افرادی که توی این سفر همراشون اشک میریزم و با هر پرش نگران سقوط ناگهانیشون هستیم میتونن از پسش بر بیان؟☹︎

هیچوقت فراموشش نمیکنم. فضاسازی های بینظیر، شخصیت پردازی های حیرتآور، و حسی که از ساعت دوازده شب تا چهار صبح که تموم شد داشتم. فانتزی عمیق، از اون کتابهایی که پشت ظاهرشون حرف میزنند. و شباهت این همه فانتزی های خیره کننده و حسهای عجیب، به زندگی ما،،، انسانهای ناآگاه! تکونم داد..

این کتاب عالیه. داستانی که در آینده اتفاق می‌افته. اگر طرفدار داستان‌های علمی‌تخیلی هستین حتما بخونینش. فضاسازی، داستان‌پردازی، سیر ماجرا و همه‌ی اطلاعات علمیش بی‌نظیره. از اون‌هاست که هیچ‌وقت فراموشش نمی‌کنین.

من با فضا سازی کتاب ارتباط نگرفتم و بنظرم یجاهایی رو الکی کش داده بود.