نظرات کاربران درباره کتاب راه طولانی بود از عشق حرف زدیم

نسخه چاپی کتاب رو خوندم کتاب روان بود جذابیت های خودشو داشت جملات قشنگی هم استفاده شده بود در کل خوب بود

داستان قشنگی داره.. .نوشته ها طوری هستن که من شخصا اون شرایط رو حس میکردم. اگر از داستان های بی شیله پیله ، با یه متن ساده خوشتون میاد پیشنهاد میکنم بخونیدش 😊

افسانه🍀 در کنار جذاب بودن اسم کتاب، شهرت نویسنده هم در انتخابش برای خوندن موثر بود. وباید بگم که به هیچ وجه انتظارم رو برآورده نکرد. داستان خیلی سطحی بیان شده بود و اصلا مشخص نبود که ما داریم به چه قصه ای گوش می دیم و شخصیت اصلی که مثلا یه آدم افسرده و به شدت ضربه خورده از آدمای اطرافش بود واقعا دلیل منطقی پشت این همه بی اعتمادیش نسبت به همون آدما نبود و نویسنده به این قسم داستان خیلی ساده پرداخته بود اونقدر که به عنوان یه خواننده توجیه نمیشب که چرا حالا این آقا مصطفی اینقدر درمونده شده...قسمتی از داستان که خونه ی پدربزرگ روایت میشه و اون مکالمات بین آتامان و رحمان، خیلی گستس و ما شاهد گذر زمان به صورت شب و روز های متوالی هستیم بدون اینکه نکته خاصی بیان بشه...و در آخر اتفاقی که مثلا فاجعه برای شخصیت اصلی در حد یه فاجعه بیان نشده و بشدت داستان پردازی ضعیفه... در کل، داستان در حد کلماتی که استفاده شده، احساسات و درگیر نمی کنه.

بینظیره:) حس میکنم هرکسی دلش میخاد از خودش بیرون بزنه و رهایی رو تجربه کنه باید بخونه‌تش :)

کتاب خوبی است. داستان جالب، شخصیت پردازی خوب چیزی که بسیار تو ذوق میزنه غلط‌های نگارشی و دستوری متنه نیماژ محترم لطفا از ادیتور استفاده کنین

اون یه ستاره رو هم واسه اسمش دادم. به کتاب کاملا ضعیف از همه لحاظ

کتاب خیلی جالبیه.برای رهایی از دنیا غمگین و بدی که خودمون و شاید کمی آدم های بد برامون ساختند.رهایی از دنیا محدود کننده فضای مجازی و زدن به جنگلی پر از داستان و خوندن جملات عمیقی و جذابی از شخصیت های داستان.منی که حتی به آن مکان ها هم از نزدیک نرفتم، با خواندن این کتاب حس و زندگیشون کردم.اگر میخوای یکمی از درگیری های روزمره تون خلاص بشید و به آرامش فکری برید این کتاب رو توصیه میکنم.

تعریفی نبود. یه جاهایی بیخودی کش داده بود. در کل قصه به جز صحبت های پدربزرگ ها که نکته های خوبی داشت حرفی برای گفتن نداشت

انگار ادما برای اینکه حالشون خوب شه حتمن باید قبول کنن که باید بخوان زندگی کنن باید حوصله و وقتشو داشته باشن

متن روانی داشت. ولی داستان وقتی به جنگل می‌رسید طبیعی نبود و میزان زیادی تخیلی بود در صورتی که اوایل داستان موضوع اجتماعی و خوبی رو داشت شروع می‌کرد. بیشتر حس کردم شخصیت اصلی داستان یک پسر ۱۸ ساله ست نه ۲۷ سال. این یکی از ایراداتش بود که روند منطقی داستان رو از بین می‌برد.

نمیشه گفت کتاب بدی بود و ارزش خوندن نداشت اما خب خیلی هم داستان پردازی و روند ماجرا پرکشش نبود‌. شاید اصطلاح جالبی نباشه اما به نظرم یک رمان سطحی بود که در لابه لای داستان نه چندان جذابش جملات فلسفی به کار رفته بود و از نظر من تنها نقطه قوت کتاب همین جملات بود که البته تو فصل آخر هم زیاده روی شده بود و یه جورایی میشه گفت توی ذوق خواننده می‌زد.

واقعا کتاب پر کششی بود و متن ساده و روانی داشت در عین حال نکات زیبایی رو بیان میکرد

با احترام ارزش خوندن نداره

به اندازه اسمش جذابیت نداشت. ساده و روان بود. پایانش خیلی جذاب نبود.

کتاب خیلی فانتزی بود ولی پر از جملات بامعنی بود👌

هیچ کس از پایان هستی اطلاعی ندارد. غلط املایی زیادی داشت کشش زیادی نداشت داستان دریک مسیر معمولی به روندش ادامه میده بجز 3یا 4صفحه کل داستان مثل نوارقلب شخص مرده روی خط راست وبدون بالاوپایینه

خیلی اتفاقی به نسخه چاپی کتاب برخوردم و از اونجا که دو مجموعه شعر قبلی از ایشون رو خیلی دوست داشتم، شروع کردم به خوندن. ولی... واقعا انتظارشو نداشتم. داستان پردازی و قلم ضعیف، شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌ها سطحی و... . بدتر از دیالوگ‌های بد، جاهایی بود که مصطفی فقط لبخند می‌زد جای جواب! و نویسنده سعی می‌کرد لابه‌لای جملات حوصله‌سربر، یه سری جمله‌ی خاص و تاثیرگذار گفته باشه و واقعا ترکیب بدی از آب دراومده بود و بدجور تو ذوق می‌زد! شخصیت مصطفی واقعا داشت می‌رفت رو مخم و با اینکه می‌خواستم بدونم داستان چه جذابیتی می‌تونه داشته باشه؛ دیگه نتونستم بیشتر از ۷۰ صفحه‌شو بخونم..!

یک رمان شاعرانه که به نویسنده به ساده ترین شیوه و با استفاده از کلمات درست مفهوم مورد نظر خودش رو به خواننده عرضه میکنه‌.

این چی بود واقعا؟؟ 😩

بی نظیر بود

کتاب خوبی بود، ولی کاشکی تهش دو تا بابابزرگ ها نمیمردن