نظرات کاربران درباره کتاب ما دروغگو بودیم

تابستان ١٥ سالگی کیدنس سینکلر توی جزیره ی خانوادگیشون اتفاقی براش میفته که منجر به پاک شدن خاطراتش میشه ، حالا کیدی بعد از ٢ سال به جزیره باز میگرده تا خاطراتی رو که فراموش کرده بیاد بیاره ، اول از همه از دید من ترجمه رمان رفته رفته خوب میشه، البته شاید دلیلش عادت کردن حواننده به نثر خاص رمان باشه ، دوم اینکه رمان موضوع خوبی داره هرچند از نیمه رمان تاحدی میشد حدس زد ولی نوشتار و داستان کشش لازم رو ایجاد میکنه برای به پایان رسوندن اون ، سوم داستات کش پیدا نمیکنه و از دید من همه چیز سر جای حودش و به وقت خودش بیان میشه در اخر توصیفات رمان خوبه و فضا سازی مناسبه و از این رمان میشه که فیلم فوق العاده ای ساخته بشه .

اگر با پایان غم انگیز مشکلی ندارید ، بخونیدش. _آخرش نمی تونستم جلوی اشک هامو بگیرم_

قلب آدم درد میگیره. چقدر از پایان متنفرم! کاشکی رمان در خط یکی مانده به آخر متوقف بشه و هرگز به پایان نرسه. ما به نقطه ای میرسیم که فکر میکنیم انتهای ماجراست. ولی حقیقت این است که "زندگی ادامه دارد"، این حقیقت شادی آور نیست! بینهایت تلخ است.

ارزش یه بار خوندن رو‌ داره… برخلاف بقیه زیاد از پایان داستان شوکه نشدم! شاید چون همه میگفتن پایانش شوکه کنندست…

سینکلرها برای شما لالایی می‌گن، شاید خسته‌کننده باشه و شاید جذاب... اگه می‌خواید بخونیدش، مواظب باشید خوابتون نگیره؛ چون که آخر کتاب، یهو از خواب قشنگتون بیدار می‌شین و می‌بینین یه پایان عجیب و معرکه برای یه داستان نسبتا ساده رقم خورده و شما حتی روحتون هم خبر نداشته!🚶‍♀️ #بخوانید

🙂کتاب تموم شد و حس میکنم فصل اخر و حقیقت قلبم رو تیکه تیکه کرد ک میتونم صدها بار دیگه برم و این فصل رو بخونم تا ۱۰۰ صفحه اخر کتاب داشتم ناامید میشدم ولی هرچی به پایان نزدیکتر میشد بیشتر و بیشتر عاشق این کتاب شدم عاشق دروغگوهام:)

تنها نکته مثبتش برای من پایانش بود که شنیده بودم غافلگیری داره و این باعث شده بود از اول کتاب هی در مورد اخر کتاب حدس بزنم و خب همش اشتباه بود جای اشتباهی دنبال مقصر میگشتم ❌❌❌❌❌خطر اسپویل حماقتشونو نمیتونم درک کنم چجوری به عقل چهار نفر نمیرسه وقتی میخواید جایی رو آتیش بزنید باید اول همگی از داخلش بیاید بیرون بعد آتیشو روشن کنید. یکیشون میگه "همونجا تو طبقات خودتون آتیشو روشن کنید خوب نگاه کنید که داره میسوزه بعد بیاید بیرون" و بقیه هم میگن باشه😐 یکم این موضوع برام غیرقابل باور بود

(۹-۸-[۲۱۶]) کتاب نسبتا خوبیه، داستان در کنار اینکه تمی عاشقانه و تراژیک داره، در برگیرنده نوعِ زندگی در نظام سرمایه داری، تعصبات نژادی و پراگماتیسم آمریکاییه؛ تقریبا از همون اوایل داستان میشه پایانش رو حدس زد ولی به خاطر داستان پردازی خوبش ارزش خوندن رو داره.

۱۰)اگه قتل جرم نبود نویسنده ی این کتاب و می کشتم😐من حدس میزدم پایان شو ولی خوشبینانه فکر می کردم اشتباه می کنم و اشتباه نمیکردم متأسفانه😶🔪

نثر جذابی داشت. کوتاه، جذاب، با تم عاشقانه و پایان غیرقابل پیش بینی.

وای خدای من ترجمه فاجعههه بود. به دفعات، فاعل رو آورده بود اخر جمله😑 مثلا : نمیتونم این کار رو انجام بدم من 😐 یا: میتونم اونو بفروشم هم😐 برام سواله که ترجمه بعد از تموم شدنش، چک نمیشه؟ 🤦🏻‍♀️ با وجود ترجمه ی فاجعه، داستان جالبی بود و من دوستش داشتم.

کیدنس سینکلر ایستمن بزرگترین نوه خاندان سینکلر دو سال پیش تو یه ماجرا حافظه‌ش رو از دست داده، اون بعد از دوسال برگشته به جزیره‌ای که کل دوران کودکیش رو تو اون گذرونده برای اینکه میخواد بفهمه چی شده؟ بقیه بهش گفتن که کیدی رو در حالی که لباس زیر تنش بوده توی آب پیدا کردن فقط همین اما اون میخواد که بیشتر بدونه؛ برای همین میره سراغ دروغگوهاش: گت، مرین و جانی. اونا حتما بهش میگن که چی شده. اونا دروغگوهان، اونا همیشه با همن. همیشه... اولش اصلا فکر نمیکردم ماجرای جذابی پشت این داستان باشه اما هرچی بیشتر جلو رفتم برای دونستن ماجرا حریص‌تر شدم. هرچند اواسط داستان حدسیاتی زدم که درست بود اما اینکه چه اتفاقی افتاده رو نتونستم حدس بزنم و آخرش واقعا شوکه شدم، حقیقتا شوکه. داستان جذاب و ترجمه جالبی داشت. توصیه میشه ❤️

بد نبود یه جاهایی ترجمه ضعیف بوده. 50صفحه اخرش غافلگیر کننده بود .در کل برای یه بار خوندن بد نبود.

کادنس، جانی، میرن، گات چهار دروغگو هستند. سه عضو از خانواده بی‌نقص سینکلر و یک غریبه. سینکلرها ساکن و مالک جزیره بیچوود هستند. داستان در مورد اختلافات خانوادگی، احساسات نوجوانان و واکنش این دو قشر به یکدیگره. - - نظر: قلم و ادبیات امیلی لاکهارت بی‌نظیر بود. ساده بود و روان. توصیفاتش مو به تن آدم سیخ می‌کرد. می‌تونستم هر شخصیت رو تصور کنم. هر شخصیت رو طرح بزنم تو ذهنم و من با سینکلرها زندگی کردم. تقابل قدرت با بی‌باکی چنان داستانی رو رقم زده که تا پایان کتاب رو نخونید، چیزی از اون عایدتون نمی‌شه. تمام سنین، هر سلیقه‌ای باید این کتاب رو بخونن. غرق بود تو اندوه و بوی تلخ سیگار کوبایی. اما چه تلخی! چه درد و رنج و اندوهی! چسبید به گوشت سرخ رنگ قلبم و شد بخشی از لذتی که به یاد بیارم و همراهم بمونه. درس‌های زیادی داشت. باید خوندش. باید! - - این کتاب رو با ترجمه‌ی مهرآیین اخوت خوندم که فوق‌العاده تمیز و زیبا بود.

هیچ چیزی ندارم جز اینکه غم انگیز بود خیلی غم انگیز

همین الان کتابو تموم کردم 🙂 داستان عجیبی بود ترجمه هم بعضی وقتا گیجت می کرد نمیشه گفت محتوای بی نقصی هم داشت در مورد پایانش هم فقط می تونم بگم شوکه کننده بود و غیر قابل قبول تا حدی احمقانه 👀 ...

اولش خیلی با ترجمه ارتباط برقرار نکردم. اما بعدش عادت کردم و خوشم اومد. موضوع زیبا و بکر بود. پایانش اصلا قابل حدس نبود و خب داستانی تراژدی و غمناک.

اولش فکر میکنی که یک عاشقانه نوجوانانه آمریکایی جذاب رو میخونی، اما بعدش معمایی میشه و آخرش از فرط رویارویی با حقیقت، مثل یک رویای غیرعادی... دوست داشتمش، در طول داستان جذابیتش کم نمیشه. فقط ترجمه ضعیف بود.

نمیدونم چی بگم... کاش شروعش نمیکردم! پایان تلخی داشت، خیلی تلخ :)) ولی واقعا قشنگ بود. بعد از اینکه کتاب تموم شد، کم کم معنی یک سری حرفایی که ساده از کنارشون رد شدم برام روشن شد. یعنی نباید برای اینکه زودتر به آخرش برسین، تند تند بخونینش... ترجمه هم نسبتا ناروون بود ولی از اواسطش دیگه بهش عادت کردم. هرچند میتونست بهتر باشه در کل... (!) اگه در کل بخوام به کتاب نمره بدم احتمالا بالای هفتاد درصد باشه؛ بستگی به سلیقه هر کس داره..

۷۴. اتفاقی که کیدنس سینکلر، بزرگترین و اولین نوه خانواده سینکلرها، در تابستان ۱۵ سالگیش تجربه میکنه باعث میشه حافظه‌ش از دست بده. بنا به توصیه دکترها خانواده‌اش از گفتن اتفاقات خودداری میکنن، و حالا بعد از ۲ سال کیدنس آمادگی برگشت به جزیره و در ادامه یادآوری اتفاقات رو در کنار دروغگوهاش(!) داره. ترجمه کتاب به مرور بهتر میشه، و پایان شگفت‌انگیزی داره.

این کتاب عالیه.. من عاشق این کتابم بهترین کتابه🤩🤩البته من نسخه ی چاپی این نشرو خوندم

گااات.گاااات من😁

به شدتتتتت تاثیر گذاررررر👌😂 ولی اصلا این کتاب محشر بود محشرررررر😁👌🤭 من ۳۰ صفحه آخر کتاب اینجوری😯😳بودم یعنی آخرای این کتاب منو یجوری شوکه کرد واقعا اصلا فکرشم نمی‌کردم اینجوری تموم شه قبول دارم اوایله کتاب خیلی معمولیه و شاید کسل کننده ولی انتهاش🙄 من سکوت می‌کنم🤐😁 خ داستان: داستان درمورد دختریه که تابستون ۱۵ سالگیش رو یادش نمیاد و به جایی میره که اون موقع بوده تا شاید یادش بیاد... نظرم خودم: خب من نظرم رو راجع بهش بالا گفتم و به‌ نظرم فوق‌العاده ترین بود چون مثلا شما پایان یه کتاب معمایی رو ممکنه حدس بزنین ولی پایان این کتاب🤭😶 ولی یه جاهایی واسه بهتر شدن جا داشت:/ و ترجمه به شدت ایراد داشت:/// واقعا امیدوارم این کتاب رو بخونیییییی😂💙

می‌شه گفت برای یکبار خوندن خوب بود اما ترجمه غلط های دستوری و نگارشی زیادی داشت.

ترجمه بی‌نهایت بد و پیچیده کاملا دور از گفتار و فهم متن فارسی جاهایی از کتاب حتی راوی و روایت گم میشه ولی جذابیت خود کتاب خوبه و علیرغم متن ترجمه‌شده‌ی افتضاح، باز هم آدم رو دنبال خودش می‌کشونه

برای من خیلی جاهای کتاب خسته کننده بود و کش‌دار و تکراری ولی قطعا پایانش چیزی بود که باعث شد امتیاز ۳ رو بهش بدم.... داستانِ خانواده‌ای که تمام تلاشش بر این است که پرستیژ و ظاهرش را متناسب با نام پر آوازه‌اش حفظ کند... اتفاقی که قرار نیست تا انتهای کتاب واقعیتش را بدانی، و فقط گذرهای به قبل از آن اتفاق و حال است که زنجیرهای این داستان را حلقه به حلقه تکمیل می‌کنند. "باعث اندوه نشو! فقدان و زیان را به یاد مردم نینداز، می‌فهمی کیدی؟ سکوت یه جور روکشِ محافظه در مقابل درد."

خوب بود ولی یهو قاطی میکنی، من چن بار برگشتم ببینم ماجرا چی بوده😑 باید با دقت خونده بشه😑 فک میکنید تو زمان حاله ولی داره داستان تعریف می‌کنه 😑😑😑

از لحاظ ادبی ارزش بالایی نداره و مثلا با جزء از کل و بلندی های بادگیر قابل قیاس نیست، درواقع با کتاب های همسطح خودش هم قابل قیاس نیست. متاسفانه من همون دو فصل اول تونستم پایان رو حدس بزنم و اینکه نویسنده من مخاطب رو نادیده گرفت و فهمید همچین چیزی قابل حدسه و با دروغ پیچوندش خیلی برام توهین آمیز بود. کتاب تنها نکته‌ش تعلیقشه و تلاش برای فهمیدن آخر داستان. برای وقت گذرونی خوبه اما کتابهای بهتری برای مطالعه هست.

داستان بدی نبود. به نظرم متنش می‌تونست روان‌تر و بهتر باشه اما ترجمه یه جاهایی واقعا خراب کرده بود. اگر ترجمه بهتری داشت احتمالا ارتباط گرفتن باهاش خیلی راحت‌تر می‌شد. پایانش غافلگیرکننده بود. در کل پایانش تنها چیزی بود که روند آروم داستان رو نجات داد.

من خیلی وقت پیش فرم چاپیش رو خوندم. غافلگیری پایانی عالی و بسیار ناراحت کننده است، طوری که برگشتم از اول کتاب رو مرور کردم.تو خاطرتون می مونه

خیلی جذاب بود، البته غم انگیز و در بیان احساسات یک نوجوان خیلی موفق بود

کتاب خوبی بود،ولی صفحات آخر میتونستی حدس بزنی قضیه از چه قراره ولی بازم شوکه کننده بود بنظرم زیاد عاشقانه نبود و میتونست بیشتر باشه، این کتابو به نوجوان و جوان ها حتما پیشنهاد میکنم ♡ م.پ

خیلی تاریک بود و نکته بد اینجاس که تو تا آخر داستان متوجه شدت تاریکی‌ش نمیشی! یهو به خودت میای و با واقعیت تلخش روبه‌رو میشی و راه فراری هم نداری! صادقانه، اگه میدونستم همچین پایانی داره سراغش نمیرفتم؛ مخصوصا که قلمش چیز فوق العاده‌ای نیست. اگه حال روحی مناسبی ندارین، یا بخاطر بیماری و...، ضعف دارین، حتی فکر خوندنشم نکنین. خودم تو حال ضعف خوندم و باید بگم افتضاح بود. تصویرسازی‌ها خوبه و همین هم وقتی واقعیت رو میفهمی، آزاردهنده‌ترش میکنه😑 حتی اگه قصد نویسنده نوشتن یه داستان آموزنده بود، میتونست خیلی بهتر و مؤثرتر بنویسه‌؛ با موضوع بهتر و پایان خیلی آموزنده‌تر.

خیلی ترجمه اش بده متاسفانه

روایت کمی گیج‌کننده است که از اون جایی که راوی مشکل ذهنی داره، منطقیه. داستان به نظر یه اتفاق عجیب میاد که هم به جز راوی (کیدنس) ازش خبر دارن، اما کسی هیچی به اون نمیگه تا کم کم خودش یادش میاد. یه تصمیمی که از جنایت به تراژدی تبدیل میشه. واقعا فکرش رو هم نمیکردم که اینطوری بشه و حقیقت چنین چیزیه. نویسنده خوب ما رو با خودش تا انتها برد. دلم خیلی برای هر چهارتاشون سوخت.

اوه... حقیقت نفسم رو تو سینه حبس کرد...

خب میشد حدس زد که داستان چیه ولی از جذابیتش کم نمیکرد! نوع نوشتار نویسنده چون از تشبیه و ایجاز و خلاصه این تکنیکا استفاده کرده بود یه جاهاییش برمیگشتم دوباره میخوندم مثلا صحنه گلوله زدن یا پانسمان عوض کردن و اینا واقعا فکرمیکردم اتفاق افتادن دفعه اول🤦 خلاصه که میشه خوند و پشیمون نشد... و این غم رو درک کرد... ماجرای داستان هم که دوستان زیاد گفتن

کتاب بسیار خوبیه. من نسخه کاغذی شو چندسال پیش خوندم. غم‌انگیز و غافل‌گیر کننده است

خیلی کتاب قشنگی بود ارزش یه بار خوندن رو داشت خودم خیلی دوسش داشتم پایانش برام جالب بود و خب خیلی ها رو هم دیده بودم که میگفتن چرته و آخرش مسخره تموم شد خب این بستگی به سلیقه هر کسی داره که چجور کتابی دوس داره. شخصیت مورد علاقم تو این رمان جانی بود شما چطور ؟ و بگم که آخرش اشک تون رو درمیاره در کل پیشنهاد میشه❤️👍

این کتاب به غمگینانه ترین شکل ممکن تموم میشه. من حدس زده بودم انتهای کتاب رو،ولی وقتی واقعا همونی گفته شد که توی ذهنم بود شوکه شدم و کل بخش آخر رو اشک میریختم💔🙃کتاب در مورد دختری هست که اعضای خانواده ش و خاندانش رو با تمام سنت ها و ارزش هاشون توصیف میکنه. و زمانی حادثه ای براش پیش میاد که تعداد زیادی از خاطراتش رو فراموش میکنه . و تلاش میکنه با کنار گذاشتن پازل های مختلف به بخاطر بیاره اتفاقاتی رو که قبل از حادثه برای خودش و دیگرانی که دوست هاش بودن ، افتاده. برای من بیشتر قسمت های کتاب خیلی جالب نبودن و حقیقتا خسته میشدم و فکر نمیکردم تا آخرای داستان اتفاق خاصی بیوفته حتی .ولی دوست داشتم زودتر به آخرش برسم. ولی خب، کاملا شوکه میشید در آخر..... :)

راستش از کتاب زیاد خوشم نیومد. شخصیت سازی و فضا پردازی خوبی داشت اما داستان برای من تکراری بود. روند هم به قدری کند و حوصله سر بر بود که من اواسط هی کتاب رو ول میکردم و دوباره میخوندم.. تنها هیجانش آخر داستان بود که من فکر میکنم کتاب بخاطر غیر قابل پیش بینی بودنش انقدر معروف شده. که از نظر من پایان داستان بیشتر غیر منطقی بود تا غیر قابل پیش بینی.. در کل دوسش نداشتم و پیشنهادش نمیکنم..

خیلی قشنگ بود هم ترجمه خوب بود هم معمایی ک طراحی شده برای داستان.. و جذابیتش اینجاس که مثل خیلی از کتابا نیست ک آخرش بفهمی قاتل کیه و جواب معما یک کلمه باشه...بلکه جوابش خودش یک داستانه که ذره ذره ازش پرده برداشته میشه... و درست در جاهایی ک دیگه میخوای بذاریش کنار قسمتی از جوابو میگه من خیلی وقتا از جاهای اضافه داستان رد میشم ولی این کتاب زیاده گویی نداشت.. فقط اگه پایان غمگین دوست ندارین شروعش نکنین..من که به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم....

۳ خواهر ثروتمند زیبا و مغرور امریکایی با فرزندانی ک هم بازی همند و بهم علاقه دارند هر تابستان درجزیره پدربزرگ دور هم جمع میشن. اونها در زندگی مشترک خود شکست خوردند و از همسرانشون با غصه جدا شدند و هر کدوم ب نوعی مشکلات و درگیری هایی دارند کتاب میخواد ب زیبایی نتیجه وحشتناک حرص و طمع خواهران از ارث پدری و بیان کنه ک بحثهای انها با هم موجب تصمیم گیری ترسناک و غلطی در بچه ها میشه و پایان دردناکی و شوکه کننده ایی رو رقم میزنه

پایانش خیلی غم انگیز با اینکه مدتها پیش خوندمش اما هنوز با یاداوریش ناراحت میشم

کافیه اوایل حوصله تون سر نره و تا آخر ادامه بدین تا با یه سوژه بکر غافلگیر بشین.درسته پایان کتاب غم انگیزه اما نویسنده تونسته یه ماجرایی رو که خیلی عادی میشد توضیح داد به یه رمان جذاب تبدیل کنه. من دوست داشتم

برای من ک جالب بود، دوسش داشتم

من صوتیشو شنیدم عالی بود راویش مهدیه نساج و همسرش بودن

نحوه داستان پردازی متفاوت کتاب رو دوست داشتم. اما از اواسط کتاب، کل داستان رو می شد حدس زد‌. برای یکبار خوندن، کتاب بدی نبود.

از یه جایی که پیش میره پخته تر و منسجم تر میشه. به طور کلی: خوب.

جذاب با نثری منحصر به فرد و تاثیرگزار.