نظرات کاربران درباره کتاب حالا جلوی مرا نگیر

انگار داستان زندگی هر کدام از ماست

کمی تا قسمتی اسپویلر دارد کتاب برای انگیزه دادن به خواننده‌هاست که سعی و تلاش کنن تا موفق بشن ممکنه مطالعه این کتاب حس خوبی به شما بده، به من که تا حدی این حس رو داد داستان در مورد زنی هست که می‌خواد جایگاهش رو توی دنیا بدست بیاره و تلاش می‌کنه، موفق میشه و شکست می‌خوره و باز موفق میشه اما چرا به این کتاب 1 ستاره دادم؟ آیا مشکل من اینه که همه رئیس و روسای جاهای مختلفی که توی این کتاب هستن زنن و احساس کردم کتاب به طرز مسخره‌ای داره دیدگاه خاصی رو تبلیغ می‌کنه؟ این مساله رو مخ هست ولی دلیل من نبود دلیل من: قهرمان داستان از یه شکست خورده به آدم موفقی تبدیل میشه چه در کار و چه در روابط با دوستان و روابط عاطفی اما مشکل دقیقا سر رابطه عاطفی با تام هست، تام خوشت‌تیپ، خیلی حمایت کننده، تشویق کننده و خیلی رویاییه و کلا در حال سرویس دادن به پاپی (قهرمان داستان) هست و سوالی که کل کتاب ذهنم رو مشغول کرد این بود که پاپی تو این رابطهٔ عاطفی برای تام چکاری انجام میده؟ جواب اینه که هیچ!!! اگر جای تام فرد دیگری هم باشه که رفتار سرویس دادن به پاپی رو انجام بده، تفاوتی به حال پاپی ایجاد نمیشه و این باعث میشه تام فرد بی‌اهمیتی باشه، در مقیاس دنیا که نگاه کنید هیچکدام از ما اهمیتی نداریم اما تام حتی تو زندگی عاطفی خودش هم اهمیتی نداره و اگر مایکل، استیو یا هر اسم دیگری رو جای تام بزارید، تفاوتی ایجاد نمیشه سعی کنید تو زندگیتون جایی باشید که بودن یا نبودن شما مهم باشه، نه اینکه هر فرد دیگری هم جای شما رو بگیره و همون کارهای شما رو انجام بده، تفاوتی برای طرف دیگه نداشته باشه

خوندنش رو توصیه میکنم. کتاب جالبیه. شخصیت هریت، گرگوری و دکتر وینترز (بخصوص توی بخش آخر کتاب) نشون داد که متاسفانه سواد و تخصص الزاما شعور نمیاره، افرادی هستند که تحصیلات پایینی دارند (مثل فرانک، تام و لین) اما پر از فهم و درک هستند. مساله ای که در زندگی بشخصه بهش رسیدم.

عالی عالی عالی بسیار امیدبخش و کاملا منطبق بر واقعیت زندگی آدمها

کتاب‌ خوبی بود ترس رو کنار بذار و حرکت کن تو میتونی

یکی از بهترین رمانهای انگیزشی که خوندم. داستان از روز فارغ التحصیلی پاپی شروع میشه، اون داره توی رشته روانشناسی دکترا میگیره و عاشق اینکه توی دانشگاه بنبریج بمونه و همونجا به زندگی و شغلش ادامه بده. اما زندگی پر از اتفاقهاییه که وقتی منتظر نیستی، به سراغت میان. پاپی خود ماست، وقتی که پذیرفته میشه، یا وقتی که کنار گذاشته میشه، وقتی لی لی کنان توی پارک دنبال اتوبوس می دوه، یا وقتی از پنجره طلوع آفتاب رو تماشا میکنه. شاید ۱۰۰ صفحه اول به نظرتون کسالت بار بیاد، اما تا جایی که پاپی به جیک تلفن میکنه طاقت بیارین، و بعد دیگه نمیتونین از زندگی ش دل بکنین.

تا آخر ادامه ندادم