بعد از مدتها داستان خوبی خواندم و از ذهن فعال وونه گات لذت بردم. به نظرم ترکیب جالبی از طنز تلخ و کنایه به پیشرفتهای معاصر بشر تا دین و سیاست را به هم آمیخته بود تا روایتی آخرالزمانی بیافریند و برای بشر یک موقعیت آلترناتیو خلق کند. موقعیتی که به نوعی در قرن پیش بوجود آمده و تا پیش از آن تفاوتی با تاریخ ما نداشته. شگفتی کار وونه گات هم همین است که موقعیت جدید با تمام رادیکال بودنش توی ذوق نمی زند و خواندنی و سرگرم کننده است چیزی که شاید میتوانست برای من جذاب تر باشد سرعت کمتر گذار از روایت دنیای خلق شده به وضع آخرالزمانی است. حس میکنم سرعت اتفاقات آن قدر در فصل های پایانی زیاد است که خواننده هضم نمیکند. مثل فیلمی که خوب باز کرده و به سرعت باید جمع کند

اصلا پیوسته و منسجم نیست. خط مشخصی رو دنبال نمی‌کنه. فراز و نشیب نداره. در یک کلام خواب آور

کشش نداشت چندبار خواستم ادامه ندم....درتهایت ولش کردم