نظرات کاربران درباره کتاب شش گوشه

حکایت دلداگیست چه باید گفت زبان قاصر است... فقط باید چشم و گوشِ تن ببندی و چشم دل باز کنی و دل بسپاری به روایتها قسمت شد ابتدا کتاب پنجره های تشنه و سپس این کتاب رو مطالعه کنم که باعث لذت دوچندان شد. نزدیک پنجاه روز بیتوته می کنیم در روضه ی متبرکه با گروه نصب ضریح. روایت این کتاب از چند ماه بعد از تحویل ضریح به عتبه ی حسینی شروع میشه تا روز افتتاحیه ضریح مطهر. در آخر کتاب دلنوشته های نویسنده نوشته شده و بعد از اون ۱۴ عکس درمورد ماجراهای کتاب آورده شده و توضیحاتی در مورد آنها... طرح جلد هم بسیار زیباست. اشکالات کوچکی هم داره از جمله، فونت اعدادِ لابلایِ متن جابجا شده و تقریبا تمام ساعتهای نوشته شده در متن جابجا هستند و کلافه کننده. همچنین به عنوان یه خواننده دوست دارم بدونم وقتی نویسنده از خاطره گویی یا از شعرخوانی افراد مختلف یاد میکنه اون شعر یا خاطره رو هم بیاوره. اما این اشکالات در مقابل ارزش بیش اندازه ی این کتاب بسیار کوچکه... در مقام توصیه نیستم، اما بخوانید و اگر چشم و دلتان بارانی شد ما رو از دعای خیرتون محروم نکنید. پ ن:ما جا مونده ها هم خودمون رو اینجوری آروم می کنیم دیگه با غرق شدن تو کتابای این چنینی چه میشه کرد...

کتاب زیبایی است و لحظات سفر در قطار را برایم حسینی کرد... به نظرم کتاب صوتی اش هم با صدای خود حامد حجتی خیلی زیبا خواهد شد...

خوب بود ولی کتاب "پنجره های تشنه" رو حتما بخونید اون کتاب یه چیز دیگه ست حالتونو عوض میکنه

بسم‌الله همه اَشکال عالم به کنار، این شش‌گوشه، عالم دیگری دارد. بچه‌که می‌بودم، وقتی می‌شنیدم شش‌گوشه، گمان می‌بردم ضریح حضرت ۶ ضلعی است. بزرگتر شدم و فهمیدم این شش گوشه با همه شش‌گوشه‌های عالم فرق دارد. البته ضریح امامین عسگریین (علیهم‌السلام) هم شبیه همین شش‌گوشه کربلا است. این کتاب، تجربه منحصر به فردی است که خواندنش لذت غریبی دارد. تجربه‌ای که بعید می‌دانم در عمر ما، بار دیگر تکرار شود و صدسال آینده، زنده باشیم...

این کتاب در مقایسه با کتاب پنجره های تشنه از لحاظ جذابیت و نوشتار در سطح پایین تری قرار داره ولی امتیازش نسبت به کتاب پنجره های تشنه اینه که جریان نصب ضریح رو جزء به جزء و تقریبا کامل توضیح داده ضمن اینکه در این کتاب من به شخصه به جواب چند تا از سوالات مهمم رسیدم. نکات منفی در چند جای کتاب به چشم میخوره که ترجیح میدم بهش نپردازم. ولی از اونجایی که هدف نویسنده عرض ارادت و بندگی به درگاه ابی عبدالله بوده ان شاالله که اباعبدالله از این نکات منفی چشم پوشی و گذشت میکنه.

فقط میتوانم بگم خوش بحال خادمین حسین(ع)...

بی نظیر..

کتابی جذاب و پر از حس که خوندنش برای همه لازمه دید من خیلی باز شد الان وقتی زیارت میرم و ضریح رو میبینم راحت رد نمیشم جز به جز ضریح برایم زنده شده اند