نظرات کاربران درباره کتاب آیا روزهای خوشی در انتظار بشر است؟ (یک مناظره)

چیزی که برای من تعجب آور است ؛ حضور آلن دوباتن به عنوان مخالف پیشرفت بشر و آینده خوش برای او بود چون در جای دیگر مدعی شده بود که اگر از رفتار و گفتار ترامپ احساس شرم و عصبانیت میکنید به تاریخ مراجعه کنید تا ببینید امپراطوران یونان و روم به مراتب از او بدتر بودند و از این طریق تسلی پیدا کنید و دریابید که اوضاع خیلی هم بد نیست . مثلا کالیگولا اعضای بدن هر شهروندی را که میخواست قطع میکرد یا فلان امپراطور روم کارش فقط پرخوری بود . اما اوج کژفهمی را در نظرات مت ریدلی می یابیم . برای مثال جایی مدعی میشود این که حالا انسان میتواند صبحانه اش را با صد ها نفر به اشتراک بگذارد [ از طریق شبکه های اجتماعی ] نشانه پیشرفت بشر است ! این سخن فردی سطحی نگر است که هیچ چیز درباره تاریخ ، روان شناسی و انسان شناسی نمیداند وگرنه کسی نمی تواند این حماقت و پوسیدگی وضع بشر را پیشرفت تلقی کند. کتاب در مجموع بد نیست و میتواند یک بیگ پیکچر نسبی برای شما فراهم کند ولی اگر به سیر تاریخ و فلسفه آن علاقه مندید به این [ شبه ] فیلسوفان بازاری اکتفا نکنید و در زمینه فلسفه تاریخ مطالعه کنید

عنوان کتاب منو یاد این جمله از کتاب" درباره معنی زندگی" انداخت: ما به دورانی از خستگی و دلمردگی قدم میگذاریم،شبیه آن دورانی که تشنه تولد مسیح بود. شاید از نظر خیلیا این دیدگاه من یه دید مذهبی و افراطی باشه ولی به نظرم جهان، منتظر کسی(حضرت مهدی عج) هست که بشارت داده شده با خودش عدالت رو به ارمغان میاره کسی که با اومدنش صلح برقرار میشه.. به امید جهانی به دور از فقر و مریضی و فلاکت و جنگ به امید جهانی پر از مساوات و عدالت...😊

من لذت بردم چون به این مباحث علاقمندم و البته حقیقتا نکته جدیدی برام نداشت و صرفا مانند مطالعه تاریخ بود چون از تاریخ برگزاری این مناظره تا امروز اتفاقات سرنوشت سازی افتاده. صرفا جهت آشنایی با این چهار اندیشمند و آشنایی با مباحثی این چنین برای عموم سودمنده. برای خودمم بار دیگر روو شدن ذات کثیف و بَزَک شده ی پزیتیویست‌ها؛ و علاقه مندی بیشتر به الن دوباتن بود.

کتاب جالبیه و مخصوصا از این نظر جالبه که نظرات موافق و مخالف در مورد عاقبت بشر رو مورد داوری قرار می ده. بخش های جالبش رو به صورت بریده می ذارم.

ی نمودار سینوسی برای هر چیزی در هستی داریم. صفر،یک و باز صفر. از کف رسیدن به قله و بعد نزول دوباره. مرگ و زندگی در هم تنیده اس. هیچ کدوم از این دو گروه نگاه کلی ندارن. لیوانی که هم نیمه پر داره هم خالی اما در آخر هم آب بخار میشه هم خود لیوان فرسوده میشه و تبدیل میشه به چرخه عناصر هستی.

به قصد خرید یکی از کتابهای دوباتن اومدم ،نظرات رو در مورد همش خوندم،همه گفته بودند ترجمه ها بده ،منصرف شدم.

یکی از نشانه‌های اینکه روزهای بهتری در انتظارمان نیست، مواجهه هر روزه با این حجم انبوه از افرادیه که کارهایی رو برعهده می‌گیرند که درش بی‌نهایت نابلد ‌و بیسوادن. مثل مترجم این کتاب.

من مناظره رو به زبان انگلیسی دیدم. البته که بخش های زیادیش رو نفهمیدم چون زبانم جزو نقاط قوتم نیست ولی برام جذابتر از این کتاب بود. مناظره ای که من دیدم شامل بخش اول این کتاب بود که مناظره شکل میگیره نه بخش دوم کتاب که جداگانه کمی با خود این مناظره گران صحبت شده بود و جمع بندی نهایی کتاب هم در ویدیوی مناظره در یوتیوب ندیدم. من نظرات استیون پینکر و مت ریدلی رو دقیق تر دیدم تا نظرات مالکوم گلدول و آلن دوباتن. چون دو نفر اول از بکگراند ساینس میان و دو نفر بعدی علوم انسانی بنابراین دیدگاه ماتریالیستی و قابل سنجش بیشتری دا‌شتن یعنی دقت کلامی بیشتری داشتن. همینطور این کتاب پر از کلی گویی در مورد این بود که بشر وضعش قراره خوب بشه یا بدتر و البته مناظره کنندگان گاه گاه به مطالعات علمی هم ارجاع میدادن اما این از کلی گویی ها کاسته نمیکرد. به نظرم این کتاب نوعی معرفی برای مطالعه آثار این چهار نویسنده بود بیشتر که با مطالعه شون دید متوازنی به دست بیاریم در مورد بشر و طبیعت بشر اما نه با خود این کتاب.

ترجمه سرشار از اشتباهات فاحشه؛ یعنی صفحه‌ای نیست که ورق بزنم و غلط ترجمه‌ای نبینم. توصیه می‌کنم متن اصلیو بخونین.