نظرات کاربران درباره کتاب خاک زوهر یا وقت چیدن گیس ها

دیالوگای قشنگی داره و یه جورایی به چالش میکشه کلیشه ها رو که دوست داشتنیه

دوستش داشتم .. ساده و بی تکلف ..

از کی مد شد نویسنده‌های زن ایرانی اینقدر شبیه هم بنویسند؟ ایده و پلات و تکنیک و نثر و روایت اینقدر شبیه هم!؟ صرفاً چون یکی‌ به ضرب و زورِ تبلیغات، پرفروش از آب در آمده؟ قهرمانِ همه‌ی داستان‌ها یک زنِ جوانِ مستقل و مستأصل و از دنیا بریده و با همه قهر کرده! که از قضا همه‌گی خانواده‌ی درست و حسابی ندارند و به جاش یک رفیق موافق داشته که همو هم اول داستان قالش گذاشته و رفته و بعداً پشیمان شده و گاهاً برگشته یا قهرمان به او برگشته. همه‌ی قهرمان‌ها هم حرفه‌ایِ ادبیات کلاسیک. آرتمیس‌های در انتها آتنا شده. واگویه‌های ناتمام. روایت‌های رفت و برگشتی. کو پس عنصر خلاقیت؟ باشد قبول که ایده‌های بهترین داستان‌های دنیا اغلب شبیه هم بوده‌اند. اما آیا شیوه‌ی روایت هم؟

داستان نداشت کلا. فقط یه شرح حاله