نظرات کاربران درباره کتاب یک چیز به هر حال یک چیز است

موراویا رو بیشتر دوست دارم ایده‌نویس یا فکر‌نویس صدا بزنم. به این خاطر که اگه سوالات فلسفی گنگ دارید برای خودتون و القضا دستی هم بر داستان نویسی داشته باشید، متوجه میشید تقریبا ایده های خامی که شما رو قلقلک میده برای داستان سرایی دقیقا از جنس آثار موراویا هستن. لزوما چهارچوب کلاسیک داستان نویسی ندارن، خیلی سبک و خوشخوان هستن، همگی اول شخص راوی هستن، مالیخولیایی هستن و مطلقا شخصی هستن. زمانیکه پشت سر هم چند تا از داستان ها رو میخونید، متوجه میشید که تمام شخصیت ها در نهایت یکی هستن.‌ و بنابراین من به شخصه از کلیت مجموعه زود خسته میشم. به جز معدودی از کارها که الحق هیچ وقت یادم نمیره و آخر داستان با خودم میگم: دهنتو سرویس موراویا! چی نوشتی!