نظرات کاربران درباره کتاب باران تمشک

روایتی مدرن از زندگی یک جوان رنجور. قهرمان این داستان مثل قهرمان خیلی از روایت های مدرن دیگه اغلب در تب و هذیان به سر می‌بره. خط زمان در این اثر شکستس و مخاطب با مطالعه روایت راوی اول شخص و با فلش بک‌های پی‌در پی به کودکی و نوجوانی اون سفر می‌کنه. راوی بسیار دغدغه منده و دیوانه‌وار ایرانو دوست داره، این خصلت اونو در خلال کابوس های شبانش یا بین هذیان های گاه گاهش به عمق تاریخ و اساطیر می‌بره. اون به دنبال گمشده خودشه، در حالی که با اون گمشده بسیار اختلاف نظر داره، از نبودنش رنج میکشه و اگر هم باشه با اون به تفاهم نمی‌رسه، شاید وصف حال راوی این بیت باشه: چون طفل که از خوردن داروست پریشان با دوست پریشانم و بی دوست پریشان قهرمان دو نام داره و نویسنده هر دوی این نام ها رو هدفمند انتخاب کرده ، این دو نام ایدئولوژی و ملیت راوی رو با هم سخت گره زده و این با اشارات تاریخی و اسطوره‌ای خوش نشسته. زبان اثر بسیار شاعرانس. به نطرم نویسنده خوب تونسته از شخصیت مدرن که درون نگره و غالبا با دنیای خارج کاری نداره، یه قهرمان بسازه، قهرمانی که از همه هذیان ها و آسیب‌های روحیش گذر می‌کنه و به امید میرسه. نکته‌ای که خیلی دوست داشتم حضور یک شخصیت تاریخی، یعنی خسرو گلسرخی در داستانه. در مجموع این کتاب یه خواننده با حوصله می‌خواد، بی اشکال نیست، به خصوص که دو سه جا اشکال ویرایشی گل درشت داشت، ولی برای من قابل اغماض بود و از کتاب راضی بودم.