نظرات کاربران درباره کتاب نقطه‌ ضعف

کتاب داستان پرکششی داشت و من واقعا متوجه نشدم که چه زمانی سه چهارم کتاب رو تموم کردم. درست همان طور که مترجم در مقدمه اشاره کردن ، متن کتاب خیلی به فیلمنامه و دنیای سینما نزدیکه و این موضوع هیجان داستان رو دو چندان میکنه، بخصوص پرش های زمانی که استادانه انجام شده بود. تقابل ها و تمثیل های نویسنده رو خیلی دوست داشتم و در پایان برای من مثل تیر خلاص بود. اولین تجربه من از آنتونیس ساماراکیس بسیار دلنشین و لذت بخش بود و دوست دارم آثار بیشتری از این نویسنده مطالعه کنم. سپاس از طاقچه، انتشارات آگاه و مترجم عزیز زنده یاد آقای کلانتریان.

یک داستان فوق‌العادهٔ بی‌زمان و بی‌مکان که هم سیاسی است و هم پلیسی و هم -بالاتر و بیش‌تر از همه- عمیقاً انسانی. سرشار از غافلگیری. با ترجمه‌ای درخشان.

داستان پلیسی که ازنیمه کتاب به بعد درس ها ونکات آموزشی وانسانی برای خواننده دارد،با فریب وریا هیچ راهی برای رسیدن به مقصود باز نمیشود، اواخرکتاب فوق العاده بود، اولین کتابی که ازاین نویسنده خواندم وقطعن کتابهای دیگرش رادنبال خواهم کرد، ترجمه هم عالی بود.

آنگاه که نقاب به چهره می گذاری تا نقش بازی کنی ، رفته رفته در آن نقش فرو می روی آن گاه وجود تو شکل تازه ای میگیرد که میتواند تو را و اطرافیان تو را شگفت زده کند و حتی تبدیل به نقطه ضعف تو شود و کاری میکنی که هرگز فکرش را نمیکرده ای ! رمان رو به پیشنهاد آقای صحت خوندم ، کوتاه و جالب بود .

بنظرم داستان کتاب جذاب نبود و خیلی سخت بود که این همه وقت برای مطالعه‌ش گذاشته بشه

بیشتر جملات قصار کتاب قشنگ بود تا موضوع.

خیلییی دوستش داشتم سال ۸۴ خواندمش هنوز لذت خواندنش باهامه...عالی عالی

خیلی داستان جالبی داشت مخصوصا از نیمه های کتاب. و پایان داستان هم خیلی درس مهمی به خواننده میده: هرگز سعی نکن با فریب دادن دیگران، اون هارو‌ تحت تاثیر قرار بدی چون قبل از هرچیز این انسانیت خودته که زیر سوال میره و شاید به هدفت برسی اما از درون متلاشی میشی.

عالی بود

کتابی عالی وبه یاد موندنی

کتاب درباره نظامی توتالیته طوره که شعارش فقط اینه هرکس با من نیست علیه من است و حتی پاش رو فراتر گذاشته که اگه کاری در جهت منفعت من نکرده باشی یعنی علیه منی. اما کتاب رو دوست نداشتم نه به خاطر جو سیاسی حاکم بر کتاب بخاطر اینکه از نظر روایت داستانی منو خیلی آزار داد. کتابهای چند راوی تا به حال زیاد خوندم ولی این کتاب واقعا میشد گفت سردرگم میکرد آدمو. وقتی راوی دانای کل بود یهو ساختار جمله برمیگشت به یکی از شخصیت های کتاب یا برعکس. حس اینو داشتم که کتاب ویراستاری نشده. و موضوع دیگه اینکه یه داستان ۲۰۰ بار توی کتاب مرور میشد و واقعا حوصله آدمو سر میبرد. تا جایی که هر کدوم از نقشها روایت خودشونو داشتن و خواننده رو غافلگیر کردن جالب میتونست باشه ولی حتی مرور چند باره گردش در شهر واقعا دیگه از حوصله من خارج بود. یه مرتبه داستان رخ میداد و n مرتبه بعدش باز تعریف میشد. دیگه اوضاع طوری شده بود که من نگاه کلی به صفحه میکردم و دقیق همه سطرها رو نمی‌خوندم. و خب به نظرم حرف اصلی کتاب توی تعداد صفحه خیلی کمتری میشد زده بشه.

حوصله سر بر