نظرات کاربران درباره کتاب هست یا نیست‌؟

کتاب به طور موازی سه برهه ی زمانی از زندگی یه زن رو به تصویر میکشه. در ۲۹ سالگی تا به شهر دیگه ای رفته تا اخرین لحظات پیش از مرگ مادربزرگش رو در کنارش بگذرونه. مادربزرگی که وقتی مادرش رهاش کرده، دختر رو بزرگ کرده. حین پرواز و توی بیمارستان با پزشک مادربزرگش (نقره) اشنا میشه که از اقوام دورشونه.. به طور همزمان زندگی همون زن در ۳۲ سالگی روایت میشه. مادر همسرش به سرطان مبتلاست و زن توی شرایط روحی سختی قرار گرفته، برای درمان سردردهاش به تریاک پناه برده، از فرزندش فاصله میگیره و رابطه خوبی با همسرش نداره.. و در روایت سوم زن در سن ۳۹ سالگیه. یه پسر دوازده ساله داره. باشگاه میره و میخواد زندگیش رو متفاوت کنه. هنوز دورادور با پزشکش در ارتباطه و میخواد که از همسرش جدا شه.. کتاب داستان زنیه که همیشه قبل از هر حرف و رفتاری به این فکر میکنه که با انجام اون رفتار از چشم دیگران چطور دیده میشه، به این فکر میکنه چطور رفتار کنه تا دیگران اون رو به چشم یه خانم ببینن.. و در چهل سالگی بالاخره تصمیم میگیره واسه ی خودش زندگی کنه. سبک نوشتار سارا سالار کاملا قابل توجهه. اینکه سه زمان متفاوت رو به طور موازی پیش میبره و خیلی هنرمندانه با هم ترکیب میکنه..

از مدل نوشتن سارا سالار خوشم میاد فقط موضوعی که اذیتم میکنه اخر کتاباشه که داستان خیلی یهویی و سر نقاط حساس تموم میشه و با خودت میگی چی شد

داستان بلند هست یا نیست از سارا سالار قطعا در اندازۀ یک کار نسبتا خوب هست و خواندنش تجربۀ تازه ای در سبک روایتی داستانی است.روایت روای داستان بر خلاف آنچه به نظر می آید در بارۀ سه دورۀ زندگی او نیست بلکه در بارۀ سه زن در سه دورۀ مختلف است.نقره ، رامش جان و خود راوی.وجه مشترک این سه زن در رنجی است که گویی به واسطۀ زن بودن (فارغ از زمانِ بودنشان) ناچار از کشیدن هستند. رنجی که پاسخی برای آن وجود ندارد و در انتها به مرگی می انجامد که پایان آنهاست. متاسفانه اما علی رغم قلم شیوای سارا سالار در روایت داستان(به حدی که در بخشهایی به درخشندگی خاصی می رسد)اما کلیت داستان ، آدمها و روابط آنها با یکدیگر از چفت و بست محکمی برخوردار نیست و تنیدگی حوادث در یکدیگر پشتوانه ای قابل قبول(مگر در ذهنیت راوی)نمی یابد.پرداخت شخصیت ها در داستان هست یا نیست(به جز سه شخصیت راوی ، نقره و رامش جان)ناقص می باشد و حتی شخصیتی کلیدی چون امیر شمس که دریچۀ تازه ای برای فهم هستی راوی پیش روی او می گشاید ، دچار ضعفی مفرط و ناخوشایند است. به نظر می آید که دیالوگ نویسی برای سارا سالار دغدغۀ اصلی در نوشتن این داستان بوده باشد چرا که گفتگوها از پختگی لازم(با توجه به نثر زیبای داستان)برخوردار نیست. پایان داستان پایانی سرهم بندی شده است و انگار که نویسنده خواسته باشد سر و ته قضیه را جمع کند آن را با بی سلیقگی جفت و جور می کند و کلیت داستان را دچار آسیبی جدی می سازد. در یک جمع بندی خواندن این داستان برای من لذت بخش بود و بعضی از بخشهای آن حقیقتا(به کمک نثر زیبای خانم سالار)برایم درخشش خاصی داشت.این موضوع مرا به ظهور نویسنده ای که ابزار کارش(واژه ها)را خوب می شناسد و می تواند در کارهای بعدی اش به یکی از بهترین زنان رمان نویس ایرانی تبدیل شود امیدوار می سازد.برای خانم سالار موفقیت بیشتر و قلمی پرکار آرزو دارم.

کتاب گفتگوهای ذهنی زنی‌ست در سه دوره سنی متفاوت. بیست و نه سالگی، سی و یک سالگی و سی و نه سالگی. در قسمت‌هایی این گفتگوها یا واگویه‌ها کسل کننده‌ست و به شخصه دوست داشتم ازشون رد بشم. منتهی کتاب کشش دارد حتی اگر عدم اعتماد بنفس و گره‌های شخصیتی نفر اول داستان آزار دهنده باشه. و پایانی ناگهانی و شبیه فیلم‌های اصغر فرهادی.

من کتاب احتمالا گم شده ام رو بیشتر دوست داشتم از این نویسنده چون گیراتر و روان تر بود. ولی این کتاب هم نوشته قوی ای داره و تا آخر دنبال خودش میکشوندتون.

سارا سالار کاراش قویه

قلم خانم سالار عالیست!

شیوه‌ی روایت و موضوع جذاب بود... دغدغه‌ها و دنیای شخصیت اصلی داستان، هنرمندانه و دقیق تصویر شده است. نگاه به مقوله مرگ و عشق و گره‌های ذهنی آدم‌ها بی نظیر بود. لذت بردم واقعا.

از معدود کتابهایی که از شخصیت اصلیش متنفر بودم

دوست داشتم داستانی بخونم با جزئیات و توصیفات بیشتر. حس من در مورد این کتاب، خلاصه ای بود از داستان زندگی زنی ناراضی از همه چیز (خانواده، همسر، فرزند، دوست و ...). رابطه بلاتکلیف با مردی که نمی دونیم چرا وارد زندگی زن میشه و چرا رابطه شون ادامه پیدا می کنه.

داستان زنی هستش تو سه بازه زمانی مختلف.

خیلی دلچسب بود. خصوصا که حال و هوای زمان ما را داشت. یعنی دانشجویی در اواخر دهه ٦٠

اول که کتاب را گرفتم دستم فکر نمی کردم با داستانی این قدر قشنگ روبرو بشم ...... زنی جوان که از زندگی زناشویی خود خسته شده است 👍

خییییلی دوسش دارم

شخصیت ها چنگی به دل نمیزنند ولی قلم نویسنده و خود داستان جذاب و گیرا است . اگر علاقه مند به ادبیات داستانی هستید انتخاب خوبی است.