نظرات کاربران درباره کتاب افسردگی، اختلال دوقطبی و چند بیماری دیگر

این کتاب فاجعه در پلات بود و من خودم یک بیمار حاد دوقطبی هستم و هیچ ربطی به دوقطبی نداشت فقط تصورات بدون مطالعه اش را از بیماری ها نوشته بود

در کل با شخصیت های داستان و نفرتش به پدیده های اطرافش میشه ارتباط برقرار کرد و به عنوان یه فرد درونگرا این کتاب بیشتر برای این نوع افراد به درد میخوره.

کتاب در مورد خاطرات یا بهتره بگم توهمات یک بیمار روان هست که حالا یا چیز هایی میبینه یا میشنوه اصلا کتاب جالبی نیست نه درمورد بیماری حرفی زده که بهتون درمورد این بیماری اطلاعات بده نه حرفهای بیمار جوریه که بشه ازش چیزی یاد گرفت و شناخت بهتری نسبت به این بیماران بهمون بده تا بتونیم برای بهبودی شون قدمی برداریم حتی توهماتی که بیمار داره بعضی قسمتاش واقعا مسخره و غیر قابل باوره (شاید بگین توهم ویژگیش غیرقابل باور بودنه ولی من خودم توی بیمارستان روان کار کردم وبا انواع بیمار در ارتباط بودم هیچکدومشون ی همچین توهمات مسخره‌ای نداشتن!!!!)و اصلا اون تصوری که از بیمار روان داشتم به ذهنم متبادر نکرد! (به جز قسمتی که درمورد افسردگی بود) در کل اگه ی سری جملات زیبا ش بذاریم کنار هیچ چیزی برای گفتن نداره اصلا توصیه نمیکنم!

حیف از زمان گذاشتن !

بینظیر,جذاب,پر محتوا ,دوست دارم از این نویسنده بیشتر بخونم ولی متاسفانه مثل اینکه فقط همین کتابو نوشتن اونهایی که میگن چرت و مزخرف بود لطفا برن سراغ کتاب های انگیزشی و رمان های عاشقانه سطحی ...

اونقدری که اولش بنظر خوب میومد خوب نبود، قوی نبود راستش ، اول فکر کردم شاید داستان های مریض های یک روانپزشکه اما مثل اینکه داستان پردازی یک آدم افسردست....

هدف نویسنده این بود که بعضی از بیماری های روانی همچون دو قطبی،افسردگی،پرش افکار و... رو در قالب چند داستان معرفی کرده و از دید خود بیمار بیان کند تا بهتر این افراد را درک کنیم اما در معرفی بیماری به نظرم چندان موفق نبود چون یکی از شخصیت های داستانی که با عنوان فرد مبتلا به بیماری دو قطبی معرفی شده بود چنان توهمات شدیدی داشت که بیشتر به اسکیزوفرنی شباهت داشت من با چنین افرادی هم صحبت شدم اما چنین ویژگی هایی که نویسنده مطرح کرده نداشته اند به عبارتی بیش از حد مبالغه کرده است‌. کتاب بریده ها و جملات تاثیرگذار و دلنشین زیادی داشت که با مخاطب ارتباط عمیقی برقرار میکرد و چند ستاره ای که دادم فقط به خاطر همین مورد بود.

کسایی که احساس میکنن افسردگی دارن شاید براشون جالب باشه. ولی خوب طبق قانون افسرده ها . بعد از اینکه خوندی میگی که چی بشه.

خیلی قشنگ حرفاشو درک میکنم، حالا فکری شدم نکنه منم اختلال دارم! 😞

۳۶_من فکر میکردم راجب این بیماری ها توضیح میده اما داستان بودن و خوب من شباهتی به اختلال دو قطبی توی این کتاب ندیدم:)

فاطمه🌿] واقعا متاسفم برای نویسنده. فاجعه رو روی کاغذ اورده رسما.ببین با یه همچین موضوعات جذاب و تامل برانگیزی مث افسردگی و دو قطبی و بیماری های روحی و روانی،چه تخماتیک یه داستانی رو سرِ هم کرده. قشنگ مشخصه خودشم نمیدونه چی نوشته!به جز بیست صفحه ی اول که جالب بود،بقیه ش افتضاحه. به قول یه آقایی،خواهشمندم بعضی از نویسنده ها(و دقیقا همین نویسنده)قبل چاپ کتاب،درخت بکارن که حداقل کاغد واسه چاپ چرت و پرتاشون جور شه.

توصیف زندگی یک فرد دارای بیماری روحی روانی وقتی که بخوای خودت رو جای اون بذاری یه کم سخت و گیج کننده هست.

جالب بود میتونست بهترم باشه آخرای کتاب توصیفاتش خستم کرد ولی موضوعشو دوس داشتم

برای منکه از کتابای شاد و انگیزشی متنفرم خوب بود. یک فضای ابهام و جالبی داشت. و ب شدت شبیه حال و هوای این روزای خودم بود. مثل یه موسیقی غمگین بود که ادم وقتی غمگینه گوش میده و آروم میشه ولی چیزی بهش اضافه نمیکنه.

جالب بود...پر از ناامیدی و نفرت😄پر از انزجار و خستگی😃 و من نمیدونم چرا خوشم اومد😐متنش قشنگ نوشته شده بود و داستان جالبی داشت...یک سری حقایق دردناک رو هم در خودش جا داده بود ک اگع زرنگ باشی بعنوان تلنگر برای کار کردن رو خودت ازش استفاده میکنی و سعی درست و فکر شده و تاثیر گذار برای ایجاد تغییر مثبت در دنیا و نه برای غرغرهای بی نتیجه و ادای روشنفکرا رو دراوردن.... میتونم بگم چیز خوبی بود

کتاب جالبی بود، ای کاش ی کم روی توصیف اتفاقات بهتر کار می شد ...

فوق العاده بود چند بار خوندمش

حیف وقتی که براش هدر رفت.

به نظر من نویسنده به اندازه یک داستان حرف داشت اما قطعا نه به اندازه یک کتاب! مهم نبود داستان چطور شروع بشه، نهایتا همگی یک جور قابل پیش بینی ادامه پیدا میکرد. شخصیت پردازی که اصلا وجود نداشت، اصلا نمیدونستی راوی های داستان ها کی هستند؟ فقط یک چار چوب ضعیف داستانی برای گفتن حرف هاش که خیلی جاها هم گل درشت و متعصبانه بود و انتقاد جالبی به نظر نمیرسید. من اگر جای نویسنده بودم روی یک داستان با همین دغدغه کار میکردم که شخصیت پردازد خوبی هم داشته باشه.

بد نبود.. به من برای درک بهتر افرادی که مشکلات روحی روانی دارند کمک کرد.. اما متنش یه کم آدم رو اذیت می کرد که هر لحظه از معیار به عامیانه می رفت و برعکس..

من خیلی دوسش داشتم جملات خیلی قشنگی داشت

کتاب مزخرف و بیهوده ایه

من تونستم بااین کتاب به خوبی ارتباط برقرار کنم و کاملا شخصیت داخل داستان رو درک کنم چون شباهت های زیادی با هم داریم.. من درباره این بیماری اطلاعات خاصی ندارم اما این کتابو دوست داشتم ولی بعضی از قسمت هاش زیادی تخیلی و توهمی بودند.. وچون اطلاعاتی درباره این بیماری ندارم نمیتونم قاطعانه این کتابو توصیه کنم چون شاید عده ای که دررابطه با این بیماری اطلاعاتی دارند از مبالغه های بیش از حد این کتاب زیاد خوششون نیاد.

بنظرم خوب نبود،خیلی سعی کردم کتاب رو کامل بخونم ولی واقعا حوصله سربر بود

خیلی مسخره

برای من کتاب جذابی بود

کاش می دونستم داستان هاش واقعی یا نه قدم اول توی مسیریه که خوبه ولی مطمئنا اولین قدم بهترین قدم نیست ممنونم که شروع کننده بودن امیدوارم ادامه دهنده داشته باشه اگه داستان واقعی باشه مطمئنا قابل اطمینان تر و قابل استفاده تر هست

اول فکر کردم کتاب به معرفی افسردگی و دو قطبی میپردازه، ولی بعد با حال و هوای یک شخص مبتلا به این اختلالات مواجه شدم. درسته از چیزی که فکر می کردم دور بود ولی درک حال نویسنده و همزاد پنداری ای که در من ایجاد شد جذابیت داستان رو برام بیشتر کرد.فضاسازی جالبی داشت‌. اگه دنبال روانشناسی و درک بهتر افراد مبتلا به اختلالات روانی دارین، حتما بخونید. داستان جالبیه

[29/6(29)] کتاب توصیف احوالات و پیچیدگی زندگی یه بیمار افسرده و دوقطبی هست،متن کتاب نسبتا خوب روان بود ولی محتویات کتاب در کسب اطلاعات مفید روان شناسی کمک چندانی نخواهد کرد.

نویسنده جوان

به نظرم تنها نکته مثبت کتاب این بود که کمی ما را با افکار و نجواهای درونی یه آدم افسرده آشنا میکرد. هیچ آموزش و راهکار علمی برای این اختلال نداشت و صرفا منجلاب ذهنی کسی که دچار افسردگیه مطرح کرده بود

از ادامه دادن میترسم! تا صفحه ۵۴ اونجای که میگه [اب...وشیوه ای مرگ تو به این شکل است،نوشیدن یک لیوان اب...] خوندم البته باید تمومش کنم چون توی این کتاب غرق شدم! تمامش کردم! سردرد شدید دارم! چون دقیقا کلمه به کلمه رو فهمیدم! بهتره بگم ( یک روز با این کتاب زندگی کردم)

کتاب جالبیه، میشه ازحرکات قهرمان داستان بیمارهائی که مشکل دوگانگی شخصیت مرزی دارند را، شناخت، هرچند راهکارمناسبی برای برخورد ومداوا نداشت، من خوشم اومد ،بخوانید.

بدک نبود🌿

به نظر من که جالب بود.

بخش اول و سومش خوب و قوی کار شده بود با دوتای آخری نتونستم ارتباط برقرار کنم.

خیلی کتاب جالبیه به تجربیات برخی از این افراد اشنا میشید و براتون قابل درک تر بنظر میرسند ولی بهتر هم میتونست باشه

من فقط چند صفحه از کتاب را خواندم نویسنده دیدگاه شخصی خودش را بیان کرده کتاب جالبی نیست چون همه چیز را زاویه دیدگاه و تفکر ات ایشون هست ولی خب در بین جملات کتاب متن های پر محتوا از نویسندگان و افراد مشهور بیان کرده کار نویسنده زیاد جالب نبوده چرا که بعضی از مشاغل را زیر سوال برده جایی گفته هنر مندان دیوانه وبیمار هستن ...نگاه بدبینانه در صورتی من جایی خواندم که چند متخصص مغز و اعصاب بیان کردن تمام مردم افسرده هستن افراد حاد تحت درمان ما بقی سر گرم زندگی روز مره چون هر فردی در هر جایگاه نویسندگی واقعا نمیشه گفت نویسنده نگاه مخاطب دچار سو تفاهم می شود

خیلی مزحرف بود