این کتاب اولین کتابی بود که من از ساراماگو خوندم دقیقا ١٤ سال پیش ، خیلی جالبه اول اسم کتاب من رو جذب کرد بدون اینکه حتی به اسم نویسنده دقت کنم چند صفحه ازش خوندم و بعد مجدد نگاه کردم و دیدم مال ساراماگوئه و فورا کوری توی ذهنم اومد کتابی که تا اون روز نخونده بودم ولی تعریفش رو از همه شنیده بودم نسخه ی من ترجمه ی اقای پارسای از یه انتشارات نه چندان مشهور بود، با این حال کتاب رو خریدم و یادم بدون توقف خوندمش کتاب فوق العاده ای به نظرم اومد و کشش خیلی خوبی داشت ، همین باعث شد کوری رو هم بخونم و قطعا لذت ببرم.

(۷-۸-[۱۵۱]) من فکر میکنم ایده ی نویسنده در مورد تکثیر شدگی افراد رو میشه در رابطه با جوامع بشری هم به کار برد؛ اشاراتی که در طول داستان به خوانش معکوس تاریخ شده، میتونه گواه این پیوستگیِ تاریخی باشه، تاریخی که دایم در حال تکراره؛ موضوع این کتاب تا حدودی شبیه کتاب "همزاد" داستایفسکیه ولی داستان پردازی، نوعِ روایت و جمع بندیش متفاوته؛ پایان قشنگی داره.

تا اواسط داستان کسل کننده و یکنواخت بود. ولی نیمه دوم کتاب جالب شد و مخصوصا با پایان عالی که داشت اون نقص اولیه رو جبران کرد.

این رمان ۴۱۵ صفحه دارد که در حقیقت 300 صفحه آن مقدمه است. ولی در تقریبا در 115 صفحه باقی مانده شاهد یکی از جالبترین های ادبیات داستانی هستیم.

فیلم دشمن (۲۰۱۳) به کارگردانی دنیس ویلنوو و با بازی جیک جیلنهال اقتباسی از این کتاب است.

یک رمان بسیار مهیج و پر معنا از ساراماگو برنده جایزه نوبل.مردی که همزادش را پیدا می کند...

فقط ۵۰ صفحه آخرش جذاب بود به نظرم یه دفعه آدم غافل گیر میشه آخر داستان

نسبت به آثار قبلیش ضعیفتر بود به نظر من

اصلا خوب ترجمه نشده و از نظر دستور زبان پر از ایراد است

هشتاد صفحه بیشتر نخوندم وهیچ ارتباطی باهاش نگرفتم.اصلا با سلیقه من جور درنمیاد ممکنه شما دوست داشته باشید.