نظرات کاربران درباره کتاب دوماهنامه مدام ـ شماره ۸ ـ سوگ

من همه شماره‌های این مجله رو به‌صورت فیزیکی می‌گیزم اما در طاقچه هم دلنلودش می‌کنم که همیشه همراهم باشه... و چه شماره‌ای شده این شماره‌ی سوگ🥹 این شماره رو بیشتر از هر شماره دیگه‌ای پیشنهاد می‌کنم به همه...

بین شماره رفاقت و این شماره گیر افتادم که کدوم رو بیشتر دوست دارم. درخشان و گزنده است این شماره.

یه بار خوندن برا مدام کمه، بارها باید خوند و یاد گرفت! دستمریزاد

سلام. در این شماره روایت نقطه سر خط را دوست داشتم. متن روانی داشت. تشبیه‌ها خیلی خوب بود. روایتی سخت و تلخ ولی پر از امید.‌ صحنه‌های فیلم و زندگی واقعی خوب با هم جور شده بود. این عبارت برای من خیلی برجسته بود: «آرزوی بزرگ من مرده بود ولی سوگ من تمام نمی‌شد. سوگ‌های سه نقطه مثل رنج‌های دائمی‌اند. تکرار مرگ، تکرار یک از دست دادن» به نظر من نقطه درخشان روایت این عبارت‌ها بود.

چقدر نقطه سرخط رو دوست داشتم 🥺 تصویرهاش خیلی خوب و به اندازه بود. من به عنوان یه مادری که خیلی اوقات در سوگ سه نقطه بوده به معنای واقعی باهاش ارتباط گرفتم👌🏼

از شماره‌های خیلی با کیفیت مدام بود. خواندنش درد دارد.