نظرات کاربران درباره کتاب وش وش، وشی، وشان، سیاوش

وااااای سرسام گرفتم. این اولین کتابیه که نمیخوام ادامه‌ش رو بخونم. با اینکه خیلی مقاوت کردم و تا نزدیکای نصفش رفتم جلو. خدایا یه چیز خوب باید بخونم بشوره ببره. متاسفانه خیلی بد بود. حتی بدتر از دفتر شعر یک نوجوان سیزده ساله که احساس کاذب شکست عشقی بهش دست داده... ضمنا آقای نویسنده عزیز اگر یک موقعی این نظر را خواندی پدر من دادستان آخه؟ یعنی انقدر به خودت زحمت ندادی که بری تحقیق کنی ببینی تعیین حضانت فرزند با قاضی دادگاه مخصوصا دادگاه خانواده است نه دادستان‌.

یک کتاب خیلی خوب برای کسایی که سیاوش شاهنامه رو دوست دارن؛ کمابیش با همون حال و هوای حزین و البته این بار در فضایی سوررئالیستی... یک سیاوش تو دنیای امروز که اولش وش وشه بعدش وشیه بعد وشانه و در آخر سیاوشه!!! اسطوره در تار و پود این کتاب گره خورده و یک روایت جذاب رو با تأسی از داستان حماسی سیاوش به وجود آورده. راوی کتاب دوم‌شخصه و این نکته‌ای که خیلی دوستش داشتم. نکته مثبت دیگه این روایت، توجه به زندگی کودکان بد سرپرست و تأثیر کودکی سختشون بر آینده و بزرگسالیشونه.