نظرات کاربران درباره کتاب مزاحم نشوید

با اینکه نوشتنِ چنین مروری رو از علاقه‌ی بی‌حدومرزم به مک‌فادن بعید میدونستم، اما باید اعتراف کنم به‌طرزِ عجیبی این اولین‌باریه که با یکی از کتاب‌هاش مواجه میشم که نتونست به تحسین وادارم کنه🐌 این موضوع برام بسیار شوکه‌کننده بود تا زمانیکه متوجه شدم "مزاحم نشوید" با عنوان اصلی "do not disturb" جز کتاب‌های قدیمی مک‌فادن محسوب میشه و برخلافِ نسخه‌ی ترجمه که به تازگی منتشر شده، نسخه‌ی اصلی کتاب سال ۲۰۲۱ چاپ شده یعنی زمانیکه قلمِ فریدا پختگیِ فعلی رو نداشته برای همین این کتاب به‌هیچ‌وجه قابل مقایسه با آثار برجسته‌ی نویسنددخ مثل "بخش D" - "هیچوقت دروغ نگو" و "زندانی" نیست. فکر میکنم خوبه این رو مدنظر داشته باشید تا اگر به واسطه‌ی آثاری که نام بردم توقع‌تون بالا رفته، با مطالعه‌ی این کتاب حس نکنید مک‌فادن افت داشته. علی‌رغمِ اینکه این کتاب اثرِ نسبتا تمیزی محسوب میشه، خوندنش نتونست من رو راضی کنه. برخلاف باقی کتاب‌های مک‌فادن، این کتاب شخصیت‌پردازی‌ِ قوی‌ای نداره و این همون چیزیه که باعث میشه حرکات تکانشی و اشتباهات و به بیراهه رفتن‌های کاراکترها برام باورپذیر جلوه نکنه و با منطقم جور درنیاد (این سناریو بهم اجازه نمیده که "فراموش کنم" دارم کتاب میخونم، بهم اجازه نمیده توی سکانس‌های قصه راه برم و نفس بکشم) اتفاقی که فکر میکنم از همین نشات میگیره که اون‌طور که باید، شخصیت‌ها بهمون شناسانده نمیشن و پیش‌زمینه‌ی ذهنیِ جامعی نسبت بهشون پیدا نمیکنیم تا بتونیم باهاشون همزادپنداری کنیم یا از زاویه‌دیدشون به مسائل نگاه کنیم. بعضی چیزها بیش از حد توی سایه نگه داشته میشن و ابعاد پنهان انقدر زیاده که دیگه از اینکه نتونستیم یه‌چیزیو حدس بزنیم، به وجد نمیایم و حس میکنیم قصه ضعف داشته که اینطور پیش رفته. (درحالیکه توی باقی کتاب‌های فریدا، ما یه‌عالمه جزئیات در اختیار داریم و اتفاقا با وجودِ اون جزئیات، بازم نمیتونیم پلات اصلی رو حدس بزنیم! این همون جادوییه که از مک‌فادن سراغ داریم، هنرِ اصلی در همینه که مخاطب خیلی‌چیزها در اختیار داشته باشه و باز هم سردرگم بمونه نه اینکه در بی‌خبریِ قابل‌توجهی باشه) موقع مطالعه‌ی این رمان تا آخرین برگه‌های داستان هم هنوز منتظر بودم که مک‌فادن کارتِ آسی رو که باعث بشه برق از سرم بپره، رو کنه اما این اتفاق نیوفتاد. آیا منظورم از این حرف اینه که داستانِ "مزاحم نشوید" از پلات‌توییست‌های همیشگیِ فریدا خالیه؟ به طبع خیر! اما نقاط شوکه‌کننده‌ی این کتاب برای من جلوه‌ای از رگه‌های "کلیشه‌ای" بودن دارن. فاکتوری که فرسنگ‌ها از بقیه‌ی آثارِ فریدا فاصله داره برای همین اینکه توی یکی از کتاب‌هاش باهاش مواجه بشم، برام غیرقابل چشم‌پوشیه. درمجموع میتونم بگم احساسی که موقعِ بستن این کتاب داشتم قابل مقایسه با ذوقی که موقعِ خرید و خوندنش داشتم؛ نبود! درعین‌حال گزینه‌ی "توصیه نمیکنم" رو انتخاب نمیکنم چون معتقدم آثار فریدا حتی زمان‌هایی که کاستی‌های غیرقابل‌انکاری دارن، از کشش و جذابیتِ قابل‌تاملی توی سیرِ پیش‌روی‌شون برخوردارن که باعث میشه به‌شخصه هربار به‌محضِ اینکه عنوان جدیدی ازش میبینم همه‌چیز رو رها کنم و به سمت خوندنِ کتاب برم. تصور میکنم انتخابِ گزینه‌ی "توصیه نمیکنم" برای آثار نویسنده‌ای که حداقل چنین شوقی رو در من بیدار میکنن، بی‌انصافی محسوب میشه. اما تردیدی نیست که "مزاحم نشوید" نواقص جدی‌ای داره که با رجوع به قدیمی بودنِ این کتاب و تجربه‌ی ناکافیِ فریدا در اون بازه از زمان و مکان، میتونم برای خودم توجیهش کنم. توصیه‌ی نهایی‌ام اینه که اگر اون فاکتورِ کشش و جذابیت داشتنِ یک رمان براتون کافیه، به "مزاحم نشوید" فرصت یک‌بار مطالعه رو بدید. اما اگر هدف‌تون از خوندنِ کتاب مچ‌انداختن با مک‌فادن و جواب دادن به اون حس درونی که توی سرتون میگه "ببینم این‌‌دفعه چه شاهکاری ساختی فریدا؟" باشه و باقی آثارِ مک‌فادن رو هم خونده باشید، احتمالِ اینکه این رمان براتون چندان شگفت‌انگیز نباشه وجود داره🫠🫱🏻‍🫲🏽

کویین بعد از ماجرایی که تو خونشون داره، به قصد فرار وارد جاده میشه و بعد به خاطر برف و طوفان مجبور میشه تو یه مسافرخونه بین راهی و تقریبا متروک اقامت کنه.ً.... راوی داستان اول کویینه اما بعد راوی ها چند نفر میشن فضای داستان و مخصوصا ترکیب برف و طوفان و مسافرخونه ترسناک و مرموز رو دوست داشتم شاید از یه جا به بعد بتونین خط داستان رو حدس بزنین، شاید هم نه اما در هر دو حالت کتاب تا آخر شما رو با خودش می کشونه و مطمئنم از خوندنش لذت می برین

این کتاب رو توی سفر داشتم می‌خوندم و برام سرگرم کننده بود، با توجه به اینکه از کارای قدیمیه مک فادنه برام قابل قبول بود داستان در مورد زنی هستش به اسم کویین که شوهرش رو به قتل رسونده و فرار کرده! توی راه به یه متل میرسه و.. . . خب یه ذره بعضی جاهاش باهم نمی‌خوند، در واقع تو کتاب یه جوری سرنخ داده بود که حس می‌کردی نشان از یه اتفاق یا راز مهمه اما واقعا اینجوری نبود، در کنارش آخرای داستان تونست منو غافلگیر کنه... در کل کار دوست داشتنی بود

به نسبت کتاب های اخیرش، یعنی آموزگار، پسر خوب، همکار، آسیب مغزی، مادرخوانده و راز خدمتکار، اینو بیشتر دوست داشتم.

مک فادن نویسنده اییه که تا ببینم کتاب جدیدی ازش اومده بدون معطلی میخرمش و خوندنشو شروع میکنم چون میدونم از همون اول کتاب، طوری داستان رو شروع میکنه و جلو میبره که تا آخر درگیرش میشم و کاملا سرگرمم میکنه.این کتاب هم مطابق بقیه کتاب هاش شما رو با داستان و شخصیت ها درگیر میکنه و در آخر داستان سعی میکنه غافلگیرتون کنه هرچند که ممکنه قبلش حدس زده باشید که موضوع از چه قراره اما در هر صورت ازش لذت میبرید.

کتاب خوبی بود ارزش خوندن داشت اما یکم قابل حدس بود نمیدونم چرا فریدا مک فادن دیگه کتابایی به خوبی بخش دی و خدمتکار نمینویسه🥲

نمی‌تونم بگم که مثل داستان‌های قبلی فریدا هیجان‌انگیز و عالیه اما خوب بود. تونست تا صفحات انتهایی مسئله‌ی اصلی رو پنهان کنه و نقطه‌ی اوجش پایان داستانه، گرچه قسمت‌هاییش رو هم میشد حدس زد، برای یه داستان جنایی خوب بود ولی بازم به پای "هیچوفت دروغ نگو" نمیرسید. این بار داستان کویین رو میخونید که همون اول کتاب میزنه شوهرشو میکشه و برای اینکه گیر پلیس نیفته فرار میکنه اما گرفتار برف و بوران میشه و مجبور میشه مدتی رو توی مسافرخونه بمونه. مسافرخونه‌ای که نیک اون رو میگردونه؛ یه مرد جذاب که همسری مریض داره که ازش مراقبت مبکنه اما کویین که فکر میکنه با یه مرد آروم روبروئه، حتی روحش هم خبر نداره که قراره چه بلاهایی سرش بیاد. داستان معمایی و جنایی اگه دوست دارید، خوندنشو از دست ندید.

داستان خوب پیش می‌رفت و تعلیق حسابی هم داشت فقط اگر آخرش هندی تموم نمیشد

پیچش داستان قشنگ مثل گردنه روی کوه آدم و گیج و انگشت به دهان می‌کنه. جذاب!

3/5از 5 روی جلدش نوشته به سبک هیچکاک چون یه داستان دیگر از مک فادن با ترکیبی از فیلمهای مشهور روانی و پنجره عقبی بود:) موقع خوندن کتاب سکانس های این فیلمها برای من یاد آور میشد در کل خوب بود

یکی دیگرازشاهکارهای نویسنده، عالی بود، هیجان، معما وجنایت، تعلیق های بجا، شخصیت پردازی عالی ،ترجمه عالی، ودرکل یک کتاب فوق العاده عالی، والبته بخشی ازآن را نمیشد حدس زد، حتی' فکرش هم نشدنی بود، تازمانیکه معما حل شد، دوست داران این سبک بخوانندو میخکوب شوند.

این کتاب جزو اولین کارهای فریدا مک‌فادن محسوب میشه ولی به تازگی توی ایران چاپ شده. به همین دلیل اگه به اندازه‌ی "در قفل‌شده" یا "هیچ وقت دروغ نگو" محشر نیست، جای تعجب نداره. داستان این کتاب تکراریه و شاید حداقل سه‌تا کتاب دیگه با همین تصویرسازی خونده باشم. جاده‌ی برفی، مسافرخونه‌ی خلوت... اما نویسنده با قلم خودش، به ماجرا هیجان خاصی بخشیده. داستان از زبون شخصیت‌های زیادی روایت میشه و با خوندن هر کدوم، متوجه یه راز جدید میشید. حتی با هر روایت، فکر می‌کنین قاتل داستان رو پیدا کردین ولی در ادامه رودست می‌خورید. به شخصه، کارهای این نویسنده برام خیلی جذابه و به جز "دروغ پنهان شوهر بیوه زن" که واقعا نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم، بقیه کتابای نویسنده رو دوست داشتم. حالا بعضی‌ها کمتر و بعضی‌ها بیشتر. روند داستان هم خوب پیش میره و پایان کتاب برام راضی‌کننده بود. خلاصه داستان بدون اسپویل: داستان در مورد زنی به نام کوئینه که تحت آزار خونگی قرار داره. همسرش علاوه بر اینکه بهش خیانت می‌کنه، به شدت کنترل‌گره و بهش آسیب می‌رسونه. این اذیت و آزار تا جایی پیش میره که کوئین اشتباه حبران‌ناپذیری انجام میده و مجبور میشه فرار کنه. در حین فرار، بخاطر اوضاع نامناسب جوی مجبور میشه به مسافرخونه‌ای پناه ببره که آوازه‌ی خوبی نداره و قبلا یه نفر توش به قتل رسیده‌. کوئین در مدت اقامت کوتاهش، متوجه رازهایی میشه که براش گرون تموم میشه... کوئین به چه رازهایی پی می‌بره؟ آیا صاحب اون مسافرخونه‌ی بدآوازه بلایی سرش آورده یا کس دیگه‌ای دنبالش کرده؟ کوئین میتونه جون سالم به در ببره؟ امتیاز در گودریدز: ۳.۹۵

واقعا جذاب بود خیلی دوس داشتم. همه کارای مک فادن عالی ان

خدای من گاهی فکر میکنم مک فادن انسان نیست و موجود فرا زمینیه چطور میشه همه ی کارات عالی باشن زن حتی یکی دو تا از کتاباش که از بقیه ضعیف تره بازم از خیلی جنایی نویسا خفن تره خب راجب این کتاب بگم توی دو روز تمومش کردم و اصلا نتونستم زمین بزارم هنر داستان پردازی این زن عالیه شخصیت سازی معرکه بود جوری که داستان از زبان هر شخصیتی بیان میشد من باهاش همزاد پنداری میکردم و با کاراکتر همراه میشدم ، داستان سراسر هیجان و کشش بود و حتی قسمت های درام و معمولی هم باز خواننده رو خسته می‌کنه و جذابه پلات توییست هم مثل همه ی کارای مک فادن وجود داشت و به بهترین شکل ممکن استفاده شد و منو میخکوب کرد همه ی کارای مک فادن اینجوری هستن که داستان بهت اجازه میده حدس بزنی و کاری باهات میکنه که فکر میکنی همه ی معمارو میدونی و کشف کردی و اینجا مک فادن از دور داره بهت میخنده چون وقتی پلات توییست رو بشه میفهمی هیچی رو درست حدس نزده بودی 😂