نظرات کاربران درباره کتاب عیدی موتورچی

من اگر میخواستم دزفول و رود دز و گذشته خوزستان و آن حوالی را در صد پیش مطالعه کنم بهتر از این کتاب نمیشود تصویر کرد من کتاب را خوانده و خیلی لذت بردم و قدرت زنان در کل داستان جاری است و بینهایت عالی بود.

کتاب عیدی موتورچی خانم سوزنگران رو خوندم، باید بگم بعنوان اولین رمان بلند ایشون عالی بود👏👏 داستانی پیچیده با شخصیت های زیاد که ایشون با ادبیات اقلیمی دزفول، خیلی زیبا تونستن از پسش بربیان و خواننده رو تا انتهای داستان با خودشون همراه کنند. تصویر سازی زیبا از شهر و و قبرستان و علی الخصوص رود دز واقعا برام جذاب بود. مردسالاری و فرزند همسری، زندگی خان و رعیتی، فقر و فلاکت و بیماری، خیانت به همنوع و ...مواردی بود که در این رمان ملموس بود. شخصیت ابراهیم در داستان، به خواننده هشدار داد که همیشه آدم از کسی ضربه میخوره که انتظارش رو نداره😢 از نقاط ضعف کتاب اول از همه ویراستاری ضعیفش بود که بعضی موارد واقعا آزار دهنده بود. نکته دوم اینکه در دو سه فصل آخر راوی کل تبدیل به اول شخص شد که من ترجیحم همون راوی کل هست تا روایت یکنواخت باشه. دو سه مورد هم اغراق به چشم می خورد، مثلا بذل و بخشش های عیدی یا اقامت چند ماهه با آساره در تهران یا تصویری که از شنا کردن بدری بدون لباس داده میشه یکم غیر عادیه

کتاب عیدی موتورچی با قلم توانای نویسنده این کتاب بشدت جذاب و خواندنی است.کتابی که با شرح جزئیات به تصویر سازی خواننده کمک میکنه.خوندن این کتاب و به تمام دوستداران کتاب پیشنهاد میکنم.اوایل داستان شاید کمی گنگ باشه ولی به مرور با شخصیت ها و محتوای داستان آشنا میشید.

ابتدای داستان کمی شاید روان برای من نبود با وارد شدن ب فصل ها جوری بهت می‌چسبه که هی دوست داری ورق بزنی کلمات خیلی فاخر که فقط تراوش ی ذهن باز و خلاقه. خیلی خوشم اومد واقعا از اون دسته کتاب هایی هست که میبرتت ب اون سالها و همزاد پنداری میکنی

درود. اکتاب (عیدێ موتورچی) را مرداد ماە ١٤٠٣ مطالعه کردە ام. رمانی جالب و جذاب است. مطالعه آنرا به شما پیشنهاد می دهم.

عیدی موتورچی کتاب خوبیه،روایتش زبانی ساده و روان داره و به فرهنگ و تاریخ خوزستان پرداخته. شخصیت ها شکل می گیرن و ساختاری باورپزیر دارن. در مجموع کتاب خوبی بود و پیشنهاد می کنم مطالعش کنید

این کتاب یک داستان اقلیمی و خواندنی نثر کتاب کمی سنگین ولی کم‌کم به آن عادت می‌کنید.

رمان جذاب و پرکششی است. ماجرا در دزفول می گذرد و زبان و گویش زیبای دزفولی لذت خواندن داستان را دوچندان کرده است.به امید موفقیت های بیشتر برای نویسنده ی کتاب.

قصه رمان عیدی موتورچی رمانی است جذاب و پرکشش که با وجود تعداد صفحات بالا می تواند به راحتی خواننده را تا پایان کار با خود همراه کند با‌وجودیکه دوسه فصل اول به نسبت باقی فصلها هنوز آن کشش و جذابیت را ندارد اما خواننده در باقی کار با شناخت بیشتر از شخصیت ها و ادم های داستان واقعا مایل است بداند بعد چه می شود و چه بر سر شخصیتها می آید داستان از یک بستر اقلیمی و تاریخی خاص و متمایز برخوردار است که این هم به کشش کار می افزاید اما دو نکته هست که به گمانم به کار لطمه زده نخست تغییر زاویه دید در چند فصل انتهایی رمان که بدون هیچ قرارداد خاصی و به یکباره رخ می دهد و خواننده حرفه ای را به شک می اندازد که چرا و طبق کدام قرارداد قبلی رمان از زاویه دید سوم شخص به زاویه دید من راوی تغییر می کند و دیگر خدشه ای که در پیرنگ داستان ایجاد می شود؛ برخی مسایل و اتفاقهای داستان دلیل موجهی ندارد و خواننده را سردرگم می کند که چه شد و چرا اینطور شد و حتی تکلیف بعضی شخصیتها ی اصلی در انتهای رمان مشخص نمی شود که این به کار لطمه زده با وجود همه اینها کشش داستان این قضیه را پوشش می دهد

داستان تو شهر دزفول تو دوره خان و رعیتی میگذره یه بیماری مسری تو شهر شیوع پیدا کرده واین وسط جنازه های مردم رو دست شهر مونده که چند نفر داوطلب میشن جنازه ها رو خاک کن داستان از همینجا شروع میشه سبک زیبای نویسنده یه جوری میخکوبتون میکنه نمیتونید کتاب و زمین بزارید داستان عشقی عیدی و بدری و آساره و اتفاقای عجیب غریبی که تو شهر میافته واقعا جذابه

یک سوم ابتدای کتاب مملو از استعاره‌های زیبا، شروع خیلی گیرا، و ای کاش انقدر زود تمام نمی‌شد. به نظرم باید به رابطه‌ی عیدی و بدری بیشتر پرداخته می‌شد. در کل رمانی هست که ارزش خوندن داره و آدم رو با خودش می‌بره. و چه جمله‌های زیبا و مفهومی‌ای درونش موج می‌زنه.

چند وقتی بود کتاب رو با توجه ب نظرات تهیه کرده بودم فکر نمیکردم آنقدر خوشم بیاد که بخوام از کتاب نقدی داشته باشم ب صورت خیلی حرفه ای کلمات به خوبی ٱدا شده بودن. سطر ب سطرش جملات نابی داشت یجا میگفت «انسان گناهکار و پشیمون از همه بیشتر ب خدا نزدیکه»

رمانی «عیدی موتورچی » رمانی خواندنی پرکشش است ، و علیرغم تعدد شخصیتهای داستان و رفت و برگشت های زمانی از انسجام بسیار خوبی برخوردار است.و دیگر اینکه اقلیم جنوب و به طور خاص شهر دزفول و رود دز را نیز به خوبی به مخاطب معرفی کرده و شاید بشود گفت اساسا رود دز از نوعی شخصیت خاص در داستان برخوردار است.