نظرات کاربران درباره کتاب طغیان ( پوچی شرزه ها)

کتاب بینهایت زیبا و دلنشین بود. داستان روایتی حماسی تاریخی داره و هدفش ساخت افسانه ایه که باعث میشه نفس توی سینتون حبس بشه. وقتی کتاب رو بخونید متوجه میشید که شخصیت اصلی واحد نداره و تقریبا همه به یه اندازه مهم هستن. با اینکه شخصیت ها میتونستن عمیق تر طراحی بشن اما شخصیت پردازی خوب بود. فضاسازی خیلی خوب انجام شده و توصیفات نویسنده باعث میشه با عمق وجودتون فاجعه ای که برای کرکترها اتفاق افتاده رو درک کنین. مثل حس درماندگی و تقلا یا امیدواری در لحظه. حتی اگه خیلی خودتون رو در میان جملات کتاب غرق کنید یه جاهایی بهتون حس ترس هم دست میده! من هیچ ایده ای نداشتم که داستان کتاب از چه قراره و بخاطر همین برام خیلی جذاب بود به شماها هم توصیه میکنم قبلش سعی نکنید در مورد داستان اصلیش سردربیارید. البته کتاب ایراداتی هم داشت مثلا نویسنده میتونست در قسمتی هایی از کتاب که بعدا خودتون میخونید از کلک ها و شگردهای میدان جنگ استفاده کنه و هربار که مبارزه میکردن به نوعی شبیه هم نباشه. مرگ یه سری از کرکترها به نظرم جای کار داشت و چرا یه دفعه مهم میشدن. من از ماجرای مرموز ناهید هم انتظار بیشتری داشتم که البته ممکنه ادامه داشته باشه. در اخر پایان کتاب یه سری مجهولات داشت.تفاوت خصلتی در کرکترها میتونست بیشتر باشه. یه جاهایی هم به زمان حال جمله بندی شده بود یه جاهایی به زمان گذشته که البته متن انقدر گیرا هست که اگه خیلی دقت نکنید به چشم نمیاد. در کل کتابی بود که ارزش خوندن داشت و باعث شد به نویسنده افتخار کنم

داستانی با روایتی بسیار زیبا و خوش‌لحن که متاسفانه پرداخت خوبی نداره و کلیشه‌ای هم هست. اما باتوجه به‌اینکه هر دو جلد کتاب که تا الآن چاپ شده رو خوندم، حتماً پیشنهاد می‌دم جلد دوم رو نخونده نذارید. نویسنده جلدبه‌جلد عمیقاً در حال بهتر شدنه و جلد دوم از نظر داستانی هم خوبه.

دوستان نمیدونم چرا گفتید کلیشه ایه اینطور نیست نویسنده اصن یچیزی تو مایه های زامبی تو کتابش بکار برده و داستان پردازیش عالی بود خیلی کتاب قشنگی فقط دو ایراد اولیش اینه که یه قهرمان شخصیت اول نداره معمولا اتحادی عمل میکنن که اگر یقهرمان خاص داشت بهتر بود دوم اینکه یکم متنش سنگینه گاهی روان نیست

بسیار عالی و جذاب. البته با نکاتی گنگ و مبهم. اما در کل داستان و گیرایی خیلی خوبی داشت و فضا سازی خیلی درست انجام شده بود

مثل همه رمان های‌فانتزی ایرانی تقلیدی بود و پر از کلیشه و کپی از فانتزی های غربی. داستان بد نبود اما ای کاش میشد یه داستان خالی از کلیشه خوند یه بار...

عالی .... هر سطر کتاب رو میشد حس کرد ... متفاوت از تمام کتابهای هم سبک خودش

ایراداتی داشت شخصیت پردازی و... اما توصیه میشه.

من با تک تک سطرهای این کتاب زندگی کردم. تک‌تک احساساتی که در کلمات نهفته بود رو حس کردم و تا بحال از خواندن یک رمان ایرانی این‌چنین به هیجان نیومده بودم. بی نظیره! و حسی متفاوت از همه کتاب های مشابه خارجی رو به آدم منتقل می‌کنه. خوندنش رو بی بروبرگرد بهتون پیشنهاد می کنم.

نویسنده با حذف شخصیت اصلی داستان آخر کتاب رو به پوچی کشوند. من لذت نبردم از خواندن این کتاب. وقتی شخصیت اصلی داستان به شکل فجیهی کشته میشه و نقشه ها و اهدافش شکست می خورن، داستان جذابیت خودش رو از دست میده و برای خواننده لذت بخش نمیشه. به نظر من نویسنده خواسته که داستانش متفاوت از داستان های دیگه باشه و اون چیزی که خواننده پیش بینی میکنه اتفاق نیافته.

داستان بدی نبود ولی جوری هم نبود که بخوام جلد بعدیشو بخونم ۳ از ۵ اثار دیگر نشر موج مثل عدن به نظرم بهترن

داستان خیلی سطحی و ابکی بود نه فضا سازی داشت نه شخصیت پردازی خیلی بهتر میتونست از شخصیت ها استفاده کنه