نظرات کاربران درباره کتاب بریت ماری اینجا بود

• امتیاز: ۴.۵ • ژانر: ادبی/طنز • امتیاز کتاب بدون درنظر گرفتن علاقم به بکمن پایین‌تر از اینه. • ترجمه خیلی خیلی خوب بود. • این کتاب و کتاب مادربزرگ سلام میرساند و میگوید متاسف است تو یه جهان در جریان هستن و این کتاب بعد از اونه ولی داستاناشون ربط چندانی ندارند. • این اثر هم مثل همه اثرهای بکمن طعم تلخ و شیرین داره که هرچند اول بنظر میرسه شیرینی داستان غالبه ولی بعد از یه مدت این مزه تلخیه که موندگاره. کتاب شروع کندی داره و محیطی که داستان توش در جریانه خیلی شبیه به «شهرخرس» هست. جدای از اون داستان تا میانه هاش یه جورایی بی هدف دنبال میشه و پروسه تکامل شخصیت بریت‌ماری هم خیلی شبیه اُوه هستش که بنظرم جز ضعف‌های کتابه. البته شخصیت کنت یکی از جالبترین شخصیت‌هایی که تا حالا شناختم. تو یک‌سوم پایانی داستان مسیر منحصر بفرد خودشو بالاخره پیدا میکنه و عمیق میشه. در واقع بریت‌ماری تقریبا تو شرایطی قرار میگیره که خیلی شبیه شرایط الا از کتاب«ملت عشق»ه. من انتخاب بریت‌ماری رو خیلی بیشتر میپسندم. • زاویه روایت داستان سوم‌شخصه و به صورت خطی شخصیت بریت‌ماری رو دنبال میکنه. لحن کتاب هم صمیمی و طنزه با اینکه درباره مسائل جدی صحبت میکنه. جملات استعاری و تمثیلی قشنگی هم داره. • با اینکه جز کارهای ضعیفتر بکمنه ولی بازم دوستش داشتم.

به نظرم وقتی که کتاب رو تموم می‌کنی و بر میگردی جمله ی روی جلد کتاب رو می‌خونی و از صمیم قلب با اون هم نظری، خیلی قشنگه.

من نمیدنم چرا همه مردی به نام اوه رو بهتر میدونن این کتاب واقعا لطیف تر و زیباتره بعد از پایان کتاب احساس میکردم قلبمو توی این قصه جا گذاشتم👌

فردریک بکمن ، اون نویسنده اییه که میدونه شخصیت داستانش ، چه موقع و به چه چیزایی نیاز داره تا اون هارو بهش بده ، و توی نخ ریسی داستان ، چطور اونهارو گسترش بده یا از شخصیت ، پسش بگیره تا شخصیت به بهترین شکل خودش نشون داده بشه .این فکر عمیق که پشت تک تک شخصیت های داستانه ، باعث میشه پیرنگ داستان تا انتهای کتاب کامل و جذاب باشه ، و هیچ کدوم از اتفاق های داستان ، بی حساب نیست . برای هر علتی یه معلول میاره و این چیزیه که همیشه منو توی کتاباش به خودش جذب میکنه . برجسته ترین عنصر توی کتابای فردریک بکمن ، شخصیت هاشه ، و داستانی که شخصیت ها خلق میکنن و باهاش بزرگ میشن . شخصیت اصلی همواره در معرض تغییره و این نکته اییه که نمیزاره از اول کتاب بخواید حس و حال مشخصی برای داستان انتخاب کنید ، نمیتونید بگید این کتاب صد درصد خوشحال کننده یا غم انگیزه ، تنها چیزی که ازش مطمئنید ، اینه که دلتون برای شخصیت ها تنگ میشه . و وقتی درباره کتاب با اطرافیانتون صحبت میکنید ، شاید اونهاهم مثل شما تک تک فصل ها رو به خاطر نیارند ، اما به خوبی میتونن شخصیت اصلی و حسش رو به خاطر بیارند و ابراز کنند که بله ، اونها هم دلتنگش هستند . بریت ماری هم یکی از این شخصیت هاست . روی مختون میره ، ازش متنفر میشید ، درکش می کنید ، براش اشک میریزید ، عاشقش میشید ، و با پایان کتاب ، مطمئنید که هیچوقت فراموشش نمیکنید ...

موقع خوندن کتابهای بکمن حسی سراغت میاد که فقط منحصر به کتابای بکمن هست و در هیچ کتاب دیگری قابل تجربه نیست :) جذابیت این کتاب برای من در حد مادربزرگ سلام میرساند و شهرخرس ها و ما در برابر شما نبود اما در حد خودش جذاب و دوست داشتنی بود و البته بسیار کمک کننده برای داشتن نگاهی متفاوت به انسان هایی که اون ها رو غیرقابل تحمل و غیر اجتماعی میدونیم و بی تفاوت از کنارشون رد میشیم.

تا حالا هر کتابی که از این نویسنده خوندم آخرش این غمو داشتم که چرا تموم شد.این کتاب رو هم خیلی دوس داشتم

اَفسانه🪴 به نظرم اعتماد به قلمِ فردریک بکمن بهترین اتفاق تو حوزه ی کتابخونی برای هر کتاب دوستیه♥️ این چهارمین اثر از آقای بکمن بود که خوندم و باید بگم فوق العاده ترینشون... بریت ماری، شخصیتی که ظرافت های رفتاریِ مخصوص به خودش رو داشت، رفتارهایی که درکش گاهی اوقات سخته، رفتارهایی بعضا عجیب و البته که منطقی درست مثل اُوه... و اینکه پیشنهادم اینه این کتاب و حتما بعد از "مادر بزرگ سلام رساند و گفت متاسف است" بخونید، چون بیشتر با بریت آشنا میشید☺ (چقدر این نوشتم😂) ... و در آخر روایت جسارت برای قدم گذاشتن تو سرزمینی کاملا ناشناخته🦋

:شنیدم کسانی که پدرشون طرفدار لیورپول باشه هیچوقت تسلیم نمیشند!...این یکی از زیبا ترین جمله های کتاب بود. این تیم تسلیم نا پذیره واقعا! البته خیلی دل گیر شدم که فقط به فوتبال بریتانیا پرداخته بود. مکه فوتبال آلمان چشه آخه؟! کتاب جالبی بود،نسخه ی ضعیف تری از مردی به نام اوه شاید...اما بازم چون اسم فوتبال توش بود خوندنش خالی از لطف نیست! راستی پیشنهاد میکنم این کتاب رو با موسیقی قطعه ی زیبای a new home از Dustin O'Halloran بخونید

من حتی تو مقایسه با مردی به نام اوه هم این کتاب رو پایین تر نمیدونم. کلا نثر نویسنده برای من جذابه. در ضمن ترجمه هم مشکلی نداشت

اگر سریال بیگ بنگ تئوری رو ندیده بودم و شخصیت شلدون کوپر رو نمیشناختم، قطعااااا تحمل رفتارای بریت ماری برام غیر ممکن میبود😅 اما خدا رو شکر اونو میشناسم و بریت ماری در برابر اون، کاملا قابل تحمله 😅

بریت ماری اینجا بود.. قصه زندگی خیلی از خانم های هم سن و ساله بریت ماریه که هیچ وقت صرفا برای خودشون تصمیم نگرفتن. همه عمر برای دیگران زندگی کردن ولی هیچ وقت دیده نشدن. شاید اگه به اطرافمون نگاه کنیم نمونه هاشو زیاد ببینیم و اون وقت با درک و احساس بیشتری نسبت بهشون رفتار کنیم. شاید فهمیدیم دلیل مشکلات روحی و افسردگی خیلی از خانم هایی که همیشه پشت صحنه زندگی بودن و ما فقط چون به به حضورشون عادت کردیم، متوجه اهمیت حضورشون نمیشیم ‌؛ چیه. "دیده شدن و مهم بودن ".. حواسمون به بریت ماری های اطرافمون باشه 🙂

رمانی بسیار شاد و زیباست بخونین سرفرصت

بریت ماری مهرطلب است و پر مشکل و ضد اجتماع. بریت ماری شجاع است و وفادار،با دلی دریایی تر از هرکه میشناسید. بریت ماری برای هر تغییری آماده است،اما از هر پیشامدی شکفت زده میشود. این کتاب اثری است درخشان از حوادث میخکوب کننده،بصیرتی فوق العاده و طنزی که آدم را از خنده بی نیاز میکند...با دیالوگ های دقیق و کوک بکمن و درکی بی همتا از ذات انسان...

این کتاب، داستان زنی شصت و سه ساله رو روایت می‌کنه که بعد از ترک همسرش، به دنبال کار میره و در نهایت سر از یک شهر کوچیک به نام بورگ در میاره. بریت ماری زنیه که وقتی ناراحت و غمگینه، وقتی از دنیا خشمگینه یا به مشکلی برمیخوره همه‌ی ناراحتی‌هاشو با تمیزکردن اطرافش و شستن مداوم وسایل میگذرونه. بریت ماری زنِ جسوری نیست حداقل تا سال‌ها خودش رو وقف و فدای دیگران کرد و خودش رو نادیده گرفت. اما ورودش به بورگ یک زندگی و روی متفاوتی از خودش رو هم به خودش و هم به بقیه نشون داد. این داستان خیلی لطیف بود، خوندنش راحت و متن روانی داشت. آخرای داستان حتی دو سه بار بغض کردم. بکمن تو این کتاب هم مثل مردی به نام اوه، سراغ فردی پابه سن گذاشته رفته و زندگی معمولی اما جالبش رو به تصویر کشیده.

خیلی عالی بود.لذت بردم.من اول کتاب مادر بزرگ سلام میرساند و گفت متاسفم رو خوندم.بریت ماری یکی از شخصیت های اون کتابه.

نویسنده این کتاب سبک خاص خودشو داره.شاید وقتی جوان هستیم فکر کنیم که بعد از پنجاه سالگی کارای زیادیو نمیتونیم انجام بدیم ولی این نویسنده بارها در کتاب های مختلف خلاف این ذهنیتو ب ما نشون میده.

خیلی از آدمهای دوروبرم چسبیدن به کتاب مردی به نام اوه و دیگه سمت کتابای دیگه ی بکمن نرفتن...رو هر کدوم هم یه اسم گذاشتن...."مادربزرگ سلام رساند..." برا بچه هاست....و تمام دیگه جلوتر نرفتن ، نمیفهمم وقتی نظرشون نسبت به کتابای بکمن مساعد نیست اصلا چطور از مردی به نام اوه خوششون اومده! نگرانم قصد این باشه که پز بدن ما هم این کتابو خوندیم و عاشقشیم! همه ی کتابای بکمن محشره.....دنیای خاص خودشو داره که از مردی به نام اوه شروع شده و همچنان ادامه داره. بریت ماری از عالی هم عالی تر بود....

کتابش عالیه. شخصیت بریت ماری عجیب به دل میشینه. کسی که ناچار میشه روزمرگی رو کنار بذاره و وارد دنیایی بشه که بهش تعلق نداره. اما در کنار تمام ساده بودناش میتونه از خودش و بقیه قهرمان بسازه. چقدر خوبه بکمن هست تا بنویسه.

کلا این کتاب میخواد بگه که تو هر سنی باشی اگه خودتو باور کنی میتونی زندگیتو عوض کنی و تاثیر گزار باشی حتی در۶۳سالگی ضعفش شخصیت ( إسون ) بود که خوب بهش پرداخته نشد یا شاید سانسور شده!!

بانو،بریت ماری عزیزسلام 🤓 حال همه ما خوب است ،اما تو باور نکن ،محتاج شیشه جوش شیرین... نه چندین تن جوش شیرین ،لیست یادداشت و حضور گرمت هستیم تا این زنگاررا از دنیای ما پاک کنی 🙏🏼 اما برای پالایش اینهمه زنگار فقط یک نفر چون تو کافی نیست ....😔 داستانی عالی از فردریک برکمن ،درفضایی به ظاهر تکراری ولی جذاب وصمیمی ،احساس می کنم با بریت ماری قرابتی دیرین دارم ،انگار سالهاست سایه وار بااو زندگی می کنیم 🙏🏼 نشان و حضورش همه جا هست و هیچ جا نیست ، بسیار خرسندم از مطالعه این داستان ،درودبر برکمن عزیز،درودبر بریت ماری گرامی ،زنده باد طاقچه عزیز 👏🙏🏼🌷

من آخرش رو نفهمیدم.یعنی رفت برا خودش زندگی کنه؟؟؟نمیفهمم چرا نویسنده ها پایان باز میزارن،⁦☹️⁩

داستان جالبی بود و پایانش از همه جاش قشنگ تر درباره ی زنی بود که هیچ وقت برای خودش زندگی نکرده بود و نظر بقیه هم خیلییی براش مهم بود..... 👩‍🦳🧼🐁

برام جالب بود بعضی از قوانین توی خونه ما، توی خونه بریت ماری هم بود. 😂👌🏻 در کل پیشنهاد میکنم بخونید و یاد بگیرید چجوری از زندگی لذت ببرین

برای من بسیار تاثیر گذار بود به ویژه اگر کتاب مادر بزرگ سلام رساند و گفت متاسفانه است رو از همین نویسنده خونده باشید و با بریت ماری در اون کتاب آشنا شده باشید خیلی بیشتر لذت می برید.. کتابی جهت تمرین قصاوت نکردن

به نظر من آثار آقای فردریش بکمن خیلی عالی هستن من که کتاب شهر خرس ایشون رو البته نسخه چاپیش رو خوندم بسیار عالی بود آنچنان فضاسازی عمیقی داشت که واقعا آدمو به شهر داستان فرو پیبرد البته ترجمه زیباش هم موثر بود

این کتاب حتی الان که یکسال از خوندنش گذشته، هنوز اون حال عجیب و خاص و خوبش باهام هست

کتاب شیرین بود و تمام مدت حسش میکردم واقعی بود واسم

عالیه من همه کتاب های فردریک بکمن رو دوست دارم

اگر بخواهیم با کتاب مردی به نام اوه روی ترازو ببریم ، کتاب مردی به نام اوه خیلی زیباتر و مفهومی تره اما در جایگاه خودش جالبه .. البته خیلی قوی نبود و ضعیف هم نبود .. پشیمون نیستم از خوندنش ولی تو لیست کادو دادنم هم نیست

👍🏻👍🏻👍🏻

چراااا اون چیزی که توقع داشتم نبود؟ خیلی تعریف شنیدم واسه همین با ذوق تمام رفتم سمتش... ولی مثل اینکه توقعم زیادی بالا رفته بود...! یک سوم انتهاش جذاب تر بود... ولی امان از پایان داستان که اصلااااا دوسش نداشتم... و به خاطر اینکه اسپویل نشه چیزی نمیگم... 🖐️🚶 اما مفهوم و هدف نویسنده رو خیلی خوب منتقل میکرد... #به خاطر خودتون زندگی کنین نه مردمممم

شاید مسخره به نظر بیاد ولی این کتاب باعث شد نجات پیدا کنم،سر دوراهی سختی بودم و از زندگی نا امید شده بودم ،ولی وقتی این کتاب رو خوندم همه چیز عوض شد!!!!! وقتی بریت ماری تونست تو ۶۳ سالگی از اون زندگی یکنواخت نجات پیدا کنه و بره دنبال آرزوهاش ،چرا من نتونم؟!!؟😉😉

سوئد یعنی دو تن: زلاتان و بکمن. چقدر خاص و پر احساس و بدون شلوغی هست قلمش. کیف می‌کنه آدم از خوندنش. فقط حواستون باشه جوش شیرین برای خاک و پوست ضرر داره. سدیم نابودگر خاکه و بریت ماری نادان می‌ریزه توی گلدونش و تختش و...دمت گرم طاقچه

خیلی عالی بود🤩🤩.من چطوری تا حالا بدون نوشته های فردریک بکمن زندگی کردم😭😩

به نظرم کتاب جالبی بود ولی ای کاش کتاب های دیگه ای مثل رویای دویدن. شهر معمولی. ازطرف ابری باعشق و پلکان ارواح هم بیارید

ای بد نبود خیلی هم جالب نیست انگار تکرار دوباره مردی به نام اوه ست اما در قالب زنانش

همه ی کتاب های بکمن خوبه واقعا داستان بامزه ای داشت خیلی لذت بخش بود خوندن این کتاب

لطفا راهنمایی بفرمایین کتاب های بکمن با چه ترجمه ای بخونم بهتره؟؟!

عالی بود....به بهترین شکل ممکن تموم شد.اما قبلش بهتره حتما کتاب مادربزرگ سلام میرساند و میگه متاسفه رو بخونید.چون شخصیت اصلی رو بهتر درک میکنید.

بکمن توی کتاب هاش، یه سری شخصیت هایی میسازه که صداقت و زلالی محض هستند ... آدمایی که درکنار تمام سیاهی ها ، باز هم تغییر نمیکنند و به زندگی و دنیا زیبایی میدن و باعث میشن دیگران هم بتونن خودشونو پیدا کنن. خوندن داستان هاش واقعا حالمو خوب میکنه. قبل از این کتاب مادربزرگ سلام رساند و... را خوندم. داستان کلا متفاوت بود اما شخصیت سازی و لحن بیان داستان یکی هست. هر دو داستان شیرین و قشنگ بودن.

اولین کتابی که از فردیک بکمن خوندم و عاشقش شدم...ای کاش تعداد ستاره ها بیشتر بود پنج تا کمه براش!! این کتاب نمونه ای از زندگیه..پر از حس بود!! عشق و زیبایی ، غم و درد، حسرت و بغض هرچیزی ک از کتاب میخواستم داشت بعلاوه یک پایان زیبا به همراه پیغامی که هیچوقت یادم نمیره... قلم نویسنده روان و دلنشین بود مکالمه ها کوتاه و کوبنده بودند و ترجمه خوبش زیبایی کتاب رو حفظ کرده بود.. نویسنده ما رو در طول داستان با شخصیت و گذشته ی بریت ماری اشنا میکنه با طنز زیر پوستی و دلنشینش کاری میکنه ک حتی عاشق شخصیت های خاکستری و منفور بشیم .. و من این کتاب رو توصیه میکنم :)

اینقدر داستانش برام جذاب بود که بعد از مدت ها کتاب کامل نخوندن و کلی کتاب نصفه و‌نیمه ، این کتاب تا اخر خوندم . چقدر شخصیت بریت ماری دوست داشتم . افکار نویسنده در مورد تیم های فوتبالی هم برام جالب بود . داستان کتاب در مورد زنی هست که تو دوره میانسالی اش متوجه میشه ؛ که هیچ آرزویی نداره . تو این سالها هیچ‌ وقت برای خودش زندگی نکرده ؛ و همیشه زندگیش رو فدای اطرافیانش کرده . بعد از اتفاقی که براش میافته تصمیم میگیره این بار ؛ برای دلش خودش زندگی کنه .

قلم فردریک بکمن بی نظیره محال کتابشو بخونی و عاشق شخصیت اول داستانش نشی محال با تک تک لحظه های شخصیت اول زندگی نکنی انصافا قلمش جادویی تو فرهنگ بی احساس و عجیب غریب غربی فردریک بکمن همیشه یه دنیای رویایی رو به تصویر می‌کشه

کتاب متفاوتی بود و داستان زیبایی هم داشت. این نوع نویسندگی مختص فردریک بکمن هست که در مجموع تمام اتفاقات بد نتیجه ای خوب رو ارائه میده. جالبی قلم طنز فردریک بکمن در داستانش دو چیز بود اول اینکه یکی از شخصیت های داستان که آدم جالبی نبود اسمش فردریک بود و دوم اینکه وقتی هربار یکی وارد یا خارج از پیتزا فروشی میشد ( زنگوله در با خوشحالی جرینگ جرینگ کرد ) این جمله تقریبا توی همه ی بخش های کتاب بود . یکی از شباهت های این کتاب با مردی به نام اوه این بود که هر دو شخصیت اصلی انسان های درون‌گرا بودند و با خودشان کلنجار می‌رفتند و جروبحث می‌کردند. در بخش های ابتدایی کتاب متوجه طعم آشنای مردی به نام اوه میشید . ولی در آخر که داستان به اتمام می‌رسد می فهمید که این داستان با آنچه که در مردی به نام اوه بود بسیار متفاوت است. دلیلی که باعث شد کتاب رو دوست داشته باشم پایان بندی به شدت زیبای کتاب بود اینکه نویسنده نه آنچه ما می‌خواستیم رو به عنوان پایان قرار داد و نه آنچه که ما نمی خواستیم اتفاق بی افتد .یک پایان متفاوت در کتابی متفاوت که خواننده رو راضی نگه می داره . از کتاب خیلی لذت بردم و از مترجم و ناشر هم سپاس گذارم بابت چنین کتاب خوبی .

لذت خواندن یک کتاب بسیار زیبا و دلنشین حرف نداره این کتاب من که با سطر سطر این کتاب زندگی کردم

کتاب،دوست داشتی و زیبا بود نویسنده هم که‌... عالی ترجمه هم خوب بود سعی کنید کتاب رو مطالعه کنید🤍🌿

کتاب جالبی بود، دوستش داشتم، زندگی کن با عشق برای عشق ولی نه طوری که خودت از یادت بره....

این کتاب ادامه‌ی کتاب مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است از همین نویسنده‌ست و به شخصیت بریت ماری و سرنوشتش می‌پردازه. قلم بکمن گیرایی و شیرینی خاصی داره که من هنوز شبیه‌ش‌ رو ندیدم. ترجمه هم خوب و روانه. پایان کتاب رو هم خیلی دوست داشتم و از اتفاقی که افتاد سوپرایز و خوش‌حال شدم.. امید و ادامه دادن وقتی نمیدونی داری با زندگیت چیکار می‌کنی چیزیه که تو این کتاب می‌تونی پیدا کنی.

کتاب متن روانی داره ومیتونه وارد عمیق ترین بخش های احساسی مابشه،بریت ماری داستان خیلی ازخانومایی که خودشونو فراموش میکنن،و بقیه اولویت زندگی اونها میشن،خوندن کتاب حس خیلی خوبی بود وبه نظرمن کتاب سریع ترازداستان مادربزرگ متاسف است،پیش میره

کلا کتابهای این نویسنده رو توصیه میکنم