نظرات کاربران درباره کتاب مسخ

پیشنهاد می‌کنم آثار کافکا رو یا اگر می‌تونید به آلمانی بخونید و یا اگر نه، ترجیحاً ترجمه‌ی مستقیمی که از این زبان بوده و مترجمش هم به اندازه‌ی کافی به ادبیات هر دو زبانِ آلمانی و فارسی تسلّط داشته رو بخونید. چون کافکا در آثارش از نهایت توان زبان آلمانی بهره برده – مثلاً ایهام‌های بسیاری رو با استفاده از واژگانی که چند معنا دارند ایجاد کرده و یا حتی خودش واژگان جدید ابداع کرده (نظر به این که زبان آلمانی هم توان واژه‌سازی بسیار بالایی داره) – و اصلاً همین‌طوریش هم اگر دو ترجمه‌ی متفاوت از یکی از آثار این نویسنده رو بخونید، انگار دو اثر متفاوت خوندید و هر مترجم با توجّه به برداشت‌های شخصی خودش یک چیزی نوشته! دیگه چه برسه به این که مترجمی بیاد و یک دور از آلمانی به مثلاً فرانسوی ترجمه کنه و مترجم دوّمی پیدا بشه که تازه از فرانسوی به فارسی ترجمه کنه.

کتاب عالیه فقط یه سوال. چرا اسم صادق هدایت از اسم کافکا روی جلد بزرگتر نوشته شده ؟😂😐

مسخ:( توضیح کامل"قبل از خرید کتاب پیشنهاد میکنم بخوانید) ▪︎اول از همه باید بگم که تعداد مشکلات ویرایشی این کتاب نسبت به حجم کم کتاب خیلی زیاد بود ▪︎ترجمه اصلن روان نبود وباعث گیج شدن خواننده میشد. پر بود از کلمات قدیمی که امروزه به شدت کم کاربردند، در حالی که میشد با جایگزینی این کلمات با کلمات رایج امروزی ، خوندن کتاب رو راحت و روان تر کرد. اگر دایره لغات قوی ندارید در حین خوندن کتاب نیاز به یک فرهنگ لغت پیدا میکنید.(حتی اگر معنی کلمات عجیب ان را بدانید باز هم به دلیل رایج نبود خسته و کسل میشید از خوندن این کتاب و اصلن احساس راحتی نمیکنید.... در مقایسه با سایر ترجمه هایی که توی طاقچه موجوده این واقعا روون نبود ▪︎کتاب ماجرای عجیبی و حتی کمی ترسناکی را داشت، اما فاقد گره یا جذابیت و گیرایی یا پایان فوق العاده بود، بلکه داستان به شدت خطی روایت میشد. ▪︎برخلاف نظر بعضی از دوستان باید بگم تصویرسازی این کتاب به شدت ضعیف بود، طوری که واقعن نمیشد تصویر درستی از موجودی که شخصیت اصلی به آن تبدیل شده بود و یا اتاقی که در ان زندگی میکرد را بدست اورد. و این موضوع شما رو کمی سردرگم میکنه. در واقع این کتاب ظرافت یک اثر هنری را نداره اما شیوه بیان موضوع اصلی شاهکاره(البته شاید این مشکل مربوط به ترجمه باشد نه متن اصلی) ▪︎اماااا مفهم اصلی که نویسنده قصد بیان اون رو داشت واقعن قشنگ و در بهترین حالت ممکن بیان شده بود، به شدت خلاقانه و نمادگرایانه بود به طوری که اگه سطحی به کتاب نگاه کنید اصلن متوجه حرف اصلی داستان نمی شوید. اتفاق افتادن دو مسخ در این داستان یکی برای شخصیت اصلی که ظاهری است و دیگری برای خانواده او که باطنی و به شدت بدتر و وحشتناک تر است و همچنین موضوع تنهایانسان معاصر که پس از اینکه کاراییش را از دست داد مانند یک حشره دود انداخته میشع ، و حتی موضوع نامهربانی دیدن از کسانی که حتی فکرشان هم نمینوانید بکنید واقعن قشنگ در داستان جا داده شده بود. ▪︎ در واقع در این داستان شخصیت اصلی فقط ظاهرش تغییر کرده بود اما همچنان باطن خود را حفظ کرد اما این اطرافیان او بودند که در باطن خود دچار مسخ شده و به حیوان تبدیل شده بودند. و در اخر او را ...... در اخر به کسانی که معتقدند که کتاب پوچ و بی معنی بود پیشنهاد میکنم نقدی که سایت "نقد روز" در رابطه با این کتاب نوشته است را بخوانید تا کمی از مفاهیمی که پشت متن ساده داستان پنهان شده را متوجه بشوید

این اثر تکان دهنده کافکا در نظر من عیان کننده عمق ناعمیق روابط انسانی است. تمام علاقه و محبت خوانده به شخصیت اول داستان در پشت کارکرد و منافع ای که او برای ایشان دارد نهفته است و به محض اینکه منافع برای نافعان تمام شد (ناتوانی قهرمان داستان در برآوردن نیاز های اقتصادی و رفع مشکلاتشان خانواده ) در حقیقت درحکم تمام شدن خود فرد است و شخص بدون منافع ای که برای ما دارد هیچ نیست و موجودی زاید است که باید از بین برود. این از نتایج اقتصاد سیاسی و مالکیت خصوصی است که افراد را برای همدیگر به مثابه کالا در آورده و همین که مصرف شدند دیگر زباله اند و نیازی به آنها نیست. و به کشنده تمام روابط انسانی و تبدیل صرف آنها به روابط سود محور مبدل شده. اما پیشنهاد میکنم که اگر قصد مطالعه این اثر بسیار مهم و تاثیرگذار را دارید این ترجمه را انتخاب نکنید ترجمه علی اصغر حداد را بخوانید. این حرف به معنای رد هدایت نیست بلکه سخنم اینست که نهضت ترجمه ایرانی در آن زمان در ابتدای کار خود بوده و هنوز به تعبیری در کودکی به سر میبرده و تمام مترجمان آن زمان هنوز با چم و خم این امر خطیر آشنا نبودند و این ضعف در کار همه آنهاست.

برای روز مبادا حاجی به مذهب هم معتقد بود.اگر چه خودش میگفت:کی از آن دنیا برگشته?اگه راست باشه.و مثل عقاید سیاسیش به آن دنیا اعتقاد محکمی نداشت.مگر با پول نمیشد حج و نماز و روزه را خرید?پس هر کس پول داشت دو دنیا را داشت.اما مذهب را برای دیگران لازم میدانست و در جوامع تقیه میکرد و به ظواهر میپرداخت.به همین علت در ماه محرم توی تکیه ها و حسینیه ها و مجالس روضه خوانی در صدر مجلس جا می گرفت.....! این متن مال کتاب حاجی آقا هدایت هستش که دلم نیومد بی نصیب کنم شما رو ولی چون اون کتاب تو طاقچه نیست اینجا نوشتم.....حتما بخونیدش..❤

روایت غریبی ست. درد جدا ناشدنی بشر. منفعت طلبی. مسخ روایتی است از پستی انسان هنگامی که تنها به منافع خویش بها میدهد و همه چیز را در سایه ی سود خودش میخواهد. اگر برای من نیست دنیا نباشد. و کافکا چرا انقدر تلخ این سخن خود را پردازش میکند؟ تنها در مسخ کافکاست که مخاطب داستان چنین موجود کریه المنظری را از انسان پست بیشتر دوست میدارد. انسانی که شبیه آن کم در این دنیای خاکی نزیسته است. صادق هدایت در انتخاب کتابی برای ترجمه بسیار ظرافت به خرج داده هر چند که به علت نوپا بودن ترجمه در آن زمان ،کیفیت ترجمه چنگی به دل نمیزند.

مسخ که به نظر بسیاری از منتقدان غربی و شرقی اول کتاب کافکا و به نظر بعضی جهان است و خوشبختانه ترجمه به فارسی آن بدست بزرگمردی چون هدایت که خود فیلسوف و نویسنده و...بود صورت گرفته. به نظر بنده از آنجایی که آثار کافکا به نوعی به تفکرات هدایت شبیه است این سعادتیست که بهترین شخص ممکنه این اثر را به فارسی برگردانده.البته بنده این کتاب را بیش از بیست بار خوانده ام.اثار کافکا فقط یک رمان سرگرم کننده نیست بلکه در عین حال فلسفیست.اثار کافکا شبیه آثار آندره ژید و مثلاً رمان سکه سازانش فلسفی هستند.برای درک و فهم منظور نویسنده اولا بایستی انسان انواع رمان ها را سالها خوانده باشد و اصولاً سبک شناسی را نیز بداند.مثلا این رمان همانند رمان پر اثر ماتیسن نیست که یک کتاب عشقی پر کشش است.خیر آثار کافکا همانند آثار خود هدایت رمان یا نوول ساده نیستند.خواننده مبتدی مسلما برایش این کتابها کششی ندارند.ولی پس از سالها رمان خوانی و سبک شناسی اثریست که هرکس نخوانده مسلما هر چه هم که رمان زیاد خوانده باشد آنوقت است که احساس کمبود و نا آگاهی میکند.و در آخر سپاسگزارم از طاقچه که با هوشیاری و خردمندی در انتخاب کتابهایش یک فرد کتابخوان را تأمین فکری مینماید.ممنونم

کتاب مسخ فوق‌العاده است و گویایه زوایای پنهان شخصیت انسان است. کافکا وام گیرنده داستایفسکی با یک شخصی سازی فوق‌العاده است که هیچ نمیتوان گفت که کپی کرده است بلکه فقط راه آن نویسنده بزرگ را در بهترین نوع ادامه داده است. در مورد ترجمه باید گفت که تجربه به آموخته که نویسنده ها مترجمان خوبی نیستن، چون حس نویسندگی اجازه نمیدهد که مترجم به متن وفادار بماند.

بهتون پیشنهاد میکنم که حتما حتما زندگی نامه ی کافکا رو بخونید . در این صورت با بند بند وجودتون کتاباش رو درک میکنید.مسخ یعنی فوق العاده تر از اینم هست.عاشق این کتاب شدم همراه با غم کافکا که تو این کتاب نهفته بود.

. (نظر روی ترجمه ی فرزانه طاهری داده شده) مسخ را که میخوانی، پرتش میکنی گوشه ای، کناری، سمتی، و میگویی چه مضخرف! پرتش کردم و گفتم چه مضخرف! چجوری این بابا کافکا اینقدر اسم در کرده؟ (محاکمه اش را که عاشقم کرد نخوانده بودم، وگرنه آنقدر ها هم کفر نمیگویم که) اصلا این داستان ریزه میزه هم شد رمان؟ خلاصه یکمی هم فحشش دادم و یک کمی هم گفتم اصلا این داستان معنایی هم داشت، بچه بودم دیگر، نفهم! جخ پنج شش ماه بعدش رفتم سراغش، البته این بار نه با ترجمه ی علی اصغر حداد، که دوست تر دارمش، با ترجمه ی همین خانم طاهری. کتاب هم تک افتاده بود توی کتابفروشی و هنوز بعد یک سال و اندی ازش دوباره نیاورده است و جاش در کتابفروشی خالیست. خدایی بود که چشمم این را بگیرد و بخرم. از قصد خریدمش البت، کار بکت را، همین ننامیدنیِ نشر چشمه را، خوانده بودم و باز فحش داده بودم که آخه این که فلسفه است نه رمان، بچه بودم دیگر، نفهم! بعد البته دوزاریم افتاده بود که نصف باقی کتاب نقد است و من هم آن دوره، همان دوره که بچه بودم دیگر،نفهم! عادت داشتم کتاب خریده را تا ته بخوانمش. تا ته خواندمش و از نقد ها سرم نشد، گفتم باشد، میروم میفهمم دکارت کیست و ابزورد چیست و این خزعبلات، بعد می آیم سراغت، رفتم چندتایی نظریه خواندم و برگشتم و ننامیدنی را باز خواندم و این بار نیمچه ای ملتفت شدم. اصلاً همین شد که این نسخه ی مسخ را خریدم، چون 340 صفحه بود و فقط 77 صفحه اش رمان، بله بله، جدن نظرم عوض شد، جخ فهمیدم این مسخ و گرگور زامزا یا سامسا، همچین الکی هم نبوده، اما آن روز هم نمیفهمیدم، بچه بودم دیگر، نفهم! فقط یک چیزی را نفهمیده بودم و فکر میکردم عجب چیط محسور کننده ایست. خودتان لابد قبل من توی ذهنتان گفته باشید، بچه بودی دیگر، نفهم! گذشت، تا این هفته باز گفتم دوباره خواندنش خالی از توفیر نیست، بچه ام دیگر، نفهم! نمیفهمم خواندن چیز جدید بَه زِ چیز تکراریست. القصه اینکه الان خواندمش و حس میکنم با این نقد های فمنیستی و برساخت گرایی و نمیدانم چه و چه، خیلی شاهکار است و غول. جخ یادم می آید حج ممد حسن شهسواری(پسرخاله نیستیم ولی خب) توی این کتاب جدیدش، یعنی یکی قبلی تر ازین جدیده اش، حرکت در مه، گفته بود که: اگر دیدید کتابی را پس از صد سال همچنان میخوانند، بفهمید در درجه ی استادی نوشته شده، اما اگر دیدید کتابی را پس صد سال نه تنها میخوانند که نقدش هم میکنند و سرش بحث و نظر دارند، بفهمید در مرحله ی نبوغ نوشته شده است. حالا شما قاضی، من مگر بحث نکردم سر این مسخ؟ پس حرفم را بپذیرید که نبوغ آمیزست، نپذیرفتید هم خیالی نیست، بچه ام دیگر، نفهم!

کتاب مسخ رو از انتشارات ماهی خوندم،حداد عادل ترجمه ی خیلی بهتری داشت تا خود صادق هدایت...اما در کل حق با دوستانه،کتاب کتاب خیلی عالیی نبود اما در نوع خودش نبوغ خوبی داشت...در سرزمین محکومان هم خوب بود. پیشنهاد میکنم وقتی خسته هستید نخونید کتابو

متاسفانه ترجمه به حدی بد بود که بر خلاف میل از خوندن ادامه داستان منصرف شدم..

برای اظهار نظر راجع به اثری به این سنگینی شاید لازم باشه که چندبار خونده بشه و باید اعتراف کنم که با یک بار خوندن چیز زیادی دستگیرم نشد،و میشه گفت تو تموم قسمت های این داستان میشه به نا امیدی و یاسی که توش موج میزنه پی برد و این تنها چیزیه که به نسبت محسوس تر بود.

زیاد باهاش ارتباط برقرار نکردم

با کمال احترام به اقای هدایت یک ترجمه خیلی ضعیف رو دیدم در این اثر . معادل سازی های گیج کننده و بی معنی و کلا ضعیف و اما از ترجمه بدتر تایپ پر خطا در هر صفحه چندین اشتباه تایپی که خواننده رو گیج میکرد زمان خوندن . توصیه میکنم کتاب یه بازنگری بشه

این داستان به این اشاره داره که اگر تبدیل به یک شخصیت یا موجود پست تر (مسخ ) بشی تمام جامعه حتی خونوادت ازت وحشت میکنن ، برات هیچ ارزشی قائل نمیشن ، طردت میکنن و حتی با مرگت خیلیم خوشحال میشن طوریکه انگار اصلا همچین کسی وجود نداشته و شروع به یک زندگی جدید میکنن البته از این داستان هزار جور برداشت میشه کرد تنهایی و خلسه و اعتیاد و ... هزار جور برداشت دیگه 😐

پیشنهاد میکنم بعد از خواندن این کتاب آهنگ آینه ها از فرهاد رو گوش کنید که درباره ی این کتاب خونده شده... و کتاب خوبی بود که تو یکی دوساعتم میشه تمومش کرد ولی پر از غلط املایی بود که امیدوارم تصحیح بشه و متن سختی هم نداشت که دوستان گفتن سنگین بود!

داستان کلی جالبه ولی ترجمه و روان بودن متن فاجعست. به زور تمومش کردم، خیلی قسمتها اصلا نمیشد سر درآورد که قضیه چیه

ترجمه فاجعست!

پیشنهاد میدم داستان های(تخت ابونصر،عروسک پشت پرده،صورتک ها،س.گ.ل.ل،زنی که مردش را گم کرد،دن ژوان کرج و ابجی خانوم)رو بخونید

اول کتاب صوتی به زبان انگلیسی با صدای بندیکت کامبربچ رو شنیدم، بعد کتاب رو خوندم. ترجمه هدایت جاهایی حق مطلب رو ادا نمیکنه. داستان فوق العاده بود بعد از مدتها بی کتابی. روش جالبی بود برای بیان بی مهری مردمی که زمانی براشون جون میدی و گاهی چقدر ساده کنار گذاشته میشی

متن در بسیاری اوقات دارای اشکال بود به طوری که باعث آزردگی خواننده میشه کتاب به عنوان کتاب سوررئال جالب و خواندنی بود فردی که مسخ و زشت شده بود ولی باطن انسانی خود رو نسبت به افراد دیگر از دست نداد برخلاف او بقیه افراد با ظاهری انسانی و باطنی مسخ شده در برابرش قرار میگیرند

این کتاب به معنای واقعی فوق العادس... بعد از خوندنش یادمه تا چند روز مبهوت بودم، یه مالیخولیای جذابی تو کتاب هست که در بر میگیره آدمو... ❤

عالی بود. صحنه های فوق العاده احساسی واسه شخصیت اصلی داستان درحالی ک از طرف خانواده ش به هیچ وقت درک نمیشه.... . بی نظیره

به مذاق ما خوش نیامد😟😟

مسخ از آثار معروف فرانتس کافکا که موضوع عجیب و قابل تاملی داره و در عین حال ترسناک... چرا که از خود بیگانگی و روزمرگی انسان ترسناکترین اتفاقه به نظر من ..‌. نویسنده روی موضوع جذابی دست گذاشته، از همون ابتدا جذبم کرد اما داستان پردازی و توصیفات و هیجانات ضعیفی داره و جا داشته اثر پخته تر از آب در بیاد.

کتاب بی نظیری بود. ظاهر غیر انسانی یک نفر که خوی غیر انسانی دیگران رو نشون میده. خیلی لذت بردم از خوندن این کتاب

حیف که محفل ادبی هست وگرنه کلمه ای که لایق این مزخرفات بود رو می نوشتم. هیچ مفهومی نداشت، ترجمه افتضاح بود، هر بار یادم میره که دست صادق هدایت تو هرچیزی رفته گند زده به کار با خوندن یکی از آثارش دوباره به بهم یاد آوری میشه

تاصفحه ۱۰ خوندم .ترجمه روان نیست گیجم میکنه .حوصلم نمیگیره بخونم اینجوری.کشش نداره

برخلاف تصور عمومی کافکا نویسنده سیاه نبود، معروفه که اون داستان "مسخ" رو به عنوان داستانی طنز برای دوستاش میخوند و با هم از شدت خنده دل درد میگرفتند!

ایا به راستی همه ی آنچه تمدن بشری به ان میبالد،وجود شخصیت و جایگاه اجتماعی انسان هاست یا تنها چهره و زیبایی اوست که در چه سطحی از درک و منش والای انسانی قرار دارد؟ پاسخ این سوال یکی از اهدافی است که فرانسیس کافاکا با پرسیدنش از مخاطبان ذهن انها را به چالش کشیده است. ای کاش همه ی انسان ها روزی به این درک و منش والای انسانی برسند.

به نظرم کتاب خوبی بود ولی ترجمه اش اصلا خوب نبود. ذهن کامل همراه نمیشد. به نظر من کتاب داشت نهیلیسم جهان فعلی رو ترسیم می کرد. جهانی که زندگی پوچ می شود و فقط زنده ماندن معنا پیدا می کند. پوچی را می توان در ارزوهای افراد به خوبی فهم کرد. برش دیگه هم که سایر دوستان در نظرات به خوبی به ان اشاره کردند.

اصلا ترجمه خوبی نداشت وسطاش ذهنم میرفت:/

عالیه حقیقتی تلخ رو بیان میکنه این که هیچ کس جز خودمون نمیتونه مارو نجات بده

اگر سوسک شدن را استعاره از یک بیماری در افراد مثلا اعتیاد در نظر بگیریم این داستان کاملا ملموس خواهد بود و در جامعه نمود عینی دارد. این نسخه دارای کاستی های تایپی و حذفیات است . داستان تلخ و تاثیرگذاری بود.

چه تلخ . چه تنهایی عمیقی

افتضاح ترجمه شده... انگار یکی که تازه زبان یادگرفته ترجمه کرده 😐

ترجمه ش خیلی ضعیف بود...انقدرهم که تعریف کردن ازش بدرد بخور نبود

کافکا شاید بزرگ ترین نویسنده ی پوچ گرا ... داستان مسخ داستانی توخالی و در عین حال بزرگ است ، داستانی که احساس سنگ دل ترین آدم ها را هم ، به بازی میگیرد . فرق فرانتس کافکا با دیگر نویسندگان این سبک قلم شفاف اوست که باعث افروختن احساساتی بی پایه در دل شما میشود نیازی نیست که موقع خواندن اثار این نویسنده حال عجیبی داشته باشید تا شما را تا مرز خودکشی ببرد. پ.ن زندگی نامه ی کافکا را حتما مطالعه کنید .

تلخه، عجیبه، دردناکه، و در عین حال محشره

[صادق هدایت] در نامهٔ دوازدهم فوریهٔ ۱۹۳۷، از بمبئی به مجتبی مینُوی نوشت: «زندگی من همه‌اش حراج دائمی مادی و معنوی بوده. حالا هم دستم به کلی خالی است و با وجود کِبَر سن، برای زندگی به اندازهٔ طفل شیرخواری مسلّح نیستم... دیگران فقط چند خط شعر حفظ می‌کنند، یا سیاق یاد می‌گیرند، یا جاکشی می‌کنند، یک عمر با عزّت و احترام به سر می‌برند. در صورتی که من اگر محتاج بشوم، بروم روزی شاگرد قهوه‌چی هم بشوم، بیرونم خواهند کرد.» این عاقبت کسی است که در زبان پهلوی، زبان فرانسه، قصه‌نویسی، نقد، زبان‌شناسی، واژه‌شناسی، مردم‌شناسی تخصص داشت؛ زبان انگلیسی و زبان عربی را به قدر کافی می‌دانست؛ در نقاشی دستی داشت. این بنیان‌گذار رمان فارسی، پیش از مرگ چنان تلخ‌کام است که همهٔ نوشته‌های منتشر نشدهٔ خود را پاره می‌کند و در زنبیل می‌ریزد. بزرگترین تکّه‌ای که از این کاغذپاره‌ها پیدا می‌کنند، «جادهٔ نمناک» است. محمدتقی غیاثی (۱۳۸۱). تأویل بوف کور. چاپ دوم. تهران: نیلوفر. صفحهٔ ۶۱.

عالی... تشکر طاقچه

ترجمەای بسیار ضعیف و غیرخوانا که ایراد مترجم است اما علاوه بر آن متنی مملو از غلط املایی که بنظرم ایراد ناشر باشد در کل بسیار ضعیف است

خیلی آدم رو به فکر فرو میبره

ترجمه افتضاح بود

چه ترجمه بدی داشت .سرگیجه گرفتم

داستان با جمله ی عجیبی آغاز می شود و یکهو خواننده را به درون دنیای عجیب داستان می اندازد. زاویه ی دید داستان سوم شخص:دید انفرادی است. ابتدای داستان با چند جمله به مسخ شدنش اشاره می کند. بعد انگار که ماجرا را به کلی فراموش کرده، نگران شغلش می شود. انگار ماجرا یک شوخی یا یک توهم است.

بسیار عمیق کتابی که امید را شکنجه می کند

کلماتش خیلی برام سخت بود. یه عامیانه تر پیشنهاد کنید.

کتاب عجیبی بود و احساسات خاصی رو منتقل می کرد.. احساساتی مثل ترس تنهایی و دلشکستگی و با اینکه نتونستم مفهوم کلی داستانو دریافت کنم متاثر شدم😔 ترجمه و ویراستاری ضعیف بود و بعضی اوقات باعث می‌شد از فضای داستان دور بشم