نظرات کاربران درباره کتاب موسیقی زیرزمینی

من که نفهمیدم شما با خودتون چند چندید ولی ب هر حال حق با شماست😕😕

البته کل این سبکم جیز نیست و نباید همه رو با این چوب بزنند، برای مثال من کسیو شبیه راجر واتر ندیدم که بیاد برای فلسطین بخونه، یا کسی مثل گروه سیستم و سرج بیاد چهره کثیف نظام سرمایه داری رو به رخ بکشه، و نباید تمام این سبک رو به یک چوب بزنند، این اشتباهه

راکی و متالی که می شنوی چند تا گروه نازی مثل متالیکا، جیمی هندریکس، بیتلز، ج لئون نیست، خیلی از این گروه‌ها جوگیر ب. ش شدن، و بهتره از تجربه هفت هشت سایه من بیاموزی و عبرت فراوان گیر که این سبک موسیقی حس حهپروتش شدیده و به آدم حس عمیق بودن و فلسفه می ده آخرشم یا می شی شبیه چستر یا کرت خودتو می کشی وضعیت ایران اینو ایجاب نمی کنه یا می شی شبیه تام.ی یک موجود افسرده و لذت می بری که فلسفی هستی کلیپهاتم پر نمانده عجیب غریبه یه لذت پوچ برای آدمی که فکر می کنه فلسفیه، ذهنو هزاران برابر بیشتر از رپ سطحی خراب می کنه، خود منم در قدیم این حس خود برتر بینی شنوندگان راک داشتم و فکر می کردم آدم فلسفی هستم و ارسطو باید پیش من کلاسهای فلسفه بگذرونه و بفهمه زندگی چقدر سطحی و پوچه درحالی که انرژی هادس و دیونسیوس ارکی تایپی بالا می رفت یک بار کتاب فلسفه ناب فتوحات مکیه که در سطح دکترای دانشگاه فلسفه انگلستان تدریس می شه رو باز کرد بعد خواندن دو سطر باد فلسفم خوابید و فهمیدم نیچه و راسل شبیه روانشناسی های زرد امروزه عمل می کردن و از این عمق در آمدم و فهمیدم عمقی در کار نبوده و جلوی چشمام بسته بوده، الان که مستند مونتاژ لعنتی زندگی کرت کوبین و جنگلک بازی های اون مرحوم می بینم از خودم شرمسارم که چرا برام روزی بتی بود و می خواستم خواننده این سبک بشم، اعتیاد این سبک از همه موسیقی ها بیشتر مخصوصا راک منی که بالای پنج ساله ترک کردم، هر ماه دو سه بار تفننی دیدی اهنگ بویی یا تام یورک گوش می دم، موسیقی این سبک خود مواد مخدره هست